Mijn rondje Uitgeest, Krommenie, West-Graftdijk, Akersloot, Heiloo, Egmond aan Zee, Bakkum verloopt uitstekend.... tot Heiloo. Straks meer hierover. Het is iets kouder dan gisteren, zo'n 1 gr. C. De wind is nog iets noordelijker en minder krachtig, nu 3 tot 4 Bft. De zon schijnt weer volop, heerlijk. Naar Uitgeest zit ik zo weer op 47 km/u en bij stevig aanzetten zie ik zelfs even 50 km/u op de nu goed verlichte klok verschijnen.
Op het mooie fietspad naar Krommenie ga ik er weer stevig tegenaan en rij nu sneller dan het drukke autoverkeer op de hoofdrijbaan. Veel mensen gapen me van achter het glas aan. In Krommenie kom ik een Questrijder tegen. Hij draagt een rode helm, maar ik weet niet wie het is. Ik toeter even en hij groet terug. Naar West-Graftdijk is recht in de wind en met 34 km/u vind ik het wel prima. Via de pont in Akersloot neem ik de toeristische route, langs de molen, naar Heiloo.
Door Heiloo neem ik de hoofdrijbaan, passeer het spoor en zet aan om op de rijbaan het autoverkeer niet op te houden. Op de Zeeweg zie ik drie auto's achter me aan rijden. Ik rij al 40 km/u, dat betekent dat de automobilisten al een 43 km/u op hun snelheidsmeter aflezen. Ik passeer een vluchtheuvel en op dat moment haalt met hoge snelheid een Mercedes mij in, over de linkerrijbaan, wat een aso. 200 meter verder moet de Mercedes stoppen voor het rode licht. Ik sluit achter hem aan, toeter omstandig en schudt meerdere keren mijn hoofd. De man wijst naar rechts, ja daar ligt inderdaad het fietspad. Ik blijf mijn hoofd schudden en schreeuw de man toe:'doorrijden'. Plotseling lichten de achteruitrijlampen op en de Mercedes rijdt achteruit, da's toch wel behoorlijk agressief. Ik laat mijn rem los en wacht op de botsing. Die komt gelukkig niet, ik schreeuw nogmaals doorrijden, het licht staat al op groen, de man geeft gas en gaat er met hoge snelheid vandoor.
Ik bespeur bij mezelf dat ik al dat wangedrag van automobilisten langzamerhand niet meer wens te accepteren. Dat moet natuurlijk niet omslaan in overmoed en onaanvaardbare risico's. Ook moet de Quest nu wel heel blijven, over een paar weken gaat ie naar een nieuwe eigenaar, liefst ongeschonden.
42 km
zondag 26 februari 2006
Lupine Wilma 8 4x3 Watt LED lamp
Deze week heb ik de Lupine Wilma 8 4x3 Watt LED lamp besteld. Met mijn ene oog heb ik soms aan de beide Trelock LS 600 lampen tekort licht. De keus is dan een hele goede LED lamp zoals de Lupine Wilma of een HID lamp, zeg maar een Xenon lichtbron. Hoewel de HID lamp nog meer licht geeft dan de Wilma, zijn er toch wel een paar bezwaren aan de HID lamp. De lamp is zo fel dat de kans op verblinding van tegenliggers, heel groot is. Verder is de levensduur van een HID lamp beperkt. Harry Lieben rijdt inmiddels met een Wilma van Lupine en is zeer tevreden. Ik hou jullie op de hoogte.
zaterdag 25 februari 2006
Kijkdag en nieuwe LED binnenverlichting
Vandaag kijkdag, die wederom geen kijkdag wordt. Er zal één gegadigde komen kijken, maar deze meldt zich vanmorgen af. Dat was bij de Mango precies zo. De werkelijk geïnteresseerden weten natuurlijk precies hoe een Quest er uit ziet. De foto's op de webpagina zijn meer dan duidelijk.
Daarom kan ik vanmiddag met schitterend zonnig weer een eindje fietsen. De temperatuur is 2 gr. C en de wind is Oost-Noordoost kracht 4 tot 5. Dat is goed te merken. Naar Uitgeest komt de wind 45 graden achterlijker dan dwars in en plukt aan de Quest dat het een lieve lust is. Het is moeilijk een strakke koers te sturen, vooral doordat het verkeer regelmatig de wind verstoort. Het fietspad is breed dus het gaat fantastisch. Even op gang komen en ik kan de afstand tussen Castricum en Uitgeest met 47 km/u afleggen, super!. Ik sla voor Krommenie rechtsaf en neem de prachtig slingerende dijk richting pont Buitenhuis. Het eerste stuk is nog Lagendijk, vervolgens Groene Dijk en het hoge deel is de Zeedijk. Vooral dit stuk is genieten. Met de wind in de rug, snelheid 41 km, Anouk via de iPod op de hoofdtelefoon, meander ik over de hoge dijk door de uitgestrekte polders ten noorden van het Noordzeekanaal. Mooier kan het bijna niet. Ook hier moet ik goed oppassen voor de wind. Vooral in bochten met losse steenslag moet de snelheid flink omlaag, de Quest dribbelt dan graag richting berm.
De pont bij Buitenhuis over het Noordzeekanaal ligt al op mij te wachten. Ik blijf lekker in de Quest. Richting IJmuiden, de wind komt nu schuin rechts van achter in, kan ik tussen de 40 en 48 km uur aanhouden. De dijk van het Noordzeekanaal geeft een comfortabele luwte.
In IJmuiden kijk ik even naar de binnenkomende en uitvarende schepen. Eigenlijk nog leuker zijn de vele meeuwen die wachten op eten dat bezoekers naar ze toegooien. Ze zijn heel brutaal en komen tot vlak naast de Quest.
Ik rij over de sluizen via Beverwijk terug naar huis. In Castricum rij ik op de rijbaan van de Mient. Aan het eind van de Mient sla ik rechtsaf de Ruiterweg op. Daar wordt ik gesneden door een bestelwagen die op de Mient achter me moest blijven. Boos fiets ik achter de bestelwagen aan en ik zie kans om deze te volgen tot de bestuurder uitstapt. Ik vraag op ietwat geagiteerde toon waarom de man me zo sneed. Hij reageert met de mededeling dat ie zich er niet bewust van is die ie me heeft gesneden. Ok, kan zijn.
Thuis zal Mark Rullens de te weinig licht gevende LED van de computerverlichting vervangen door een helderder exemplaar. Dat lukt perfect. De nieuwe LED is zo helder dat ik deze zelfs voor kleine klusjes in de fiets kan gebruiken. Het stroomverbruik is maar 15 mAH. De fiets zal over een paar weken worden verkocht, maar alles moet perfect in orde zijn, ook dit onderdeel. Ik vervang de batterijen van klok in de gecombineerde Volt/temperatuurmeter.
Al met al een werkelijk schitterende fietsdag met een superieur rijdende Quest in een prachtig landschap.
50 km
Daarom kan ik vanmiddag met schitterend zonnig weer een eindje fietsen. De temperatuur is 2 gr. C en de wind is Oost-Noordoost kracht 4 tot 5. Dat is goed te merken. Naar Uitgeest komt de wind 45 graden achterlijker dan dwars in en plukt aan de Quest dat het een lieve lust is. Het is moeilijk een strakke koers te sturen, vooral doordat het verkeer regelmatig de wind verstoort. Het fietspad is breed dus het gaat fantastisch. Even op gang komen en ik kan de afstand tussen Castricum en Uitgeest met 47 km/u afleggen, super!. Ik sla voor Krommenie rechtsaf en neem de prachtig slingerende dijk richting pont Buitenhuis. Het eerste stuk is nog Lagendijk, vervolgens Groene Dijk en het hoge deel is de Zeedijk. Vooral dit stuk is genieten. Met de wind in de rug, snelheid 41 km, Anouk via de iPod op de hoofdtelefoon, meander ik over de hoge dijk door de uitgestrekte polders ten noorden van het Noordzeekanaal. Mooier kan het bijna niet. Ook hier moet ik goed oppassen voor de wind. Vooral in bochten met losse steenslag moet de snelheid flink omlaag, de Quest dribbelt dan graag richting berm.
De pont bij Buitenhuis over het Noordzeekanaal ligt al op mij te wachten. Ik blijf lekker in de Quest. Richting IJmuiden, de wind komt nu schuin rechts van achter in, kan ik tussen de 40 en 48 km uur aanhouden. De dijk van het Noordzeekanaal geeft een comfortabele luwte.
In IJmuiden kijk ik even naar de binnenkomende en uitvarende schepen. Eigenlijk nog leuker zijn de vele meeuwen die wachten op eten dat bezoekers naar ze toegooien. Ze zijn heel brutaal en komen tot vlak naast de Quest.
Ik rij over de sluizen via Beverwijk terug naar huis. In Castricum rij ik op de rijbaan van de Mient. Aan het eind van de Mient sla ik rechtsaf de Ruiterweg op. Daar wordt ik gesneden door een bestelwagen die op de Mient achter me moest blijven. Boos fiets ik achter de bestelwagen aan en ik zie kans om deze te volgen tot de bestuurder uitstapt. Ik vraag op ietwat geagiteerde toon waarom de man me zo sneed. Hij reageert met de mededeling dat ie zich er niet bewust van is die ie me heeft gesneden. Ok, kan zijn.
Thuis zal Mark Rullens de te weinig licht gevende LED van de computerverlichting vervangen door een helderder exemplaar. Dat lukt perfect. De nieuwe LED is zo helder dat ik deze zelfs voor kleine klusjes in de fiets kan gebruiken. Het stroomverbruik is maar 15 mAH. De fiets zal over een paar weken worden verkocht, maar alles moet perfect in orde zijn, ook dit onderdeel. Ik vervang de batterijen van klok in de gecombineerde Volt/temperatuurmeter.
Al met al een werkelijk schitterende fietsdag met een superieur rijdende Quest in een prachtig landschap.
50 km
zondag 19 februari 2006
Trainingsritje en Nikon D200
Ik heb als opvolger van de Nikon D70 een nieuwe D200 gekocht. De lens is een 18-200 zoom met VR. Dit laatste is een echte openbaring. Ik heb weliswaar een heel vaste fotohand, zo krijg ik een opname met 450 mm telelens op 1/125ste goed scherp, maar met VR verbetert dat nog eens 4 stops. Ik krijg nu dezelfde scherpte met 1/30 ste seconde. De D200 is een veel intuïtiever camera dan de D70. Alle belangrijke functies zitten onder een knop en niet meer verstopt in een menu. Nu nog een koper vinden voor de D70 en de twee objectieven.
Vanmiddag, het is met 4,5 gr. C beduidend frisser dan gisteren, breng ik met de Quest eerst wat boodschappen naar mijn schoonouders. Vervolgens rij ik door naar Alkmaar waar het gigantisch druk is. Ik sluit voor een stoplicht achteraan bij een stoet fietsers. Het licht springt op groen en ik doe iets doms. Ik haal de hele stoet rechts in. Die fietsers ben ik zo voorbij, maar ik kom natuurlijk wel op de rijbaan voor rechtsafslaand verkeer. Ik wordt rakelings voorbijgereden door een Passat. De bestuurder toetert boos. De man heeft gelijk, sorry.
Ten noorden van Alkmaar sla ik af naar Bergen. In Bergen hou ik de zuidkant aan om richting Bergen aan Zee te komen. Een straatopbreking, niet aangekondigd, verhindert de doorgang, omkeren dus maar. Even later rij ik door het mooie bos en het nog mooiere golvende fietspad richting Egmond. Steeds hou ik een snelheid van iets boven de 40 km/u aan. Ik hoef me hiervoor niet zwaar in te spannen en ik kan gewoon door mijn neus ademen.
In Bakkum-Noord sla ik rechtsaf naar Bakkum aan Zee. Ik ga proberen de lange helling naar het strand omhoog maximaal hard te rijden. Ik was er al eens in geslaagd om met 36 km/u omhoog te komen, nu blijkt het nog flink harder te kunnen. Onder aan de helling is mijn snelheid 40 km/u, de hele klim varieert mijn snelheid tussen 41 en 42 km/u. Hoewel er een lichte rugwind is, ben ik meer dan tevreden. De winterperiode heeft me wel een paar kilo extra lichaamsgewicht opgeleverd, maar de kracht en de conditie heeft er kennelijk niet onder geleden.
Ik rij de Quest naar binnen in onze 'zomerwoonkamer'. Ik moet nog een paar kleine klusjes doen voordat komende zaterdag de kijkdag begint.
45 km
Vanmiddag, het is met 4,5 gr. C beduidend frisser dan gisteren, breng ik met de Quest eerst wat boodschappen naar mijn schoonouders. Vervolgens rij ik door naar Alkmaar waar het gigantisch druk is. Ik sluit voor een stoplicht achteraan bij een stoet fietsers. Het licht springt op groen en ik doe iets doms. Ik haal de hele stoet rechts in. Die fietsers ben ik zo voorbij, maar ik kom natuurlijk wel op de rijbaan voor rechtsafslaand verkeer. Ik wordt rakelings voorbijgereden door een Passat. De bestuurder toetert boos. De man heeft gelijk, sorry.
Ten noorden van Alkmaar sla ik af naar Bergen. In Bergen hou ik de zuidkant aan om richting Bergen aan Zee te komen. Een straatopbreking, niet aangekondigd, verhindert de doorgang, omkeren dus maar. Even later rij ik door het mooie bos en het nog mooiere golvende fietspad richting Egmond. Steeds hou ik een snelheid van iets boven de 40 km/u aan. Ik hoef me hiervoor niet zwaar in te spannen en ik kan gewoon door mijn neus ademen.
In Bakkum-Noord sla ik rechtsaf naar Bakkum aan Zee. Ik ga proberen de lange helling naar het strand omhoog maximaal hard te rijden. Ik was er al eens in geslaagd om met 36 km/u omhoog te komen, nu blijkt het nog flink harder te kunnen. Onder aan de helling is mijn snelheid 40 km/u, de hele klim varieert mijn snelheid tussen 41 en 42 km/u. Hoewel er een lichte rugwind is, ben ik meer dan tevreden. De winterperiode heeft me wel een paar kilo extra lichaamsgewicht opgeleverd, maar de kracht en de conditie heeft er kennelijk niet onder geleden.
Ik rij de Quest naar binnen in onze 'zomerwoonkamer'. Ik moet nog een paar kleine klusjes doen voordat komende zaterdag de kijkdag begint.
45 km
zaterdag 18 februari 2006
Na 3 weken weer in de Quest
Vandaag voor het eerst weer eens in de fiets. Na de vakantiereis naar Lapland met mijn zoon Bart heb ik er weer zin in om een 'blokkie om te gaan'. Voor de liefhebbers van Lapland, kijk even op http://web.mac.com/wschermer/iWeb/Site/Lapland.html voor een fotoserie en een kort filmpje over de huskies.
Ik pomp de banden op, links voor en achter zijn nog boven 6 bar, rechtsvoor onder de 4 bar. De binnenband is kennelijk poreus en zal ik vervangen. Al in Castricum de eerste vervelende confrontatie met een bestuurder van een Peugeot 307. Ik rij de rotonde op en zie de Peugeot met veel te hoge snelheid naderen. De bestuurder ziet me en wil doorrijden. Ik kan dat waarschijnlijk beremmen, maar waarom zou ik?. Ik rij door en schreeuw keihard richting Peugeot. De man moet vol in de remmen en komt op het laatste moment tot stilstand. Er gaat aan de rechterkant een portierraam open en er wordt me wat toegeroepen. Ik versta het gelukkig niet. Dit is een 'mooi' begin van de rit.
Ik rij eerst richting Uitgeest. Het is een graad of 9 en de ondanks de lichte tegenwind rij ik gemakkelijk 41 km/u. Dit tempo komt vrijwel automatisch ook op het mooie fietspad naar Krommenie op de klok. Via Krommenie rij ik richting West-Graftdijk en vervolgens naar de pont bij Akersloot. Ik ga even langs de zaak en ben om 16.15 uur weer thuis.
35 km
Ik pomp de banden op, links voor en achter zijn nog boven 6 bar, rechtsvoor onder de 4 bar. De binnenband is kennelijk poreus en zal ik vervangen. Al in Castricum de eerste vervelende confrontatie met een bestuurder van een Peugeot 307. Ik rij de rotonde op en zie de Peugeot met veel te hoge snelheid naderen. De bestuurder ziet me en wil doorrijden. Ik kan dat waarschijnlijk beremmen, maar waarom zou ik?. Ik rij door en schreeuw keihard richting Peugeot. De man moet vol in de remmen en komt op het laatste moment tot stilstand. Er gaat aan de rechterkant een portierraam open en er wordt me wat toegeroepen. Ik versta het gelukkig niet. Dit is een 'mooi' begin van de rit.
Ik rij eerst richting Uitgeest. Het is een graad of 9 en de ondanks de lichte tegenwind rij ik gemakkelijk 41 km/u. Dit tempo komt vrijwel automatisch ook op het mooie fietspad naar Krommenie op de klok. Via Krommenie rij ik richting West-Graftdijk en vervolgens naar de pont bij Akersloot. Ik ga even langs de zaak en ben om 16.15 uur weer thuis.
35 km
woensdag 15 februari 2006
Te Paard publicatie
In het komende nummer van Te Paard zal onderstaand verhaaltje over 'paard en Quest' verschijnen. Te Paard wordt in een oplage van 16.000 stuks verspreid bij maneges, pensionstallen en ruitersportzaken in Noord-Holland.
TE PAARD EN TE QUEST…
De mooie Noord Hollandse kuststreek nodigt recreanten van allerlei pluimage uit, om op een zonnige dag erop uit te trekken. Dat dit genieten soms leidt tot verbale of andere botsingen, zal niemand echt verbazen. Wim Schermer, hobby ligfietsen, is een ervaringsdeskundige op dit gebied.
Hij beoefent zijn sport op, of liever in, een door paardenogen waargenomen U.F.O., de Quest genaamd. Erg geel en erg eng! De Quest is een driewielige ligfiets met een gestroomlijnde kuip er om heen. Wim is zich er terdege van bewust, dat paarden zich hiervan een hoedje kunnen schrikken en benadert de dieren met hun berijders altijd met de nodige voorzichtigheid.
Als hij weer eens langs Manege De Hoef fietst, besluit hij zijn eerdere voornemen, paarden aan de knalgele ligfiets te laten wennen, uit te voeren. Het plan wordt enthousiast door de leiding van de manege ontvangen en samen besluiten ze het uit te voeren.
Het succesvolle verloop van de training is te lezen en te zien op de weblog van Wim Schermer:
http://wimschermer.blogspot.nl/2011/05/paarden-en-velomobielen.html
Een bijzonder en positief initiatief van Wim Schermer om paarden- en fietsrecreanten nader tot elkaar te brengen.
zondag 12 februari 2006
Lapland
Gisteravond laat thuis van een schitterende vakantieweek naar Lapland. Programma ongeveer als volgt. Sleerijden met rendieren, rendieren vangen, langlaufen, diepsneeuw lopen, rijden met huskies en rijden met sneeuwscooter. Mijn zoon Bart was mee. De spectaculairste onderdelen zijn het sleerijden met de huskies en de enorme snelheden die de sneeuwscooters halen. Het normale (fiets)leven gaat nu weer door. Het regent al de hele dag en ik blijf lekker binnen.