Vanavond na de koffie haal ik de Quest naar binnen om de achterband te verwisselen. Er zit achter nu een door Velomobiel.nl nieuw geleverde Schwalbe Marathon Slick om. Dit is met 650 gram een relatief zware band. Als reserveband kreeg ik een Schwalbe Marathon Racer mee. Deze band weegt in 26" maar 375 gram, een verschil van maar liefst 275 gram. Deze band zou sneller moeten zijn, althans volgens Schwalbe. Hij is wel minder lekbestendig en de wangen zijn minder sterk. In de hand voelen de wangen van de Racer ongeveer aan als de Tioga Comp Pool. De Racer laat zich vrij makkelijk monteren, al vet ik de wielen wel licht in met wat vaseline.
Vervolgens demonteer ik het kapje om de derailleur om het piepen te elimineren. Ik spuit wat Imal op de wieltjes en hoop dat dit de oplossing is.
Als de fiets weer buiten staat kan ik de verleiding om een klein stukje te fietsen niet weerstaan. Ik hou mijn pantoffels aan en stop mijn spijkerbroek in mijn sokken. Ik bespeur direct dat de Quest makkelijker versnelt. Ik zet even aan en zie in no-time 42 km/u op de snelheidsmeter komen, letterlijk op mijn sloffen. De eerlijkheid gebiedt me wel te zeggen dat ik alle banden nu op de maximum druk van 6.0 bar heb gezet.
zaterdag 29 april 2006
Volendam - helmprobleem(pje)
Vanmorgen komt mijn vrouw thuis met de boodschappen. Zij klaagt over de kou. Even later haal ik de Quest uit zijn nachtleger voor een tochtje naar Volendam. Oops, inderdaad fris met 7 gr. C. Ik vertrek om 11.20 uur naar de pont in Akersloot met de schuimkap op. Ik merk dat de Velomobielhelm veel winddruk krijgt van onderen. Zo veel zelfs dat de helm een sterke neiging heeft om achterover te willen. Kennelijk wordt dit bij hogere snelheden veroorzaakt door de afbuiging van de wind door de opstaande rand van de schuimkap bij het hoofd. Ik trek het kinbandje strak en ..... het bandje knapt. Ik heb de helm gelukkig vast aan één van de losse bandjes en ik stop om de schade op te nemen. Niks kapot, de sluiting is niet helemaal kosjer en kan losschieten.
Het gaat ondanks de kou heerlijk. De wind is vrij krachtig en iets achterlijker dan dwars. Dat levert bij hartslag 130 een snelheid van 44 km/u op, niet gek. Ik bemerk overigens dat het bereiken van hogere hartslagfrequenties, ik bedoel dan 150 en hoger, niet makkelijk gaat. Er moet dus nog heel wat trainingsarbeid worden verzet.
Voor De Rijp haal ik de schuimkap eraf en leg deze achter de stoel neer. Dit kan nu voor het eerst omdat er onder de vrijhangende stoel ruimte is ontstaan nu er geen tussenas meer is. De luchtaanstroming van de helm is nu prima en comfortabel.
Ook door de Beemster haal ik heel makkelijk weer de 44 km/u met hartslag 130. Het kan natuurlijk veel harder, maar dit rijdt wel fantastisch. In de ruime bocht bij de Cono kaasfabriek gaat het bijna fout. Ik neem de bocht met een snelheid van 35 km/u. Bij het uitkomen van de bocht licht de Quest nogal overwacht zijn linkervoorwiel op en houdt dit een meter of 6 vol. Waarschijnlijk komt dit doordat de wind daar vrij spel heeft en even dwars inkomt. Ik schrik er toch behoorlijk van.
In Volendam loop ik vast op de Koninginnedagfeesten. Ik rij naar het zuiden van het dorp en sla daar linksaf naar de dijk. Het is er gigantisch druk. De incrowd heeft al het nodige bier op en de toeristen snappen natuurlijk niet dat er een voor hen vreemd geel geval door wil. De luide claxon doet zijn werk uitstekend. Uit een van de kroegen schreeuwt iemand:'Ouwe gek'. Zit natuurlijk een kern van waarheid in :).
Bij restaurant Schilder eet ik, zittend in de Quest, een broodje en een banaan en krijg daar een kleine bui over me heen. Ik rij niet terug over de dijk, maar sla rechtsaf naar Edam. Met een omweg kom ik weer in Volendam en ga nu met tegenwind richting De Rijp. De 44 km/u van de heenweg is met dezelfde hartslag 38 km/u. Het scheelt dus 6 tot 7 km/u.
In de Beemster zit ik aan mijn iPod te prutsen als ik opgeschrikt wordt door een luid knerpend geluid. Ik rij door een kapot geslagen bierfles en wacht op de lekke band. Gelukkig komt die niet en ik mag lekker binnenblijven.
Ik hoor al een tijdje een heel hoog piepend geluid uit de derailleur komen. Bij bepaalde versnellingen is het heviger en soms bijna weg. Ik denk dat het kunststof wieltje in de derailleur wat smering kan gebruiken.
Om 14.00 uur ben ik al weer thuis.
75 km.
Het gaat ondanks de kou heerlijk. De wind is vrij krachtig en iets achterlijker dan dwars. Dat levert bij hartslag 130 een snelheid van 44 km/u op, niet gek. Ik bemerk overigens dat het bereiken van hogere hartslagfrequenties, ik bedoel dan 150 en hoger, niet makkelijk gaat. Er moet dus nog heel wat trainingsarbeid worden verzet.
Voor De Rijp haal ik de schuimkap eraf en leg deze achter de stoel neer. Dit kan nu voor het eerst omdat er onder de vrijhangende stoel ruimte is ontstaan nu er geen tussenas meer is. De luchtaanstroming van de helm is nu prima en comfortabel.
Ook door de Beemster haal ik heel makkelijk weer de 44 km/u met hartslag 130. Het kan natuurlijk veel harder, maar dit rijdt wel fantastisch. In de ruime bocht bij de Cono kaasfabriek gaat het bijna fout. Ik neem de bocht met een snelheid van 35 km/u. Bij het uitkomen van de bocht licht de Quest nogal overwacht zijn linkervoorwiel op en houdt dit een meter of 6 vol. Waarschijnlijk komt dit doordat de wind daar vrij spel heeft en even dwars inkomt. Ik schrik er toch behoorlijk van.
In Volendam loop ik vast op de Koninginnedagfeesten. Ik rij naar het zuiden van het dorp en sla daar linksaf naar de dijk. Het is er gigantisch druk. De incrowd heeft al het nodige bier op en de toeristen snappen natuurlijk niet dat er een voor hen vreemd geel geval door wil. De luide claxon doet zijn werk uitstekend. Uit een van de kroegen schreeuwt iemand:'Ouwe gek'. Zit natuurlijk een kern van waarheid in :).
Bij restaurant Schilder eet ik, zittend in de Quest, een broodje en een banaan en krijg daar een kleine bui over me heen. Ik rij niet terug over de dijk, maar sla rechtsaf naar Edam. Met een omweg kom ik weer in Volendam en ga nu met tegenwind richting De Rijp. De 44 km/u van de heenweg is met dezelfde hartslag 38 km/u. Het scheelt dus 6 tot 7 km/u.
In de Beemster zit ik aan mijn iPod te prutsen als ik opgeschrikt wordt door een luid knerpend geluid. Ik rij door een kapot geslagen bierfles en wacht op de lekke band. Gelukkig komt die niet en ik mag lekker binnenblijven.
Ik hoor al een tijdje een heel hoog piepend geluid uit de derailleur komen. Bij bepaalde versnellingen is het heviger en soms bijna weg. Ik denk dat het kunststof wieltje in de derailleur wat smering kan gebruiken.
Om 14.00 uur ben ik al weer thuis.
75 km.