Vandaag kom ik er weer achter dat het bereik in de versnellingen van de Quest gewoon te weinig is. Voor het gemiddelde toerrijden is er natuurlijk niks aan de hand, maar als de uitersten, een wedstrijd met rugwind of de beklimming van een steile helling, aan de orde zijn, dan is het niet optimaal.
Het huidige 58-tands tandwiel is al 6 tanden groter dan het 52-tands tandwiel dat Velomobiel.nl standaard monteert. Voor de wind op hoge snelheden van boven de 55 km/u wordt het traptempo voor mij veel te hoog. Een 65-tands tandwiel zou beter zijn om ook bij die hoge snelheden voldoende druk op de pedalen te houden.
Aan de andere kant is het bereik van de versnellingen bij het beklimmen van steile hellingen in de buurt van Giessen in Duitsland, ook te klein. Op het kleinste tandwiel voor en de grootste achter, wordt het toch een soort van 'stumpen'.
Daar komt nog bij dat het schakelen van de 3 versnellingen voor met een 58-tands als grootste moeizaam verloopt. Het is of 1 en 2 goed schakelen, of 2 en 3.
Velomobiel.nl geeft er de voorkeur aan om voor de tocht naar Giessen het 58-tands tandwiel te vervangen voor een 52-tands. Ook kan dan achter een groter kransje worden gemonteerd. Heel aardig natuurlijk, maar de bezwaren van de hoge snelheid blijven altijd.
Daarom wordt het idee om een Schlumpf mountaindrive te monteren steeds sterker. Een Schlumpf mountaindrive geeft een vertraging van 2.5. 65 tanden wordt dan 26. Dit trapt al 20% lichter dan de standaard gemonteerde 30-tands voor.
Voor kunnen dan bijv een 45 en een 65-tands worden gemonteerd. Meer dan 2 bladen is niet nodig.
Een 45 is groter dan de standaard gemonteerde 40 en dit betekent dat ik tot ruim 40 km/u op het middelste blad, straks het kleinste blad, kan blijven.
Voor de nieuwe Quest die in maart 2008 komt, maar op het verlanglijstje zetten.
zondag 25 november 2007
Rondje De Woude en 62 km/u
Eigenlijk is het geen weer om een hond naar buiten te sturen. Het is met 6 gr. C fris, helemaal omdat het Bft 5 tot 6 waait en er nu en dan felle buien, soms met hagel, vallen. Gisteren was fietsen niet aan de orde, mijn schoonmoeder overleed op 81-jarige leeftijd. Daarom vandaag een kort rondje.
Ik kijk nog even of de druk in de banden er nog op lijkt. Van Hans Wessels kreeg ik een digitale Schwalbe bandendrukmeter. Echter.... deze meter is niet geschikt voor de kleine wieltjes van een Velomobiel. De meter moet in het verlengde van het ventiel worden geplaatst, maar die ruimte is er niet. Een frans ventiel laat zich wel naar buiten buigen, maar goed lijkt me dit niet.
De druk dan maar met de pomp meten. Er kan een halve bar bij om weer op 5.5 bar te komen.
Ik kleed me relatief warm aan en vertrek met de wind in de rug. Ondanks de lage temperatuur en de vele kleding zorgt de rugwind al vlot voor een mooie snelheid. Tot Uitgeest blijf ik net onder de 50 km/u. Ik ben zeer op mijn hoede bij de bocht achter het Shell station. Het is hier altijd vochtig en er liggen bladeren van de vele bomen.
Buiten Uitgeest, op weg naar Krommenie, trek ik stevig door en schakel al snel naar het 58-tands blad voor en de 9e versnelling achter. Rond de 60 km/u wordt het traptempo wel erg hoog. Ik wil liever druk op de pedalen houden en niet zo razendsnel ronddraaien. Ik doe ik het nu toch maar even en bereik een maximum snelheid van 62 km/u. De hartslag is met een maximum van 165 slagen per minuut zoals verwacht.
Tegen de harde wind rij ik langs de Markervaart met 32 km/u en hartslag 128 rustig naar mijn nieuwe woonplaats. 10 december is de verhuizing gepland.
Na een kopje Espresso bij Folkert en Gertien van Eetcafe De Woude, rij ik tegen een tot Bft 7 aantrekkende wind naar het pontje in Akersloot. Meer en meer buien ontwikkelen zich rondom mij, maar ik krijg niet meer dan een paar spatten te verduren.
Op de weg naar Limmen trekt de wind die nu dwars inkomt, zo hard aan de Quest dat ik het niet meer helemaal vertrouw. Ik kan mijn pet niet meer ophouden en gooi deze op de bodem van de Quest.
Ik moet flink opsturen om de fiets aan de rechterkant van de weg te houden. Even later draai ik tot in de wind en is het leed geleden.
33 km, totaal nu 4900 km.
Ik kijk nog even of de druk in de banden er nog op lijkt. Van Hans Wessels kreeg ik een digitale Schwalbe bandendrukmeter. Echter.... deze meter is niet geschikt voor de kleine wieltjes van een Velomobiel. De meter moet in het verlengde van het ventiel worden geplaatst, maar die ruimte is er niet. Een frans ventiel laat zich wel naar buiten buigen, maar goed lijkt me dit niet.
De druk dan maar met de pomp meten. Er kan een halve bar bij om weer op 5.5 bar te komen.
Ik kleed me relatief warm aan en vertrek met de wind in de rug. Ondanks de lage temperatuur en de vele kleding zorgt de rugwind al vlot voor een mooie snelheid. Tot Uitgeest blijf ik net onder de 50 km/u. Ik ben zeer op mijn hoede bij de bocht achter het Shell station. Het is hier altijd vochtig en er liggen bladeren van de vele bomen.
Buiten Uitgeest, op weg naar Krommenie, trek ik stevig door en schakel al snel naar het 58-tands blad voor en de 9e versnelling achter. Rond de 60 km/u wordt het traptempo wel erg hoog. Ik wil liever druk op de pedalen houden en niet zo razendsnel ronddraaien. Ik doe ik het nu toch maar even en bereik een maximum snelheid van 62 km/u. De hartslag is met een maximum van 165 slagen per minuut zoals verwacht.
Tegen de harde wind rij ik langs de Markervaart met 32 km/u en hartslag 128 rustig naar mijn nieuwe woonplaats. 10 december is de verhuizing gepland.
Na een kopje Espresso bij Folkert en Gertien van Eetcafe De Woude, rij ik tegen een tot Bft 7 aantrekkende wind naar het pontje in Akersloot. Meer en meer buien ontwikkelen zich rondom mij, maar ik krijg niet meer dan een paar spatten te verduren.
Op de weg naar Limmen trekt de wind die nu dwars inkomt, zo hard aan de Quest dat ik het niet meer helemaal vertrouw. Ik kan mijn pet niet meer ophouden en gooi deze op de bodem van de Quest.
Ik moet flink opsturen om de fiets aan de rechterkant van de weg te houden. Even later draai ik tot in de wind en is het leed geleden.
33 km, totaal nu 4900 km.