Na de lunch gaat Theo met Kees' Quest aan de slag. Daar blijkt een al lang bestaand probleem, een verbogen derailleur, na enig zoeken opgelost te kunnen worden. Kees krijgt ook een derde lager in de achteras van zijn Quest. Jan Wijnen, een voor ons nieuwe medewerker gaat aan de slag met mijn fiets. Eerst wordt de achterbrug uitgebouwd en krijgt de geplande versterking. Daarna wordt de linker voorpoot uitgebouwd. De eerdere vervanging van de naaf, heeft niet het gewenste resultaat opgeleverd. De linker rem hapt soms en maakt een snerpend geluid dat op 50 meter afstand is te horen. Het blijkt dat de remschoenen zijn 'verglaasd', een gevolg van overhitting tijdens de afdalingen in Giessen. Ook zit de remhevel los. Er komt een nieuwe ankerplaat met nieuwe remschoenen op. Het remmen blijkt even later als vanouds te zijn. Niet geweldig krachtig, maar nu in elk geval regelmatig en zonder door merg en been gaande herrie. De nieuwe eigenaar krijgt over twee weken een sublieme Quest :).
De plastics van mijn nieuwe Quest zijn al binnen en liggen hoog en droog op zolder.
Tussendoor is er zoals altijd tijd om wat bij te praten. Interessant voor veel wachtenden op de orderlijst is dat er nu een nieuw productiedoel is: 100 Questen per jaar. Ymte zegt het ietwat bescheiden, maar ze zijn vastbesloten dit te halen.
Ook staan er weer leuke nieuwe dingen op stapel zoals o.m. de twee-mans Quest en, liefhebberij van Allert, de stroomlijn om zijn motorfiets. Wat mij direct opvalt zijn Quest wielen met schijfremmen. Deze blijken uitsluitend op de twee-mans te worden gemonteerd. Ook is er soms wel iets nieuws dat niet ontkomt aan het nieuwsgierige oog van deze schrijf grage blogger. Uiteraard wordt daar, in dit geval na een extra telefonische verificatie, niet over geschreven.
Inmiddels blijkt de nieuwe SuperNova E3 LED lamp van Elan in Dronten te zijn gearriveerd. Aangesloten op een 6 V accu geeft deze lamp onvoorstelbaar veel licht, nog veel meer dan tijdens de test van Hans Wessels en Rob Jansen. Dit komt door nieuwe elektronica die het rendement van de bijna 4 Watt LED sterk verbetert. Overigens is dit verbruik praktisch gelijk aan dat van de Inoled Extreme meldt Theo. De bundel van de E3 is misschien nog niet volmaakt, er zitten aan de bovenkant als het ware drie afgevlakte halfronde bogen, maar de lamp geeft zoveel licht, vooral ook in de bermen dat ik er al helemaal blij van wordt. Ik maak een foto van het werkelijk minuscule lampje. Deze foto gaat hierbij in zwart-wit. Waarom? De achtergrond wordt gevormd door de nieuwe Quest van Wilfred van Norel. De fiets is pas gespoten en ziet er prachtig uit. Wilfred heeft het zelf nog niet gezien en dus denk ik dat het niet aan mij is om dit in geuren en kleuren aan den volke te tonen. Ok zo Wilfred?
Ook de keramische lagers en het 13-tands Terracycle kettingwieltje zijn van Elan binnengekomen. De lagers blijken de classificatie ABEC 5 te hebben, dat is het allermooiste spul dat te koop is.
Om vier uur is alles klaar, al zal na vertrek blijken dat de snelheidsmeter het niet meer doet, en zetten we koers naar het 'oude land'. Rijdende voort stel ik de schermweergave van de Garmin Oregon zo in dat ik toch weer een snelheidsweergave heb. In Lelystad rij ik voor de tweede keer lek, nu rechts. Door Lelystad mag ik weer voorop rijden, op de dijk neemt Kees weer over. Als we ruim halverwege zijn gaat de snelheid er bij Kees helemaal uit. Ik vraag of ie moe is en daar lijkt het wel op. Kees vraagt me voorop te rijden en net onder de 30 km/u blijft Kees goed volgen. Als we de dijk overrijden en aan de andere kant de lichtjes van Enkhuizen te zien krijgen, zegt Kees het een verademing te vinden. Hij rijdt weer naar voren en met ruim in de dertig komt de gang er weer lekker in. We stoppen even voor een broodje en wat drinken alvorens we de laatste 45 km in het donker gaan rijden. De tegenliggers, het fietspad ligt links van de weg, maken het soms flink lastig om nog wat te zien. Echt gevaarlijk zijn fietsers die met een zwarte fiets, een zwarte jas en zonder licht zonder aankondiging uit het duister opdoemen. Gelukkig is het helder en droog.
In Avenhorn, ons gezamenlijke vertrekpunt, nemen we afscheid van elkaar. Ik vergeet helaas Kees nog een prettige dag te wensen bij het huwelijk van zijn dochter morgen. Het laatste stuk gaat onder meer door de Mijzenpolder. Geen verlichting en geen strepen op de weg. De Inoled Extreme kan dit voor mij onvoldoende verlichten. De SuperNova E3 zal dit straks zeer veel beter gaan doen.
Om kwart voor acht rij ik de Quest zijn warme nachtleger weer binnen.
Aan een prachtige fietsdag is een eind gekomen. Ik laat een warm bad vollopen en doezel heerlijk weg.
190 km
