SuperNova E3 lamp en dagrij LEDs verbeterd

Vanmorgen komt Kees langs om te kijken of ie zijn kilometerteller/snelheidsmeter aan de gang kan krijgen. Helaas lukt dat niet.
Nu Kees met zijn Quest toch in de garage staat kunnen we mooi de beide E3 SuperNova lampen met elkaar vergelijken.
Volgens Rob Jansen van Elan is de nieuwe lamp 25% helderder, maar is de bundel wel iets versmald. Dat laatste baart me zorgen omdat ik nou juist veel belang hecht aan een goede verlichting van de berm. Je hebt in de praktijk namelijk niks aan een lamp die in de verte veel licht geeft, winnen van de verblindende koplampen van een auto doe je toch niet. Mijn enige houvast is dan een goed zicht op de berm. De SuperNova E3 doet dat prima.
Na de eerste foto blinderen we de ramen van de garage. Als we de beide Questen op de centimeter nauwkeurig voor de witgeschilderde garagedeur hebben opgesteld is direct duidelijk dat de nieuwere lamp witter van kleur is, meer licht geeft en zelfs een iets bredere bundel heeft. Het doet me deugd dat de waarschuwing van Rob dat de bundel iets smaller zou zijn, niet bewaarheid wordt.
Kees zegt dat ook de dagrij verlichting veel helderder is geworden. Dat blijkt meer dan waar. De dagrij LEDs geven zeer veel meer licht. De foto's illustreren dat duidelijk. De bovenste foto is gemaakt toen de ramen nog niet geblindeerd waren. De middelste en onderste foto zijn met geblindeerde ramen opgenomen.
Voor de fotografen onder ons:
Camera Nikon D700 met 2.8 24-70 lens
Bovenste foto 2000 ASA, 1/100 sec f 5.0 met -1/3 stop onderbelicht, brandpuntsafstand 42 mm
Middelste foto 2000 ASA, 1/160 sec f 6.3 met -1 stop onderbelicht, brandpuntsafstand 44 mm
Onderste foto 6400 ASA, 1/25 sec f 2.8 met -1 stop onderbelicht, brandpuntsafstand 24 mm
Alle foto's zijn uit de hand gemaakt.

Koude voeten, Wim wordt eindelijk wakker

Op de winterse tocht naar Marken had ik nauwelijks last van koude voeten. Aan het eind van de dag wel een koude voetzool van mijn linkerhiel. Ik vond dat niet gek, de hele dag kwam de temperatuur niet boven de - 7 gr. C en de gevoelstemperatuur niet boven de -20 gr. C.
Zaterdag naar Dronten had ik het tweede deel van de rit koude voeten. Heel raar eigenlijk, het vroor maar 2 graden. Ik word nu langzaam wakker. De inspanning die ik op de dijk Enkhuizen - Lelystad leverde om de 'vluchters' in te halen, resulteerde in flink transpireren. Vooral mijn voeten werden flink nat. Dat zou me op de terugweg flink hinderen. Wel heb ik in Dronten de accuutjes van de Therm-IC verwarming verwisseld.
De terugweg ging aanvankelijk prima, maar halverwege de dijk krijg ik toch behoorlijk koude voeten. Geen 'ijsklompen' zoals meerdere fietsers rapporteren als zij tijdens vorst met ons meerijden, maar prettig is anders. Na Hoorn, de hongerklop had me in zijn greep, bleek ook de voorraad bloedsuikers te zijn uitgeput. Het laatste stuk naar huis werd het dan ook een soort van zure appel.

De sokken waren onderweg al onderwerp van gesprek geweest. Jan Geel rijdt al jaren met uitsluitend geitenwollen sokken. Dit is al zeer veel beter dan katoen/polyamide sokken uit het tuincentrum. Wol kan namelijk 5x zijn eigen gewicht aan water bevatten. Slimme Jan trekt ook altijd zijn fietsschoenen uit en schiet open sloffen aan als ie ergens naar binnen loopt. Kunnen zijn wollen sokken mooi het transpiratievocht verdampen. 'Een oude aap moet je geen kunstjes leren, die kent ie al'.

Nog beter zijn sokken samengesteld uit kunststof met wol aan de buitenkant. Dan zal de lezer zich afvragen 'waarom heeft Wim die sokken dan niet?'. Het gekke is, die sokken heeft Wim gewoon in zijn kast liggen. Ik heb X-Socks Mountain Biking en Falke TK2 sokken. Die laatste, met een samenstelling van 38% Polypropyleen, 23% Scheerwol, 29% Polyacryl en 10% Polyamide zijn wel uitstekend. Wim is nu helemaal wakker.

Tot mijn verrassing komt Kees van Hattem vanmorgen binnen wandelen op ... Falke TK2 sokken.