Mijn rechtervoorwiel maakt heel lichte geluiden. Die komen uit de omgeving van de lagers vandaan. Ook loopt het wiel onbelast iets minder lang uit. Kees sleutelt geroutineerd het wiel eruit en ik tik de lagers eruit. Eén van de vol-keramische lagers heeft het 'Hans Wessels syndroom'. Vettig vuil, gemengd met remstof heeft zich op de kogels vastgezet. Een beetje Teflon smering en het lager loopt weer perfect. Toch stop ik er maar een nieuw lager in, afleveren met de mogelijkheid dat het snel toch weer problemen geeft is niet OK. Wel smeer ik het nieuwe lager met Teflon olie. De lichte loop blijft, maar het oppikken van vuil zal nu toch minder makkelijk gaan.Het is inmiddels 18 gr. C, het zonnetje schijnt en de wind blijft beperkt tot Bft 3 uit het zuiden. Voor het eerst dit jaar met de korte broek en korte mouwen. Dat bevalt uitstekend. We koersen richting Purmerend maar gaan in Neck rechtsaf richting het Twiske. We rijden de 'grote' ronde. Het is echt genieten op de mooie fietspaden. Hard gaat het niet, daarvoor is het te bochtig, maar dat hoeft ook niet. Prachtig gekleurde koeien kijken ons aan en gaan door waarmee ze bezig zijn, herkauwen.
Op de veeroosters rammelt de Quest te heftig voor de iPhone. Het automatische anti-val systeem schakelt de iPod uit, geeft een riedeltje en gaat door met een volgend nummer. Dit gebeurt ook op heel slechte klinkerwegen wel eens. Ik haal de iPhone van de wielkast en schuif hem in de tas. Nu blijft de iPod ongehinderd doorspelen.
Kees weet een doorsteekje dat zo smal is dat de Quest bijna vast loopt. Kees is er al door, dus het moet lukken. Een tegemoet komend echtpaar moet even wachten tot ik er ook door ben.
Het blijft prachtig fietsen, al zijn enkele fietspaden zo smal dat tegenliggende fietsers de berm in gaan.
Voor Jisp nemen we een beruchte brug. Omhoog gaat nog, al is ie heel steil, omlaag en dan de Quest zonder brokken langs het krappe hek manoeuvreren, is andere koffie. Ik kom er na een tiental keer steken langs. Kees komt recht naar beneden en loopt met de neus vast op het asfalt. We tillen de Quest maar op om verdere schade te voorkomen.
Deze brug mag straks, als de routeplanner van de Fietsersbond is aangepast voor velomobielen, uit de route worden geschrapt.
In Jisp en Wormer, ik ben in deze gemeente in 1965 als politieman begonnen, zijn de wegen als vanouds slecht. Straatklinkers die op de zompige veengrond makkelijk van hun plaats willen, doen de Quest trillen.
Kees rijdt via Oost-Knollendam nog een extra rondje naar Spijkerboor, alvorens via de Starnmeer naar De Woude te rijden. Het is opvallend hoe extreem laag de landerijen in het Wormerveld liggen. Het land steekt maar enkele centimeters boven het water uit, uiteraard een gevolg van de eeuwenlange inklinking van de veengrond.
Dit is het laatste reguliere ritje met Quest 305. Morgen fiets ik niet, er moet een en ander worden voorbereid voor de verhuizing van onze zoon. Zaterdag zal Quest 305 naar Dronten rijden en daar, na een servicebeurt, op zijn nieuwe eigenaar wachten.
4 april om 12.00 uur zal duidelijk zijn wie dit wordt.
60 km