Afgelopen zaterdagavond worden we tijdens het kijken naar de voetbal opgeschrikt door een enorme knal, ergens in huis. We gaan op onderzoek uit, maar vinden geen oorzaak. We denken dat het mogelijk het scheuren van één van de vierkantspalen in huis is. Dat levert soms flinke klappen op, ook s'nachts.
Vanmorgen komen Kees en juffrouw Katje langs. Ik wil wel een eindje meerijden en kleed me om. Als ik de Quest bekijk valt me op dat ie achter wel erg laag is. Het kwartje valt, de Geax Tattoo blijkt wederom geëxplodeerd te zijn. Naast de Tattoo wordt ook een bijna 9 euro kosten Schwalbe SV13F binnenband in één klap onbruikbaar. Da's raar en ook vervelend omdat ik de band niet harder heb opgepompt dan de maximaal aanbevolen druk van 4,5 bar. Daar kan de band dus toch niet tegen.
Daarom een waarschuwing op deze plaats. De band rijdt heerlijk licht, ook op 4 bar, maar is toch niet zo betrouwbaar. Ik zal de band dan ook niet toepassen in heuvelachtig gebied met de daarbij behorende hoge snelheden.
Met Kees en Martje (zo heet juffrouw Katje echt), rijden we naar de camping 'Het Ruige Veld' van haar ouders. Juf Katje is echt in goede doen, ze kan continue 30 km/u tegen de wind in blijven rijden. De koffie in huize Nieman smaakt prima en ik word goede maatjes met kleinzoon Sem. Als Kees Sem aan boord neemt voor een ritje maak ik een plaatje.
Om de Kneesavers te betalen heb ik 15 US dollar nodig. Dat kun je toch bij iedere bank krijgen? Nou vergeet het maar. Er is geen bank meer die dat levert. Ze kunnen en willen het zelfs niet meer bestellen. GWK Grenswisselkantoren op het station in Alkmaar hebben het wel. Ondanks het feit dat de Euro meer waard is dan de dollar, kosten 15 dollars toch 16,30 euro.
Na 84 comfortabele en stille kilometers ben ik weer thuis. Natuurlijk moet ik even door een haag van naar huis terug fietsende meisjes laveren. Zij hebben de hele breedte van de weg nodig om met elkaar te kunnen kleppen.