Paul Dijs heeft een zomerhuisje in Schoorl. Reden om van daaruit een ritje te maken in de mooie omgeving. Om 11.00 uur zijn ondergetekende, Kees van Hattem, Jan Geel, Paul Dijs, Arie Kastelein met vriend Bert (Mango) en René van den Berg present in het centrum van Schoorl. We rijden door de bebouwde kommen naar Egmond. Het wegdek is abominabel en de fietsen dansen en rammelen er over. Komt mede omdat Kees, hij kent de omgeving als zijn broekzak, de snelheid flink hoog houdt. De weg is zo slecht dat Jan Geel last krijgt van een oude whiplash blessure.
Bij 't Woud gaan we al klimmend de duinen in. Dat doet de nieuwe Quest voortreffelijk. Omlaag ook, de snelheid loopt op tot ruim boven de 50 km/u. Via Bergen aan Zee rijden we over witte droge schelpenpaden naar de Schoorlse duinen. Wij zijn bepaald niet alleen, het barst van de wandelaars en mountainbikers. Niet zo gek met dit weer, Weeronline geeft vandaag een 10, een zeldzaamheid. Als ik een foto wil maken druipt de camera van het water. Kennelijk heeft mijn drinkslang gelekt in mijn camerabakje. Gelukkig blijft de Canon wel fotograferen, het is ook niet de eerste keer dat dit gebeurt.
Als het eerste deel van het rondje erop zit strijken we neer op een terras in Schoorl. Paul Dijs trakteert het hele gezelschap op koffie met appeltaart. Hartelijk dank Paul.
Het tweede deel van de rit wil René ons het nieuwe fietspad langs Schoorldam laten zien. Die instructie is Kees even later vergeten en we rijden zomaar op de West-Friesche Omringdijk. Dat heeft niet iedereen door, dus even wachten tot de groep weer compleet is. Een mooi moment om Paul Dijs te verleiden een stuk met de racekap te rijden. Hoe dat uitpakt zul je op zijn blog wel lezen.
Natuurlijk wil Paul even kijken hoe hard ie kan rijden met de racekap. Hij komt tot 48 km/u, heel hard op het slechte en bochtige wegdek van de Omringdijk.
Via Tolke verlaten we de dijk en koersen richting Heerhugowaard. Benoorden Heerhugowaard verlaat ik om 14.10 uur de groep om de laatste 22 km naar De Woude af te leggen. Dankzij een zwakke tegenwind kan ik continue tussen 47 en 53 km/u rijden. Ook nu weer vinden oudere verkeersdeelnemers dat niet altijd leuk. Ze proberen mij langzamer te laten rijden, maar ze kunnen beter op hun eigen weghelft blijven. Dan maakt het niet uit hoe hard een tegenligger rijdt. Overigens wel een punt om over na te denken. Een Quest met racekap wordt als 'gevaarlijker' beoordeeld dan een Quest met het hoofd van de bestuurder zichtbaar.
In precies 30 minuten heb ik de 22 km achter de wielen van de Quest.
Het is goed te merken dat deze Quest ook in de aandrijving stijver is. De 60 mm brede Super Moto schuurde bij de vorige Quest bij het optrekken tegen de binnenkant van de wielkast, de nieuwe carbon versie doet dat niet.
98 km.