Het is prachtig weer als Kees zich vanmorgen om even voor half elf voor de koffie meldt. Even later is er nog een koffiedrinker, maar de pont is inmiddels uit de vaart vanwege een hydraulische storing. Rob Kaag wordt keurig overgeroeid. Ik maak mijn roeiboot inmiddels klaar voor het vervoeren van twee Questen over de Markervaart. Dat blijkt even later niet meer nodig en we rijden gedrieën naar Hoogwoud voor het bij Jan Geel bezorgen van het boek 'The world's most fuel efficient vehicle'.Kees rijdt voorop en gaat over Keulen en Aken naar het noord-oosten. Uiteraard is een route via Hoorn de kortste weg, maar Kees zoekt mooie dijkjes uit en we komen zelfs langs Heerhugowaard.
Het rijden in korte broek en T-shirt is een feest. Met een heerlijke 18 graden C. en de wind steeds achter zoeven we met minimale inspanning, steeds rond 36 km/u, naar Oostwoud.
Twee skeelerende meisjes rijden naast elkaar voor ons op het fietspad en hebben niks in de gaten. Kees toetert niet en de meisjes gaan dan ook niet aan de kant. Net als Rob opmerkt dat Kees zijn fiets kennelijk als gele dildo gaat gebruiken, passeert Kees de meisjes rakelings. Het linker meisje schrikt zich rot als ze de grote gele rakker van Kees plotseling van achteren voelt. Kees toch....
Het meisje blijft op de been en roept dat er ook wel gebeld had mogen worden. Een waarheid als een koe :).
Bij het viaduct over de A7 nemen de mannen de rijbaan. Ik rij netjes over het fietspad en zie de heren zich snel uit de voeten maken. Dan maar even gang maken om de hiërarchie weer te herstellen :). Met 57,5 km/u zoef ik langs de heren. Rob geeft ook gas en komt tot 53,5 km/u.
Bij museum De Baan van Jan en Annie Geel in Oostwoud is Jan bezig met de restauratie van een A-Ford uit november 1923. Het autootje ziet er inmiddels fraai en heel compleet uit en lijkt zo het museum uit te kunnen rijden.
Het eerste dat me trouwens opvalt ten huize van de fam. Geel is dat de Quest van Jan inmiddels ook voorzien is van wielkappen. Nog wel een eerste versie, maar de uitvoering is overtuigend. Vooral het volledig in de stroomlijn opnemen van de derailleur lijkt mij een heel goede oplossing.
Kees staat voor de A-Ford als ik een foto wil maken. 'Kees, hou je buik eens in'. Kees houdt zijn buik in. 'Kees, helaas het helpt niks'. Rob raakt bijna achter zijn adem van het lachen.
Na de koffie en de nodige uitleg komen er twee gasten in het museum en rijden wij weer richting zuid-west.
Bij Avenhorn ga ik de Mijzenpolder in. Kees en Rob koersen richting Ursem. Ondanks de pittige tegenwind heb ik nog wel zin in een korte training. Met ruim in de 40 km/u ben ik al in Schermerhorn als ik de beide mannen net Ursem zie binnenrijden.
87 km