Vandaag heb ik mijn Canon Powershot G10 naar een Canon reparatiecentrum gestuurd. De camera werkt onbetrouwbaar na zijn ongelukkige onderdompeling. Vanmiddag rij ik even op en neer naar Hoorn om weer 6 uitgezaagde vizieren te bezorgen. Direct grijp ik mis naar mijn camera die ik altijd aan boord heb. Natuurlijk, ik heb de iPhone4, maar het maken van foto's met deze telefoon is niet comfortabel. Wel scherp en goed van kleur, maar het bedieningsgemak is matig. Met de aankondiging gisteren van iCloud door Apple wordt de iPhone wel een bruikbare camera.
Toevallig valt de 'Makro Dagdeal' in mijn inbox. Daar wordt een Panasonic DMC-FS30 aangeboden voor € 89,25 incl. btw. Dat is een belachelijk lage prijs voor een 14 megapixel camera met 8x optische zoom. Snel even wat reviews bekeken en het apparaatje besteld.
De foto van de boot op het meer, op maximale resolutie, laat de uitstekende kwaliteit van de camera zien.
Bij Jan aangekomen even gekeken naar de nieuwste ontwikkeling in de racekappen. Er komt een derde alternatief die fantastische mogelijkheden biedt. Deze nieuwe kap zal tijdens de lezing op CycleVision op zaterdagavond 25 juni a.s. worden geïntroduceerd.
Op de heenweg krijg ik op de rotonde van Grosthuizen weer eens geen voorrang van een bestuurder van een Hymer camper. Ik had dat al ingeschat en met de hand aan de rem loopt het goed af. Minder makkelijk is het voorkomen van een ongeval op de terugweg. Bij Driehuizen komt op hoge snelheid een ouder model Renault Laguna door de bocht zeilen. De bestuurder heeft totaal geen idee dat ik er rij en neemt volledig de binnenbocht. Ik weet de berm in te sturen en voorkom een frontale aanrijding. Ik klik per ongeluk mijn rechter voet uit en raak met mijn achillespees hard de rand van het voetengat. Even de pijn en de schrik verbijten en maar weer door.
Bij het verkeerslicht bovenop het viaduct bij de afslag naar De Woude komt plotseling een mountainbiker naast me staan. 'Hoi Wim, hoe gaat ie?'. Ik herken de man in het geheel niet en vraag hem naar zijn naam. Hij zegt:'Hans, ik heb de fiets van Kees gekocht'. Nog daagt het niet bij mij. Dan nog maar een vraag naar zijn achternaam. Het blijkt Hans Woerlee te zijn die januari vorig jaar Kees van Hattems Quest heeft gekocht. Ik merk op dat ie mijn inziens met de verkeerde fiets onderweg is. Dat komt omdat ie regelmatig met een collega oprijdt die ook op een mountainbike rijdt. Hij rijdt nog steeds meerdere keren per week met de Quest naar zijn werk in Heerhugowaard. We praten nog wat en zijn dan al snel bij de pont.