Vanmorgen rij ik met de Quest op de Foldycar naar Biddinghuizen om de 200 meter sprint met vliegende start te rijden. Het regent aan één stuk. Daar kan de Quest wel tegen, maar de lycra die ik rond de voetengaten heb geplakt hangt verzopen en half los onder de fiets. Ik moet helaas besluiten om alles er maar af te trekken, da's jammer.
De regen is overgegaan in dichte motregen. De sprint is tamelijk vertraagd, voor de dichte fietsen is dit nog te overzien, voor de open liggers is het heel naar. Theo van den Broek maakt een paar foto's, hartelijk dank Theo. Ik had de kap even moeten vastmaken, dan ziet het geheel er heel wat gestroomlijnder uit.
Ruim een uur na de geplande start ga ik voor de eerste poging onderweg. De wind is tegen en het wegdek is heel ruw. De aanloop blijkt maar net een kilometer lang. Ik verzuur al na 500 meter en krijg er werkelijk geen snelheid in. Mijn benen lopen vol en het lukt zelfs niet om de zestig kilometer per uur te halen. De race van gisteren zit nog teveel in de benen.
Ook het niet warm rijden wreekt zich nu.
Terug bij de start voor de tweede poging blijkt letterlijk iedereen dezelfde problemen te hebben. Zelfs Ymte, normaal toch goed voor 68 tot 70 km/u komt niet verder dan 63 km/u. Ook schiet ie uit de pedalen en dan ben je helemaal gezien.
De tweede poging gaat beter, al haal ik lang niet mijn geplande snelheid van 65 tot 67 km/u.
Toch blijk ik het heel goed te hebben gedaan. Mijn snelheid tijdens de tweede proef komt op 60,9 km/u. Hiermee word ik zesde in een veld van 28 fietsers. Ook met deze sprint ben ik dus veel hoger in de rangschikking geëindigd dan ooit tevoren.
In en om het hoofdgebouw van Flevo on Ice is het gezellig druk en spreek ik vele fietsvrienden. Na het eten geef ik met Jan Reus een presentie over hoe je een velomobiel stil, comfortabel en snel kunt maken. De zaal zit vol en het loopt goed. Als laatste onthullen we de derde variatie van de toer/racekap. Het is een gedeelde toerkap met een carbon deksel. De nieuwe kap heeft de voordelen van de racekap, snelheid en waterdichtheid, en toch de mogelijkheid om de onderdelen in de fiets mee te nemen.
Na nog een biertje met Katinka, Jack Dekker, Kees en Jesse van Malssen en Jan Limburg, rij ik moe maar tevreden naar huis.
zaterdag 25 juni 2011
CycleVision 1-uurs race, 55,3 km/u
Vanmiddag rij ik naar Hoorn om de nieuwe racekap voor mijn eigen Quest op te halen. Het is een heel mooi exemplaar geworden. Wel moeten er nog wat luchtbelletjes in de liggende kap met epoxy worden 'afgemest'. Bij VandenBerg is het heel druk en verschillende klanten vinden de kap en de Quest prachtig.
De voorbanden staan op 5.7 bar zodat er over enkele uren nog 5.5 bar in de latex binnenbanden zit. Op mijn gemak rij ik naar de RDW testbaan waar er al veel ligfietsers in de weer zijn. Jan Geel, Nico en Matthijs zijn gekomen om me aan te moedigen.
Om half negen mag ik vertrekken voor mijn uurs-race. De start is met tussenpozen van vijf seconden.
Het waait nog behoorlijk uit het noordwesten. Op het rechte stuk voor de finish komt de wind schuin rechts voorin. Op het deel aan de overkant is er weinig wind door de bomen. Dubbel nadeel dus.
Ik start niet te wild en zie al direct Eduard Botter langskomen. Dat mag dus wel wat harder. Na de eerste ronde zit ik op een snelheid van 58 km/u. Eduard loopt niet verder uit en ik kan hem zelfs even later weer inhalen. Daarna zie ik hem niet terug :).
Een half uur kan ik de snelheid tussen 56 en 58 km/u houden. Dan verzeil ik in dipje en ga rond met 55 km/u. Ik haal Kees van Malssen, de voorzitter van de Ligfietsvereniging in. Vanzelfsprekend komt Ymte me voorbij. Ook Theo van Andel heeft de snelheid er goed in en haalt me twee keer in. Verschillende fietsers staan langs de kant met pech. Daniel Fenn krijgt een lekke band en ook Jan van Steeg komt met 1 bar druk in beide voorbanden over de finish. Nieuwe banden zijn misschien niet zo snel, je komt er wel mee over de finish.
Na drie kwartier krijg ik kramp in mijn rechterkuit, een oud euvel. De snelheid moet omlaag naar 50 tot 52 km/u. De laatste ronde komt de kramp ook in mijn scheenbeen. Ik mik de finish zo uit dat ik precies één uur rij en dus niet nog een ronde moet.
Het uiteindelijke resultaat is 55,3 km/u. Ik word hiermee achtste van 98 deelnemers. Zo snel en zo hoog in het klassement ben ik nog nooit geëindigd. Al met al ben ik dik tevreden over het resultaat.
Vandaag rij ik de sprint over 200 meter met vliegende start.
Vanavond na het avondeten vertel ik hoe ik de Quest snel, stil en comfortabel heb gemaakt.
Ook onthul ik dan de nieuwste uitvoering van de race/toerkap.
Foto tijdens race: Miranda van Golberdinge
De voorbanden staan op 5.7 bar zodat er over enkele uren nog 5.5 bar in de latex binnenbanden zit. Op mijn gemak rij ik naar de RDW testbaan waar er al veel ligfietsers in de weer zijn. Jan Geel, Nico en Matthijs zijn gekomen om me aan te moedigen.
Om half negen mag ik vertrekken voor mijn uurs-race. De start is met tussenpozen van vijf seconden.
Het waait nog behoorlijk uit het noordwesten. Op het rechte stuk voor de finish komt de wind schuin rechts voorin. Op het deel aan de overkant is er weinig wind door de bomen. Dubbel nadeel dus.
Ik start niet te wild en zie al direct Eduard Botter langskomen. Dat mag dus wel wat harder. Na de eerste ronde zit ik op een snelheid van 58 km/u. Eduard loopt niet verder uit en ik kan hem zelfs even later weer inhalen. Daarna zie ik hem niet terug :).
Een half uur kan ik de snelheid tussen 56 en 58 km/u houden. Dan verzeil ik in dipje en ga rond met 55 km/u. Ik haal Kees van Malssen, de voorzitter van de Ligfietsvereniging in. Vanzelfsprekend komt Ymte me voorbij. Ook Theo van Andel heeft de snelheid er goed in en haalt me twee keer in. Verschillende fietsers staan langs de kant met pech. Daniel Fenn krijgt een lekke band en ook Jan van Steeg komt met 1 bar druk in beide voorbanden over de finish. Nieuwe banden zijn misschien niet zo snel, je komt er wel mee over de finish.
Na drie kwartier krijg ik kramp in mijn rechterkuit, een oud euvel. De snelheid moet omlaag naar 50 tot 52 km/u. De laatste ronde komt de kramp ook in mijn scheenbeen. Ik mik de finish zo uit dat ik precies één uur rij en dus niet nog een ronde moet.
Het uiteindelijke resultaat is 55,3 km/u. Ik word hiermee achtste van 98 deelnemers. Zo snel en zo hoog in het klassement ben ik nog nooit geëindigd. Al met al ben ik dik tevreden over het resultaat.
Vandaag rij ik de sprint over 200 meter met vliegende start.
Vanavond na het avondeten vertel ik hoe ik de Quest snel, stil en comfortabel heb gemaakt.
Ook onthul ik dan de nieuwste uitvoering van de race/toerkap.
Foto tijdens race: Miranda van Golberdinge