Vandaag de voorlaatste etappe van onze reis naar de bronnen van de Maas.
De camping is rustig met uitzondering van één ezel. Onwaarschijnlijk wat een herrie zo'n beest kan maken.
Pé is vandaag jarig en wordt 71 jaar. Met recht een krasse knar. Als we de deur van de camper openen staan de tassen van Pé al kant en klaar. Marian feliciteert hem als eerste, de anderen volgen direct.
Eerst worden alle lekke binnenbanden geplakt en opnieuw verdeeld over de fietsers.
Vandaag een relatief korte rit van ruim 120 km. We gaan van Oplinter, een kilometer of zeven noordoostelijk van Tienen, naar Moergestel. Hier houdt de familie Van Hattem een familiedag.
De wegen in België zijn slecht en blijven slecht. We rijden tussen eindeloze fruitkwekerijen waar de Conference en Doyenne du Comice al prachtig rijp aan de bomen hangen. Via Diest bereiken we Geel. Daar hebben Marian en Esmee de camper versierd en wordt een taart met vuurwerk gepresenteerd. We genieten van heerlijk Belgisch gebak met koffie.
Via Retie, Arendonk en Reusel komen we vroeg in de middag al in Nederland aan. Ik rij een paar kilometer verkeerd en kom in Bladel. Dat geeft de mogelijkheid om via kleine gehuchten als Netersel en Diessen naar Moergestel te rijden. Ik heb ingeschat dat we onderweg wel weer een aantal buien op ons kop zouden krijgen. Dat valt mee al zijn de laatste kilometers weer kletsnat. Iedereen blijft in de fiets zitten tot het ergste voorbij is. Ik zit het allemaal met genoegen aan te kijken vanonder de gedeelde toer/racekap.
De familie Van Hattem is heel omvangrijk. Wij drinken koffie met een donut. Dan nog een laatste kleine rit naar Oirschot voor de overnachting.
Pé trakteert ons op een etentje bij de lokale wok Chinees. Dat smaakt prima. Pé krijgt nog een keer vuurwerk van de Chinese eigenaar als garnering op een mooi ijsje. Pé, hartelijk dank voor het etentje.
Morgen de laatste etappe naar Noord-Holland. 169 km voor mij, 220 km voor Cees Roozendaal.