Dit weekend wordt het noordelijke velomobieltreffen gehouden in Schermerhorn. Kees van Hattem en Sebastiaan Talsma zijn de geestelijk vaders van dit tweede noordelijke velomobielfeestje. Ik plan om zaterdag de hele dag aanwezig te zijn. Vrijdag middag maak ik een trainingsrondje. Dat 30 km lange rondje loopt langs Schermerhorn. Even langs gaan is zo gepiept. De eerste deelnemers zijn al binnen en hebben hun tent opgezet. In sporthal De Mijse is koffie met gevulde koek. Na een uurtje maak ik mijn trainingsrondje af.Vanmorgen is de weersverwachting voor vandaag niet best. In de middag buien en aantrekkende wind. Ik zet de racekap op de Quest en ik rij in 20 minuten naar Schermerhorn. De groep van 17 velomobielen staat al klaar. We gaan eerst even voor een groepsfoto naar het steile bruggetje in het dorp. Dan op naar Heerhugowaard voor een bezoek aan het Poldermuseum. Helaas is het vandaag zaterdag en dan is het museum nooit open. Onverrichterzake rijden we terug en beginnen aan een mooie rit over de eeuwenoude dijken van het land van Leeghwater. We stoppen even bij de zerkentuin naast het eeuwenoude raadhuis. Het begint te regenen, maar ernstige vormen neemt 't niet aan. In De Rijp zijn vrijwel alle etablissementen nog gesloten. Gelukkig serveert snackbar De Walvis ons koffie en een appelpunt. We vervolgen onze rit langs de mooie Oostdijk van de Beemster. Dan rijden we over het mooie maar smalle fietspad naar Beets. We rijden nu westwaarts tegen wind en dat is voor sommige fietsers een pittige opgave. Het laatste stuk naar de drie molens bij Schermerhorn daalt de snelheid bij enkele fietsers tot 20 km/u. Dat wordt meer trainen of een andere fiets kopen :). We bekijken eerst een korte film. In de donkere filmzaal gaat het licht uit, bij mij ook. Ik haal het eind van de film niet bij bewustzijn. De echte molen is wel interessant. Deze molen is de eerste met een zogenaamde vijzel, een soort doorlopende schroef die 1000 liter water per seconde kan opvoeren. De molenaar praat honderduit en loopt letterlijk leeg. De eerste felle buien doen dat ook en met steeds toenemende regen gaan we terug naar de sporthal.
Onder het genot van een drankje wordt de tijd overbrugd tot het warm eten. De lasagne is prima maar onvermijdelijk wat vet. Met goede salade en vers gesneden fruit is het avondmaal goed voor elkaar. Een echt avondprogramma is er niet. Er ontspint zich een uitgebreide discussie over allerlei aspecten rond de velomobielen uit Dronten.
Jan Reus en ik moeten nog naar huis fietsen. Geen probleem met een goede verlichting. Ik vertrek even na 23.00 uur en duik de stikdonkere polder in. Als ik nog geen twee kilometer langs de Noorddijk richting Groot-Schermer onderweg ben valt plotseling mijn E3 SuperNova koplamp uit. Ik zie letterlijk geen hand voor ogen en rem hard om niet langs het steile talud van de dijk omlaag te donderen. Wat nu te doen? Terug naar Schermerhorn? Ik kan mogelijk in de camper slapen. Eerst maar eens naar de provinciale weg terug zien te komen. Doorrijden is sowieso geen optie omdat bij Driehuizen de weg nieuw is geasfalteerd en er nog geen strepen op de weg staan. Min of meer op de tast en met 10 km/u per uur scharrel ik terug naar de verlichte kruising. Inmiddels ligt iedereen al te slapen en ik realiseer me dat ik een Aldi hoofdlamp van € 1,89 in mijn tas heb. Ik besluit het fietspad langs de provinciale weg naar Alkmaar te volgen en daarna de brede Westdijk langs het Noord-Hollands kanaal te nemen. Met de hoofdlamp in de rechterhand steek ik mijn arm onder de deksel van de racekap uit en verlicht zo enigermate het fietspad voor me. Tegenliggende auto's zijn een ramp, ik zie dan niet of nauwelijks de onderbroken strepen midden op het fietspad. Ik mag de snelheid niet te laag laten worden, om 24.00 uur sluit de veerdienst over de Markervaart en dreig ik alsnog niet thuis te komen. Nou snap ik wat ik met het recent gekochte super felle Fenix LD 10 lampje had moeten doen, in mijn fietstas stoppen. Om vijf voor twaalf word ik overgezet en slaak ik een zucht van verlichting dat ik heelhuids en op de valreep weer thuis ben.
117 km