Vanmorgen ben ik thuis voor het ontvangen van een nieuwe partij Lexan, rubber band en klittenband. Als de spullen in de garage staan kleed ik me om voor een pittig trainingsritje. Het weer is prachtig, volle zon en weinig wind. Dat wordt morgen anders, dus nog maar even genieten.Eerst kijk ik of het nieuwe Magura demperpompje dat Hans van Vugt mij opstuurde, doet wat het belooft. De Rockshox en BBB pompjes lieten bij het van het autoventiel draaien zoveel lucht ontsnappen dat er geen druk overbleef. Het Magura pompje heeft een heveltje dat het interieur van het pompje terugtrekt nog voor het van het ventiel wordt verwijderd. De druk blijft er nu mooi in en kan er prima verder worden geëxperimenteerd.
Mijn trainingsritje gaat dit keer linksom. Dus eerst naar Driehuizen, Groot Schermer, Schermerhorn en langs de zuidkant van de Noordervaart naar Alkmaar. Het eerste stuk heb ik de zwakke wind achter. Dat betekent dat de snelheden flink kunnen oplopen. Normaal kan ik daar niet zo hard rijden, veel bochten en soms matig wegdek. Met de nieuwe schokbreker durf ik veel harder en wordt het gemiddelde niet zo aangetast als voorheen.
Ik heb de deflector weer geplaatst en die doet zijn werk uitstekend. Over de smalle kronkelende dijkwegen in de Schermer rij ik steeds tot zo'n 47 km/u. Uiteraard zijn de buitenwedstrijden nog ver weg en ik ga lang niet tot het maximum. Ik zie mijn hartslag rond de 144 slagen per minuut stabiliseren.
Bij Alkmaar draai ik de Westdijk op langs het Noord-Hollands kanaal en probeer 50 km/u te halen. Dat lukt maar moeizaam en ook niet de hele tijd. Ik heb de wind nu tegen en het winterse buikvet moet nog wel aangepakt worden.
Aan het eind van de trainingsrit staat het gemiddelde op 42,3 km/u. Dat is boven verwachting en komt dicht in de buurt van mijn zomerse trainingsritten.