Zojuist terug van een korte rit met de nieuwe stormstrip. Even twijfel ik of dit nu wel het goede moment is om er met mijn mooie en lichte carbon Quest op uit te gaan. Aan de overkant van de Markervaart zie ik Ida en Yup met hun Strada's voorbij rijden.
De wind is nu 8 Bft en ik waag het erop. De racekap laat ik thuis.
Als ik met de Quest buiten sta loeit de wind door de bomen en ik hoor de dakpannen aan de zuidzijde van onze boerderij ratelen.
Trappen is niet nodig, de Quest versnelt vanzelf. Als ik buiten het dorp ben raakt de stormachtige wind me vol van de zijkant. De wind komt volledig vrij over het Alkmaardermeer en de polder aanwaaien. De Quest versnelt tot 32 km/u en dat gaat goed. Als de wind verder aantrekt, het begint te regenen, voel ik dat de grens nadert. De Quest dreigt niet om te slaan, maar ik voel dat de wielen willen gaan schuiven. In de remmen dus en met 25 km/u voelt het weer veilig.
Aan het eind van de weg parallel aan de Markervaart keer ik om. Weer pikt de Quest zelf snelheid op en letterlijk zonder één pedaalslag leg ik de laatste kilometers naar huis af.
Ik ben overtuigd van de werking van de stormstrip.