Het is al 12.00 uur geweest als ik de Quest uit de warme garage duw. Zit een rondje Noord-Holland er nog wel in? Tuurlijk.De beloofde 16 gr. C zijn nog maar een magere 9 graden. De zon schijnt overvloedig en de rit begint tegen wind naar Den Helder.
Als ik nog niet eens vertrokken ben blijk ik op de drinkslang te gaan zitten. Met een natte kont ga ik toch maar onderweg. Achteraf niet comfortabel.
Zo vroeg in het seizoen is mijn conditie al redelijk goed. Tegen wind kan ik continue in de 40 km/u blijven rijden. Mijn hartslag weet ik niet, de borstband heeft een leeg batterijtje.
De vele testritten om verschillende schokdempers te testen zijn een enorm genoegen. Het vertrouwen in de Quest is enorm gegroeid nu de fiets onder alle omstandigheden stabiel reageert.
De prille narcisjes van vorige week hebben inmiddels hun mooie kleuren in de aanbieding. Ik stop even voor een plaatje.
Dan door naar het Texaco station bij vliegveld de Kooy. Naar Den Oever komt de frisse wind direct over de Waddenzee aanwaaien. Aan de binnenkant van de dijk is het meerdere graden warmer.
Voorbij Den Oever, met de wind achter, ben ik heel vlot in Medemblik. Niet zo gek met snelheden tussen 45 en 53 km/u. Na de heerlijke Espresso bij Kwikkel duik ik de Wieringermeer in. Gelukkig zijn een aantal stukken weg opnieuw geasfalteerd, dat is nou weer niet goed voor het testen van de schokdemper :).
Via de Langereis passeer ik oostelijk van Heerhugowaard en rij naar Stompetoren. Daar zie ik twee Questen staan, Klaas en Irma Huisman zijn, zoals vaak, samen onderweg. Ik rij een eindje met ze op naar Driehuizen en geef het laatste stukje naar ons eiland nog even gas.
Om kwart over vier komt er een eind aan een heerlijke tocht van 145 km.