Vanmiddag rij ik één van mijn regelmatige trainingsritjes. In de winter doe ik meestal rustig aan, maar voor de wind gaat het toch al wel snel 45 tot 50 km/u. Mijn favoriete ritje is 30 km lang en voert over de mooie dijken van de Schermer via Driehuizen naar Schermerhorn.
Enkele kilometers ten noorden van Driehuizen wonen op een boerderij op de westelijke oever van de ringvaart een tweetal Rottweilers. Zo gauw de beesten me zien rennen ze het boerenerf af, vliegen tegen de dijk omhoog en ... vallen aan. Dit ging tot nu toe altijd goed, al klopte het hart me af en toe in de keel als ik de honden net kon ontwijken.
Vanmiddag zie ik de honden weer de dijk oprennen en een fractie later komen ze slippend op het asfalt tot stilstand. Ik kan één van de secreten niet meer ontwijken en ik hoor een flinke klap tegen de linkerkant van de Quest. Wel GVD, heb ik dat? De honden rennen weer naar de boerderij en ik stap uit. Ik kan geen barsten of deuken zien, kennelijk heb ik het beest alleen maar geschampt.
Ik besluit naar de boerderij te gaan om verhaal te halen. Ik zal de boer vragen zijn erf af te sluiten. Maar hoe zullen de Rottweilers mijn bezoek waarderen? Nou niet zo goed. Ze gaan als gekken te keer en blaffen onophoudelijk en benaderen me agressief. De boerderij blijkt behoorlijk vervallen te zijn, de bel zal 50 jaar geleden waarschijnlijk voor het laatst gefunctioneerd hebben. Er is niemand thuis. De honden blijven agressief en zo gauw ik me omdraai proberen ze me te bijten. Achteruit lopend bereik ik de Quest en weet snel de fiets in te stappen. Nu geven de beesten het op en ik kan het erf verlaten.
Morgen ga ik weer langs bij de boer. Een gewaarschuwd mens telt voor twee. Daarnaast vrees ik dat de boer een schade van tegen de 1000 euro waarschijnlijk niet makkelijk zal betalen.
De foto is van Google Earth, de boerderij staat midden in beeld.
Update vrijdag 7-2-2014 13.00 uur.
Een buurtgenoot van de boer laat mij vanmorgen weten dat de honden van boer Dick de G. een al langer bekend probleem zijn. Bezorgers en collectanten durven al lang het erf niet meer op. De boer is verschillende keren op het gedrag van zijn honden aangesproken. Hij trekt zich daar helaas niks van aan.
Ik heb daarom de politie gebeld en het verhaal gedaan. Is vooralsnog een civiele zaak. Pas als er echt iets vervelends gebeurt komt de politie, onder het motto 'als het kalf verdronken is dempt met de put', in actie. In ieder geval is de 'buurtregisseur' op de hoogte gebracht.