Het rondje Texel 2016 belooft te beginnen met regen en kou. En dat klopt. Ik kies ervoor om ditmaal rechtstreeks naar de veerboot in Den Helder te rijden. De omweg naar Twisk betekent anderhalf uur vroeger op en een uur langer in de regen rijden, niet zo aantrekkelijk. Ik rij om kwart voor negen van het eiland af en met regen en pittige tegenwind ben ik om half elf in Den Helder bij de veerhaven.
Het weerzien met 13 andere deelnemers is leuk en al kletsend zijn we snel aan de overkant.
Daar blijk ik een lekke band te hebben. Had ik toch de half versleten F-lite maar moeten vervangen 😢. Gelukkig ligt de nieuwe met licht opgepompte binnenband voor de greep en in vijf minuten zijn we onderweg. Een stuk van de dijkweg lijkt afgesloten en we maken een toertje door het binnenland.
Het regent inmiddels niet meer al miezert het soms nog wel. Geen ideale fotocondities, met 8 graden wel plascondities.
Eenmaal weer langs de dijk van de Waddenzee is het een genoegen om de vele moederschapen met hun kroost te zien lopen. Ze hebben allemaal bontgekleurde nummers op hun kleine lijfjes.
Texel is een vogeleiland pus sang. Een beetje telelens maakt het makkelijk om bruikbare foto's te maken. Ik hoef er mijn Quest niet voor uit.
Scholeksters en ganzen in verschillende soorten, het zijn er heel veel.
De gebruikelijke stop op het noordelijkste puntje van het eiland bij de vuurtoren moet nu binnen plaatsvinden. Het is buiten te koud. De ramen beslaan direct als de groep binnenkomt. De koffie met appeltaart gaan er wel in.
Na de koffie maken we weer de gebruikelijke groepsfoto voor de vuurtoren. Iedereen blijft lekker in zijn carbon cocon en we gaan snel weer onderweg. Inmiddels is de zon erbij gekomen. Met de noordwestelijke wind rijdt het zo een heel stuk prettiger en ook sneller.
De rit door de duinen is altijd weer spectaculair. De snelheden lopen makkelijk op tot 40 km/u en met de vele bochten is dat soms spannend. Na het open duinlandschap komen we halverwege het eiland tussen de bomen te rijden. Al om drie uur zijn weer terug in de Veerhaven. De boot ligt nog aan de kade maar we kunnen niet meer mee. Terwijl ik al rijdend op de klok tuur vliegt de Quest met een klap omhoog. Ik knal op een trottoirband die ik niet heb gezien. Dank zij de F-lite blijft de band heel en er lijkt verder zelfs geen schade te zijn. Thuis nog maar eens goed kijken.
De rit naar huis maak ik in gezelschap van Winand Jonker. Winand denkt dat ik veel harder kan rijden dan hij in de Strada. Hij geeft het tempo aan en rijdt wel heel stevig door. Steeds tussen 45 en 48 km/u. Dat zijn voor een Strada hoge snelheden. Op een kruising rij ik hem voorbij en hou een snelheid aan van 42 tot 46 km/u. Winand volgt prima en we zijn snel door Alkmaar en rijden de Schermer binnen. Daar raakt het muntje van Winand op en we rijden wat rustiger naar De Woude.
We nemen afscheid en Winand rijdt nog een uurtje door naar Sloten.
Al met al een mooie dag fietsen in goed gezelschap. Na precies 170 km rijden ben ik om half zes weer thuis.