Even na elven komt de Velox aangereden. Het oogt zeer stabiel en het bekende slingeren van de vorige versie is nu volledig verdwenen. Wel zit de lederen hoes nog om de romp, je weet maar nooit.
TU Delft studenten bemannen een info standje op het viaduct vanwaar de verrichtingen van het team goed te volgen zijn. Inmiddels zijn ook Piet Kunis en Bram Smit, beiden op hun recent aangeschafte vintage Honda motorfietsjes, gearriveerd. Ook Jan van Zelderen met zijn vierwiel gestuurde ligfiets is er.
Een blauwe reiger komt overvliegen om te kijken of er voor hem wat te eten valt. Nee, er is hier niks halen.
De tweede run is de hoes van de fiets gehaald en worden de heel fraaie lijnen zichtbaar. Het moet gezegd, de fiets ziet er heel strak uit. De snelheid die gehaald wordt is niet zo hoog, 59 km/u. Echt hoge snelheden zijn pas haalbaar als de Velox een aantal kilometers kan versnellen. Toch kost het in korte tijd op 59 km/u komen even 580 Watt.
Het interieur van de fiets zit er ogenschijnlijk hetzelfde uit als de vorige versie. Er zijn evenwel veel wijzigingen die het geheel nog stijver en effectiever maken.
Na iedere run moet de fiets door een goed getraind 'catchteam' worden opgevangen. Er is daarvoor radiocontact met de fietser en er wordt afgeteld om het juiste moment van stilstand te coördineren.
Nadat de fiets is gevangen en stil staat moet de kap eraf. Dit kan uitsluitend door binnenin de fiets een set grendels los te maken. Ik hoop dat de jongens en meisjes daar goed over nagedacht hebben. Wat namelijk te doen als na een ongeval de fietser niet bij machte is dit zelf te doen?
Als de kap eraf is blijkt Jan Bos de rijder te zijn. Rick Flens is als oud profrenner de tweede renner die in Battle Mountain USA de Velox 6 naar een nieuw wereldrecord moet gaan rijden.
Zo aalglad als de buitenkant is, de binnenkant oogt wat minder gepolijst. Heeft direct te maken met de bouwwijze van veel onderdelen. Een schuimvorm wordt omwikkeld met carbon, een mal komt er niet aan te pas.
Jan Bos ziet er afgetraind uit. Wij praten wat bij, de laatste keer dat wij elkaar zagen was in Battle Mountain in 2013. Jan reed toen in de Velox S van team Elan.
De wijzigingen in de fiets zijn onder meer de ophanging van de crank. Die was in de vorige versie enkelzijdig, nu is deze dubbelzijdig opgehangen. Lichter maar toch sterker. Leuk is ook te zien dat het stabiliseren van de voorvork, een draaiend halfrond segment tussen drie lagers, ook hier weer is toegepast. Een vinding van Piet Kunis en als eerste toegepast in de VeloTilt.
De aandrijving geschiedt met twee kettingen. De primaire ketting drijft een 11-speed derailleur aan die op zijn beurt weer de secondaire ketting naar het wiel aandrijft. De naafversnelling in de vorige versie heeft dus het veld moeten ruimen. Loopt de ketting bij de lagere snelheden nogal schuin, op de hogere versnellingen loopt ie mooi recht.
De wielen zijn voorzien van de bekende Michelin radiaalbanden. Op mijn vraag of zijn wisten welke de snelste versie van die banden is bleken zij inderdaad te weten dat het jaartal 2009 de laagste rolweerstand heeft. Zij hebben er daar nog enkele van en die worden uiteraard alleen in Battle Mountain voor de echte recordpogingen gebruikt.
Als laatste opname een groepsfoto van het hele team.
Heel veel succes volgende maand in Battle Mountain.