Foss anti-lek binnenband

Piet Kunis en Jan Reus zijn druk bezig met de Different. Ze realiseren zich heel goed dat met achterwiel besturing een lekke achterband een horror scenario op kan leveren. Piet is van plan een dubbel achterwiel te bouwen. Twee smalle achterbanden bieden dan meer veiligheid. Bezwaren zijn er ook, minder comfortabel dan een brede GoCycle, meer gewicht, een hogere rolweerstand en meer werk. Ook het later integreren van een elektrische ondersteuning is gecompliceerder.

Als ik het internet afstruin kom ik op de site van Foss.com. Dit is een Taiwanese fabrikant die naast Foss anti-lek banden ook naven en wielen maakt. De Foss binnenband is speciaal ontwikkeld om bij een doorboring te voorkomen dat de lucht ontsnapt. Dat maakt een veilige stop mogelijk omdat de band niet in een fractie van een seconde leeg is.

De binnenband is in Nederland niet te koop, maar AliExpress heeft ze in vele maten te koop voor rond 15 euro per stuk, incl. verzendkosten vanuit China. Voor de brede GoCycle waar de Different er drie van heeft past de 406 versie met Frans ventiel voortreffelijk. De binnenband is ook met autoventiel te koop.

De band weegt 132 gram tegen 96 gram voor de SV7c.

Uiteraard wil Piet weten of de taaie Foss anti-lek binnenband geen al te grote invloed heeft op de rolweerstand. Piet komt langs en we monteren de Foss in twee oude F-lites, de voorganger van de huidige  GoCycle band. We doen eerst een vergelijkende test van de F-Lites met Schwalbe SV7c binnenband. We testen de beide banden op 4 en 5 bar. Direct valt op hoe licht de half versleten F-Lites met SV7c binnenband lopen. Op 5 bar pendelen de F-lites met SV7c maar liefst 86 seconden, dat is nog iets sneller dan de snelste band die momenteel te koop is, de Greenspeed Scorcher 120. Zelfs op 4 bar staat de pendel pas na ruim 80 seconden stil. Wat zal daar met de Foss van overblijven?

De Foss binnenband voelt heel taai aan. Hij legt redelijk makkelijk om de velg en centreert direct perfect.

De eerste pendelbeweging laat zien dat de stugge binnenband toch mooi licht loopt. Pas na 81,3 seconden staat de pendel stil. Dat is maar 4,7 seconden trager dan met de SV7c. Op 4 bar komt de Foss bij gemiddeld 74,3 seconden tot stilstand. Dat is nog steeds sneller dan de meeste combinaties met butyl binnenbanden en direct onder de Greenspeed Scorcher.

Van de velg afhalen met de Foss binnenbanden gaat iets lastiger. Een enkele bandenlichter lost dat op. Gevaar voor lek raken door de bandenlichter is nauwelijks aanwezig.

Een lekke Foss binnenband plakken is kinderlijk simpel. Gewoon het schutpapiertje van de plakker afhalen en op het lek plakken. Niet schuren, geen solutie, niks van dat alles.

Al met al is Piet zeer tevreden over de Foss binnenbanden. Hij gaat deze winter met minimaal één versleten GoCycle en Foss binnenband op het rechter voorwiel rijden. Hij hoopt dan te ervaren hoe het gaat bij eventueel lekrijden.

Achterwiel omhoog

Je kent het wel, een lekke achterband. Snel stoppen en een graskantje zoeken om de velomobiel op zijn kant te leggen. Dan gereedschap, reserveband en pomp uitladen en fiets op zijn kant. Als je dat doet valt alles in de fiets over elkaar heen. Dat moet toch beter kunnen dacht Piet Kunis, de inventieve eigenaar van de Super Mango.

Van een paar oude stukjes carbon pijp, een oud stuk hengel kan natuurlijk ook, maakt Piet een slim steuntje om de achterband te verwisselen zonder de fiets op zijn kant te hoeven leggen. Hij knutselt een paar scharniertjes in elkaar van een stukje RVS plaat, een paar boutjes en moertjes en klaar is Piet.

Het steuntje vouwt makkelijk in elkaar en weegt 218 gram. Dat is weinig voor zoveel gemak.

Proefrit Velayo ... Mosterd na de maaltijd ... maar toch wel lekker ...

Bijna een jaar geleden, deed ik op deze blog een oproep,om ons te helpen aan een proefrit in een Velayo  velomobiel. Daar hebben we toen helaas geen reactie op ontvangen. Dat is ook niet heel vreemd, want er zijn er totaal maar ruim 40 van geproduceerd.

We zaten echter niet bij de pakken neer en aan de hand van foto’s op internet,  kopieerden we de sturende achterwiel ophanging van de Velayo, zo goed als mogelijk.  Wel verkleinden we alles met een factor 20%,  i.v.m. onze kleinere 20”wielen,  t.o.v.  de 26 “ wielen van de Velayo. Het leverde ons op dat moment al een heel aardig sturende fiets op. 

Door veel proefritten en steeds kleine wijzigingen in de geometrie, gingen we de achterwiel besturing steeds beter begrijpen. Ook opmerkingen en suggesties  van derden, hielpen ons. We kantelden de stuurinrichting voorover en we bedachten een variabele stuurinrichting. Dit alles bracht ons tot een heel fijn rijdende, achterwiel bestuurde fiets. 

Een paar weken terug werd ik door mijn vriend Bram Smit geattendeerd  op een  verslag (op Facebook) van een toertocht van een Duitse Velayo eigenaar.  Eén van de reacties op dat artikel, was van een  … Nederlandse Velayo eigenaar, Martijn Verhoeven uit Dinteloord. 

Het contact werd makkelijk gelegd .. en afgelopen zaterdag hebben Jan Reus en ik een proefrit kunnen maken, met de fiets van Martijn.

Voor mijzelf was de afstand naar het trapstel flink te groot, waardoor ik sterk onderuit gezakt moest fietsen. Dat was niet echt comfortabel, maar toch hebben we beide een goede indruk gekregen van de fiets.

De Velayo versnelt, ondanks zijn grote postuur, heel makkelijk naar 35 km/h en rijdt stabiel rechtuit. Het beste gaat dat, als je het stuur heel losjes, vast houdt.  Als je te veel corrigeert, voelt het soms wat onrustig.  Ook in de bochten voelt het solide aan. Wel valt het ontbreken van vering op, waardoor hij op oneffenheden, wat onrustig wordt.  

Martijn, bedankt voor het gastvrije onthaal en de proefrit. Het was voor ons een mooie ervaring en een check up, voor waar we nu staan. 

We reden met een glimlach op ons gezicht terug naar huis, extra gemotiveerd om door te werken aan het opschalen van ons 1 op 5 schaalmodel, naar een 1 op 1, in  de wetenschap dat het prototype van onze Different, nu al fijner rijdt, dan het voorbeeld.

Wordt vervolgd.    

Piet Kunis

Schaalmodel Different

 

Jan Reus en Piet Kunis werken onverdroten voort aan de Different. Zoals lezers hier weten wordt dit een velomobiel met achterwiel besturing ala Velayo. Jan Reus, één van Neerlands topmensen waar het gaat om werken met carbon en epoxy, heeft een schaalmodel 1:5 gemaakt. Uiteraard gaat Jan ook de uiteindelijke Different in carbon en epoxy uitvoeren. En vergeet Piet Kunis niet. Piet was voor de uitvoering van vrijwel alle technische details, samen met Bram Smit, verantwoordelijk voor de techniek in de VeloTilt.

Omdat de voorwielen niet hoeven te sturen kan de fiets relatief smal gemaakt worden. Met alle moderne inzichten qua aerodynamica ontstaat een wel heel fraaie fiets.

Op bovenstaande foto een model van de oude vertrouwde Quest en daaronder de nieuwe Different.

De volgende post gaat over een bezoek van Piet en Jan aan een Velayo eigenaar. Piet's commentaar nadat hij in de Velayo heeft gereden:'Mosterd na de maaltijd .... maar toch wel lekker'.

Kritiek meting pendelbediening, tubeless, binnenband, tube

Zo nu en dan komen er opmerkingen over mijn meetmethode voor het testen met de pendel. Dat is prima zolang de kritiek opbouwend is en bijdraagt aan het verbeteren van de pendelmethode. Zo heb ik door opmerkingen van een oplettende lezer een correctie aangebracht bij zwaardere banden. Door de massatraagheid pendelen die langzamer en langer terwijl de rolweerstand niet lager is.

Maar het kan ook minder productief en het is al helemaal niet aardig als ik het verwijt krijg dat 'als het te heet onder mijn voeten wordt ik op reacties niet inga'. Nou Pieter, wat is trouwens je achternaam, bij deze dan maar.

Bij de post http://wimschermer.blogspot.com/2020/09/bandentest-maxxis-dth-vouw.html schrijf je:

Je hebt een variabele meetfout aangezien de reactie en handeling van het bedienen van de stopwatch met start en stop per keer ongeveer 2 seconden is. Dus ongeveer 4 seconden totaal. In dit geval 4 seconden op 58 seconden is een mogelijke 6,8% afwijking. 

De menselijke reactietijd is gemiddeld 0,2 seconde, geen 2 seconden Pieter. Zelfs de reactietijd, met daaraan volgend bijvoorbeeld een remactie, is gemiddeld 1 seconde. Maar ik hoef helemaal niet te reageren op iets wat onverwachts gebeurt. Ik laat de pendel los met de linkerhand en druk letterlijk tegelijkertijd de stopwatch met de rechterhand in. Ik kan dit zelfs onmogelijk na elkaar doen.

Om dit te laten zien maak ik een filmpje van de start van de pendel met de stopwatch in beeld. De opname is met 240 beelden per seconde.

Het LCD display van de stopwatch is tamelijk traag en nadat ik de poot heb losgelaten is de eerste registratie 0,09 seconden. Je ziet de pendel dan al van zijn rustpositie afkomen. Je ziet op de film dat ik mijn vinger al weer van de start/stop terug beweeg. Bij 0,29 seconde is mijn vinger al volledig van de knop af. Dit toont aan dat de handeling van het loslaten van de pendel en het indrukken van de stopwatch binnen tienden van een seconde verloopt.

Er zullen kleine verschillen zijn, het kan zelfs zijn dat de pendel iets eerder los is dan ik de stopwatch heb ingedrukt. Met zes metingen per druk worden die verschillen gemiddeld en tot vrijwel 0 teruggebracht.

Dan schrijft Pieter dat ik tubeless banden alleen tubeless zou moeten testen. Ook zou ik tubes moeten vastlijmen op de velg om een goed testresultaat te krijgen. Vastplakken van een tube doe je om te voorkomen dat de band om de velg gaat glijden, niet voor een lage rolweerstand. Voor metingen met de pendel heeft het geen zin om de tube op de velg te lijmen. 

Tubeless banden zijn tubeless uitgevoerd zeker niet altijd sneller dan diezelfde banden voorzien van een binnenband. De bekende Michelin radiaalbanden lopen tubeless trager dan met een latex binnenband.

De verschillen tussen tubeless banden en diezelfde banden met gewone binnenbanden zijn praktisch verwaarloosbaar. Zie daarvoor onderstaande post.

https://wimschermer.blogspot.com/2015/10/bandentest-schwalbe-one-continental-gp.html

De volgende posts gaan over de achterwielbestuurde Different van Jan Reus en Piet Kunis

Bandentest Alienation R1 20"

Frans Grotepass stuurt me twee Alienation R1 20" banden voor een pendeltest. Frans denkt dat ze iets minder zullen presteren dan de Schwalbe G-One Speed TLE. De bandjes zien er fraai uit en zijn met 274 gram mooi licht. De breedte bij 5 bar is 44 mm dus dat zou goede loopeigenschappen kunnen opleveren.

De banden leggen goed om en gaan er, zoals gebruikelijk, iets minder makkelijk van af. Het drukbereik is 3.1 tot 6.0 bar. Voor een nog wat beter gemiddelde breid ik het aantal testen per druk uit tot 6. De tests die het kortst en het langst pendelen laat ik weg en uit de resterende vier bereken ik het gemiddelde.

De Alienation is geen uitblinker, dat heeft Frans bij het rechte eind. De bandjes zitten duidelijk in het onderste deel van het overzicht. Voor al bij 3.0 en 4.0 bar zijn ze ronduit traag. 5.0 bar is de beste druk, bij 6.0 bar lopen ze maar een seconde langer en zullen ze zeker minder comfortabel zijn.

Ramp door slagboom voorkomen

 

Ik heb heel lang getwijfeld of ik deze post wel zou plaatsen. Men zou mij commercieel gewin kunnen verwijten. Ik doe het, bij wijze van wijze les en met een oproep, toch maar. 

Marcel Prins uit Burdaard schrijft mij het volgende:

'Ik heb een ongeluk gehad met de Quest. Ik heb een witte slagboom van een camping gemist. Ik heb eerst geremd voor de slagboom maar ik dacht dat hij open stond en ben weer opgetrokken.

Ik heb echt heel veel geluk gehad dat het vizier van de kap de klap heeft opgevangen. Hij heeft de slagboom over de fiets geduwd en ondanks alle hechtingen had het allemaal veel erger gekund'. 

Dit ongeval roept direct herinneringen op aan het identieke en fataal afgelopen ongeval van Erwin de Vries, nu anderhalf jaar geleden.

Ik vroeg Marcel wat nadere informatie en hij laat me het volgende weten.

Door de enorme klap kwam de hele camping uitlopen. Ik ben echt fantastisch opgevangen door de mensen op de camping. Ik had zelf eerst de ernst niet door. Ik bloedde uit mijn oor en ze waren daar bang voor een schedelbasis fractuur. De slagboom zit altijd op slot. Maar op de dag van het ongeluk was het slot niet vastgemaakt. Hierdoor heeft het vizier van de kap de slagboom opgewipt en over de fiets gegooid. Ik had vijf hechtingen boven mijn wenkbrauw en 4 in mijn oor. En in mijn nek een schaafplek waar ik tegen de fiets ben gekomen tegen de smurfenmuts. Ik denk dat de zijkant van het vizier in mijn oor is gekomen. Ik ben niet buiten westen geweest en was best wel cool en aanspreekbaar.

Ik heb de fiets daar laten staan en ben naar het ziekenhuis gegaan. Mijn schedel was te zien boven mijn wenkbrauw. Twee dagen later heb ik de fiets opgehaald en hem onder de slagboom gezet, daar is de foto van. Toen ik de fiets daar zo zag staan schoot ik helemaal vol en besefte ik hoe ongelooflijk veel geluk ik heb gehad. Later op mijn gps zag ik dat ik afremde om de bocht naar de camping te nemen 10km per uur. Hierna trek ik op naar 18km per uur. Ik wist dat de slagboom er was en rem af, volgens de gps reed ik toen 13 km per uur. Ik dacht dat de boom open stond laat de rem los en trek weer op. Op het moment van de klap reed ik 18km per uur.

Ik weet niet hoe het was afgelopen zonder kap maar daar heb ik niet veel fiducie in. Ik had dan de slagboom recht in mijn gezicht gehad en was dan geplet tussen fiets en slagboom. Maar misschien heeft de kap iets van het zicht weggenomen? Ik snap niet hoe ik de slagboom heb gemist. Maar de slagboom is wit en op het moment dat ik aankwam waren er wolken. Misschien is de witte slagboom tegen de wolken weggevallen? Vragen vragen vragen tot ik er gek van wordt. Normaal mis ik zoiets niet. Ik was niet met mijn telefoon GPS of iets anders bezig. Ik was ook een uur te vroeg voor mijn afspraak dus ik was ook niet gehaast. Ik was van plan om te zwemmen op de camping. Wel had ik niet mijn dag. Ik heb een aantal domme beslissingen in het verkeer genomen die net wel goed af liepen..... Nou ja, dankbaar en heeeeelveel geluk ondanks mijn pech.

Eerst voelde ik me ongelofelijk stom maar toen ik de fiets ophaalde hoorde ik dat er meer mensen tegen de slagboom zijn gereden. Dus ik ben niet de eerste. Ik heb nagekeken of een slagboom ook aan wettelijke specificaties moet voldoen. Zoals ik het lees moet een slagboom duidelijk zichtbaar zijn. Er moet een waarschuwingsbord zijn en er moeten lichten zijn om te waarschuwen in het donker. Omdat er geen rode strepen op de slagboom zitten heb ik de camping aansprakelijk gesteld. 

Groeten Marcel Prins

Deze post is niet bedoeld om reclame te maken voor mijn racekappen, ook al is hier zonneklaar dat de kap het leven van Marcel heeft gered. Wel is mijn bedoeling dat iedere velomobielrijder bewust wordt van de enorme risico's van dit soort levensbedreigende obstakels.

Mijn oproep is dan ook eigenaren van terreinen waar zo'n slagboom staat te wijzen op het gevaar van deze slagbomen. Laat ze deze slagbomen in ieder geval voorzien van een wit-rode markering waardoor deze goed opvalt. Nog beter is de weg voor de slagboom zo in te richten dat men er niet met volle snelheid onderdoor kan rijden. Een waarschuwingsbord en rode verlichting 's nachts is bittere noodzaak.

Eén overleden fietsvriend is er al één teveel.

Banden te koop

De allerlaatste banden te koop. De goedkoopste band kost 2,50 euro, de duurste band 10 euro.

Na het testen van de rolweerstand van een paar honderd banden hebben deze zich opgestapeld op de zolder en in een hele grote doos. De laatste banden, er zijn er al veel naar nieuwe eigenaren, worden nu voor heel lage prijzen verkocht.

Zit er wat voor je bij, reageer dan snel, het gaat met deze prijzen snel.

VeloTilt in Laidback Bike Report

In een uur en drie kwartier durende show van Gary Solomon, de Laidback Bike Report, wordt de ontstaansgeschiedenis van de VeloTilt uitgebreid besproken. Deelnemers aan de show zijn onder meer Gary Solomon als host, Mike Lecka (huidige ontwikkelaar), Wim Schermer, Warren Beauchamp en verschillende anderen.

Tijdens de show konden toeschouwers uit de hele wereld vragen stellen. Ook de ontwerper van de VeloTilt David Wielemaker nam deel aan dit gesprek, heel leuk.

Wil je de show zien, ga dan naar:

https://www.facebook.com/laidbackbikereport/videos/762853400923839

Ben je niet zo gek op Facebook, ga dan naar YouTube:

https://www.youtube.com/watch?v=eXaaRlbTLNo

Bandentest - Schwalbe Special, Michelin blauw smal en breed - Tire review

De bandentest van enkele dagen geleden leverde teleurstellende resultaten op voor de Continental Speed Contact en voor de Schwalbe G-One Speed LTE. Schwalbe presteert de laatste jaren niet zo goed waar het op lage rolweerstand aankomt. Banden als de Schwalbe Shredda, Ultremo en One uit de jaren 2013 to 2015 presteerden allemaal een stuk beter.

De vraag is of Schwalbe het maken van snelle banden niet meer machtig is. Die vraag gaan we beantwoorden met het testen van een Schwalbe bandje dat speciaal door Schwalbe is gemaakt voor Hans van Vugt van Elan uit Nijmegen. Hans stuurde me twee 28 mm banden van Schwalbe en twee Michelin banden, de versie met de blauwe wangen.

Samen met de vier banden stuurde Hans ook twee latex binnenbanden en twee Revoloop binnenbanden. Reveloop ziet eruit als dun plastic en de binnenbanden wegen dan ook maar 42 gram. De latex binnenbanden zijn met 64 gram maar weinig zwaarder.

Eerder heb ik uitgevonden dat latex binnenbanden voor de laagste rolweerstand zorgen, zelfs duidelijk minder dan volledig tubeless banden. De plastic Revoloop binnenband legt lastig om. De band lijkt wel een maat te groot en wil steeds uit de velg/band springen.

Op bovenstaande foto zie je de Michelin blauw band. Bovenin de latex band, voor in beeld Reveloop plastic binnenband.

Het 28 mm speciale Schwalbe bandje is heel soepel en weegt maar 166 gram. Ik meet dit speciale bandje, het heeft behalve de naam Schwalbe geen opschrift, met zowel latex, plastic als met de gewone SV6a binnenband. De resultaten zijn opvallend goed. Met latex binnenband komt de pendel pas na 117,1 seconden tot stilstand. Dat is meer dan twee keer zo lang als met de G-One Speed LTE. Met de plastic binnenband staat het speciale Schwalbe bandje na 105 seconden stil. Zelfs met de SV6a blijft de pendel op 7 bar nog altijd 98,8 seconden in beweging. Dat is maar 5 seconden trager dan met de latex binnenband.

De conclusie is duidelijk, Schwalbe kan dus wel degelijk een super lichtlopende band maken, zelfs op 28 mm breedte. Kennelijk verdwijnt deze snelheid door andere eisen, mogelijk mede vanuit marketingoverwegingen, uit beeld. Niet alleen snelheid, maar ook productiemogelijkheden, slijtvastheid, uiterlijk en zeker ook de prijs bepalen uiteindelijk welke band er op de markt komt.

Een fabrikant die ook heel snelle banden kan maken is Michelin. Helaas is deze fabrikant niet zo geïnteresseerd in de fietsbranche. Het toppunt van hun kunnen is natuurlijk de al jaren bekende radiaal band. De beste versie daarvan, de jaargang 2009, pendelde maar liefst 217,8 seconden. Mede dankzij die wetenschap kon Bastiaan Bowier in 2013 het wereldrecord in Battle Mountain op bijna 134 km per uur brengen. Helaas heeft Michelin de productie van deze radiaal band beëindigd, ondanks dat de prijs van deze banden 300 euro per stuk bedroeg.

Hans van Vugt blijkt een aantal Michelin Blauw banden in de breedte 35 mm te hebben. Ook die test ik met zowel latex, plastic als SV6a binnenbanden. De Michelin blijkt met latex biba maar liefst 135,6 seconden te pendelen. Voor een diagonale band is dat spectaculair goed. Bijzonder is dat de hoogste snelheid op 6 bar is, op 7 bar loopt ie weer trager. Met de plastic biba is het precies andersom, die loopt op 7 bar het snelst, al haalt ie niet de snelheid van de latex biba.

Als laatste test ik de brede Michelin Blue banden waarvan Velomobielonderdelen.nl er nog een aantal op voorraad heeft. Deze 45 mm brede band pendelt op 4 bar al 105,6 seconden, gewoon met SV7c binnenbanden. Met latex binnnenbanden kom daar nog zeker 10 seconden bij. Voor de echte (race) liefhebbers zijn er nog 6, eventueel met latex binnenbanden, te koop.

Nabericht 3-7-2020. Alle Michelin Blauw banden en de latex binnenbanden zijn inmiddels verkocht.

Bandentest - Nutrak, Continental, Maxxis, KHE, Schwalbe, Gocycle - tire review

De afgelopen dagen heb ik vele uren besteed aan het testen van een serie banden die mij door Velomobiel.nl zijn toegestuurd. Het gaat om de volgende banden.

-Nutrak slick
-Continental Contact Speed
-Schwalbe G-One Speed TLE
-Maxxis BMX

-KHE MAC 1 BMX (Op verzoek Kevin O'Garro)
-Gocycle Vredestein (voorraad Velomobielonderdelen.nl)

Langere tijd heb ik opgezien tegen het testen omdat het een flinke aanslag doet op mijn rug. Die is al even over zijn uiterste houdbaarheidsdatum heen en bukken is pijnlijk. Door een paar aanpassingen aan mijn werkwijze, het steeds omlaag duwen van de bedieningspoot doe ik nu met een verlengstok, is het testen zonder bezwaar uit te voeren. Ook het tot 10 bar pompen, soms nodig omdat mijn grote compressor niet veel verder komt dan 7 bar, is door de kleine draagbare compressor nu prima te doen.
Voor het van bovenaf aflezen van de laser heb ik nu een plateautje gemaakt onder een hoek van 45 graden. Dat vergroot de uitslag van de laser en dus de nauwkeurigheid van de aflezing.

In volgorde van traag tot snel beschrijf ik alle banden kort.

Nutrak slick
Een goedkoop ogend bandje van Chinese makelij. Kost rond 10 euro en met 262 gram tot 7 bar op te pompen. Het is een trage band die helemaal onderaan de lijst verschijnt. 6 bar is de goede druk, met 7 bar pendelt de band maar een seconde langer, ten koste van minder comfort en grip. Het bandje legt makkelijk om is er ook weer makkelijk vanaf te halen. Geen aanrader.

Continental Contact Speed 28

Deze rond 20 euro kostende 28 mm brede Continental band heeft de voorkeur van veel velomobielrijders.  Met 272 gram gemiddeld van gewicht en tot 6 bar op te pompen. De band is tamelijk traag en eigenlijk is dit onverwacht. Continental kan wel degelijk snelle banden maken. Kijk in de tabel maar eens naar de Continental GP LTD 28 uit 2015. Deze LTD pendelt maar liefst 78,2 seconden, zij het wel op een veel hogere druk. Er zijn inmiddels betere alternatieven.

Schwalbe G-One Speed TLE

Deze band schept hoge verwachtingen. Ziet er fraai uit, legt makkelijk om en iets lastiger eraf. De drukrange is beperkt van 3.0 tot 5.0 bar. Het gewicht is met 266 gram gemiddeld. De pendeltijd van maximaal 57,9 seconden is teleurstellend. Zeker in het licht van eerder geteste Schwalbe banden die veel lichter lopen. Opvallend is dat de snelheidswinst van 4 naar 5 bar maar 2,5 seconde is.

Met een prijs van 40 tot 45 euro is deze band gewoon te duur.

Maxxis BMX

De Maxxis BMX is een forse band die 46 mm breed is. Het gewicht is met 412 gram de hoogste van alle gemeten banden. De band gaat er heel makkelijk op en af. Te makkelijk naar mijn zin. Tijdens het oppompen knalt de binnenband met een enorme dreun uit elkaar. De luchtdruk blaast twee doosjes met 100 O-ringen en zuignapjes door de hele garage. Heb ik altijd al een extra veiligheidsbril op, nu is duidelijk dat er tijdens het oppompen ook gehoorbescherming moet worden gedragen. 

Her drukbereik van de band is 5.8 - 7.5 bar. In het staatje staat in de kolom 8 bar het resultaat van 7.5 bar. Zoals ik wel vaker zie levert oppompen tot de maximum druk geen snelheidswinst op. Er is maar 0,1 seconde verschil tussen 7.0 en 7.5 bar. Omdat zelfs 6.0 bar maar 2,8 seconden korter pendelt zou ik deze band tot 6,5 bar oppompen. Omdat de verschillen zo klein zijn heb ik de band ook gependeld op 5 bar. Met 54,8 seconden is dat merkbaar langzamer dan 62,7 seconden bij 7 bar.

Een goede middenmoter die voor rond 30 euro te koop is.

KHE Mac 1

Deze band valt op door bij een groot drukbereik heel weinig in prestaties te verschillen. Er zit zelfs maar 10% verschil in snelheid tussen 5 en 8 bar. Ook hier weer blijkt de hoogste druk niet de snelste pendeltijd op te leveren. Bij 7.0 bar loopt de band zelfs een fractie sneller. 

De band is met 44 mm behoorlijk breed terwijl toch het gewicht met 268 gram redelijk laag is.

Ook deze band kost rond 30 euro en komt goed uit de bus.

Gocycle Vredestein

Nu ik toch weer lekker aan pendelen ben laat ik de Gocycle een keer meelopen. Dit is de opvolger - in naam - van de legendarische F-lite. Zoals bekend legt de band het makkelijkst om van alle banden en is er in elke seconden zonder gereedschap ook weer vanaf.

De pendeltijden zijn behoorlijk lang en de Gocycle loopt direct mooi rond. Volgens Gocycle mag de band tot 5.5 bar worden opgepompt. Voor gewoon gebruik levert 5.0 bar een mooi licht lopende band op. In de winter loopt de Gocycle 15 tot 20% lichter dan welke andere band ook en loopt dan het lichtst van alle in de handel verkrijgbare banden. Wel kan de grotere draaicirkel een nadeel zijn.

Voor 29,90 euro is de band te koop bij Velomobielonderdelen.nl.

Alle resultaten

Een voorbeeld van een simpele Excel sheet dat de beide uiterste metingen aftrekt en het gemiddelde bepaalt van de resterende metingen. Dit zijn er dan meestal drie, bij iets teveel spreiding soms ook vier.

In de komende dagen test ik enkele speciale banden voor Elan. Dat levert, kan ik nu al verklappen, spectaculaire uitkomsten op.