Met ALF (Amsterdamse liggers) op pad

Vanmorgen om 8.30 uur op weg naar Amsterdam om met de Amsterdamse liggers een stukje te fietsen. Het is onbewolkt en het belooft 29 gr. C. te worden. De koperen ploert staat al te branden en ik vergeet mijn parasolletje niet. Ik heb voldoende eten en fruit in mijn koeltasje mee. Twee koelelementjes uit de diepvries houden alles de hele dag heerlijk koel. Om 9.22 uur sta ik beteuterd te kijken dat de pont over het Noordzeekanaal net wegvaart. De telefoon gaat en Fred van den Hauten, de man van de Alleweder, heeft de pont wel gehaald en sneert dat ik harder had moeten rijden.
Om vijf voor tien ben ik bij de groep op het Museumplein. Vele bekende gezichten waarvan enkelen informeren of ik mijn pluutje wel mee heb. Nou reken maar! Als laatste komt Lango Metten met zijn Quest aan. Hij is ook om 8.30 uur vertrokken uit Alkmaar en dat is krap aan. Een groep Japanners wil allemaal met de Quest op de foto met zowel Lango als mij. Ze slaan de armen om me heen, ik doe dat natuurlijk ook en wordt door vele camera's vastgelegd. Op de foto zijn de Oriëntaalse intimiteiten al achter de rug.
Ondemocratisch wordt besloten naar het Muiderzand en Almere te rijden, prima reisdoel natuurlijk. Mijn parasolletje doet direct al weer uitstekend dienst.
De hitte is verzengend en je moet echt blijven rijden om wat verkoeling te krijgen. Ik kan goed tegen de warmte en het tempo is aangepast aan de condities. We rijden 22 tot 28 km/u, gemiddelde hartslag ergens tussen 79 en 89. Daar krijg ik het niet benauwd van :). We stoppen even bij het strand bij Muiden, onvoorstelbaar hoeveel mensen in de volle zon liggen te stoven. Ze doen maar, ik blijf liever fietsen. We pauzeren in Almere-haven en nemen rijkelijk de tijd om wat te eten en te drinken. Een deel van de groep gaat terug om onderweg te zwemmen. Daarna rijden de 7 overgeblevenen langs het druk bevaren randmeer zuidwaarts om tenslotte via de grote brug in de A27 weer op het oude land terug te keren. We blijven goeddeels het randmeer in beeld houden en nemen de grote aantallen fietsers en badgasten op de koop toe. De paadjes die nu genomen worden zijn niet helemaal Quest-fähig. Schelpenpaden met graspollen als middenberm doen mijn Quest af en toe vervaarlijk kwispelstaarten. De paadjes zijn soms zo smal dat ik liever het bredere ruiterpad gebruik. Dat is geen goede beslissing. Het pad is zo mul dat het lijkt alsof ik met drie lekke banden rij. 20 km/u en hartslag tegen de 150 bewijzen dat dit voor de Quest de verkeerde biotoop is. Ik zoek dan ook maar gauw weer het verharde fietspad op. Gelukkig gaan de andere fietsers vlot aan de kant of stoppen helemaal om die maffe liggers aan te staren. Lango maakt furore met zijn bijzondere electronische vogelgeluidje. Hij gebruikt het dan ook voortdurend.
Na de schelpenpaden die veel stof doen opwaaien, fietsen we dezelfde weg terug door de landerijen richting Muiden. Daar wordt even gestopt voor een versnapering. Zelfs dan is de inhoud van mijn koeltasje nog lekker koud. Wij rijden nog even samen door en als de andere vijf fietsers linksaf gaan, gaan Lango en ik samen langs het Amsterdam-Rijn kanaal verder. Het gas gaat erop en wij slalommen langs de vele fietsers en wandelaars met tegen de 40 km/u naar de Schellingwouder bruggen. Normaal zou ik door de stad rijden, maar Lango is ervan overtuigd dat het rijden via Purmerend veel sneller is. Ik ben met een natte vinger te lijmen, Lango is een ervaren en snelle fietser en het is altijd prettig een snelle voorrijder te hebben. Ik ben met Lango naar Giessen geweest en dat schept een band. Na de Schellingwouder bruggen gaat het met rond 42 km/u naar Purmerend. De fietspaden zijn uitstekend en hoewel de wind voorlijk inkomt, houden we de gang er stevig in.
In Purmerend slaan we linksaf en koersen naar Spijkerboor. De wind is nu wat achterlijk en het nieuwe wegdek spiegelglad. Dit nodigt uit tot snelheid. In no-time rijden we 48 km/u en de Questen lijken te willen vliegen.
Ik zet stevig aan en trap door tot ik 60 km/u op de teller heb staan. De Quest blijft fantastisch doorlopen en het is makkelijk om ruim in de 50 te blijven rijden. Lango heeft mijn demarrage wat laat in de gaten, hij komt achter me aan en rijdt maximaal 56,9 km/u. We leggen aan bij het Herenhuis in Spijkerboor en laven ons aan een biertje. Het lijkt wel of dit spontaan voor onze ogen verdampt, nog maar één dus.
Na een 20 minuten verlaten we de uitspanning en gaan onder grote belangstelling van de etende en drinkende dagjesmensen op weg naar West-Graftdijk. Ook nu weer zitten we zo boven de 50 km/u en.... we zouden het nog wel rustig aan doen :).
Lango krijgt een SMS-je van zijn zoon die op Bali woont. Hij wordt gefeliciteerd dat ie opa wordt, heel leuk. We praten wat over een kleine wereld en vinden het goed zo.
Bij het pontje in Akersloot drukken we elkaar al rijdend de hand en Lango gaat door naar Alkmaar.
Om 17.45 uur ben ik thuis na een prachtige fietsdag. Als het zo warm is, ga gewoon fietsen, dan heb je er geen last van.
151 km.