Gisteren komt elektricien André Schermer langs om de Amerikaanse Li-ion batterijfles aan te sluiten in de Quest. Nadat de draden zijn aangesloten.... werkt de Inoled niet meer. Zelfs met het originele Versatile accupakketje is de lamp dood. Wel werken de richtingaanwijzers en de claxon als vanouds. Schakel ik de voorlamp in, dan stort de binnenverlichting en het achterlicht in en gaan veel minder fel branden.
We meten de batterijfles van Amerikaanse origine. Er blijkt 16,48 Volt uit te komen, rijkelijk veel voor de Inoled. Deze week maar eens langs in Dronten.
Langere tijd heb ik ruzie met de hartslagmeter. De batterij van de borstband is snel leeg en de vervanging en de resetprocedure is lastig. Daarom heb ik de hartslagmeter pas deze week weer eens van stal gehaald. Op CycleVision probeer ik de 1-uurs tijdrit op zaterdag en de 100 km op zondag te rijden. De conditie en het lichaamsgewicht is nog niet op orde, de nieuwbouw van de stolp heeft prioriteit.
Nu ik de meter weer in gebruik hebt blijkt inderdaad de kracht er wel te zijn, er komen weer onrealistisch lage hartslagwaarden bij een gegeven snelheid op de klokken. Wat te denken van 43 km/u en hartslag 117 met lichte wind mee en met wind tegen 38 km/u. Het langere tijd 50 km/u rijden is moeilijk, de hartslag lijkt wel niet hoger te willen dan 148. Doe ik dat een tijdje dan voelt het niet goed. Gewoon nog te weinig getraind. Pas tegen eind augustus, begin september zal dit beter zijn. Ik rij al enkele jaren mee met de tijdrit op Texel en daar kan ik al twee achtereenvolgende jaren gemiddeld 47 km/u rijden. Dit betekent op de lange rechte stukken continue boven 50 km/u. Hoe dan ook, we zien wel waar het schip strandt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten