Thuis bij Meindert Valenteijn

Vandaag zijn er twee mogelijkheden om naar toe te fietsen. Enerzijds fietst ALF zijn maandelijkse tocht, anderzijds kan ik een tocht fietsen naar Oosterblokker om een CD met foto's naar Meindert Valenteijn te brengen. Meindert belde gisteravond om te informeren naar mijn Quest als ik hem volgend jaar verkoop.
Ik kies er voor om een rondje naar Oosterblokker te fietsen. Ik kan de hele rit mijn eigen tempo aanhouden en dat is nogal wat sneller dan rijden met ALF. Dit is ook beter als training voor de tijdrit op Texel die op 1 september wordt gehouden.
Om even na 12.00 uur vertrek ik met een heerlijke temperatuur van 23 gr. C, een lichte hoge bewolking en zuidelijke wind met kracht 3 tot 4 Bft.
Eerst rij ik naar Wormer, waar het kajakcentrum van Arend Bloem is gevestigd. Ik ben me aan het oriënteren op de aanschaf van een kajak. Als ik de sluis naar De Poel nader wordt ik door een driftige jonge mevrouw tot stoppen gedwongen. Er blijkt een kano wedstrijd aan de gang en 50 meter verder is een kanoër bezig zijn boot uit het water van De Poel te halen om hem langs de sluis te dragen en weer in de Zaan te water te laten. Het zal nog wel een minuut duren voordat de kanoër de weg zal oversteken. Ik wil daarop niet wachten en zet weer aan. De driftige jonge dame wordt nu hysterisch. Ik roep haar toe dat het goed voor haar zou zijn als ze zich wat normaler zou gedragen. Ik kijk in mijn spiegels en als ik zeker al honderd meter weg ben loopt de kanoër de weg over.
Bij Arend Bloem heeft het personeel de Quest direct in de smiezen en ze vragen honderduit. Binnen gekomen zit er zes man te lunchen en gaan daar lekker mee door. Als ik achterin de hal loop hoor ik de baas mopperen dat ie verwacht dat zijn personeel de klanten gaat helpen. Arend Bloem zelf helpt me en het wordt een prettig gesprek. Met enkele folders van geschikte kajaks stap ik in de Quest.
Met de wind in de rug tot iets achterlijker dan dwars rij ik noordwaarts naar Oosterblokker, een klein plaatsje noordoostelijk van Hoorn. Trainingskilometers toch? Nou dan, het gas erop!. Met snelheden tussen 38 en 52 km gaat het er stevig van langs. Er zijn voldoende wielrenners om af en toe de nodige stimulans op te doen. Ik rij via Jisp en Purmerend over de oostelijke dijk van de Beemster naar Hoorn. In een uur en 10 minuten zijn de 40 km naar Oosterblokker onder de wielen doorgerold.
In Oosterblokker sorteer ik voor om linksaf te slaan. Ik geef richting aan met de LEDs en ga tegen de wegas rijden. Ik zie in mijn spiegels met grote snelheid een Volkswagenbus naderen. Dit gaat niet goed en ik wacht op de klap. De chauffeur komt met gillende banden vlak achter me tot stilstand. Ik ga naar rechts en de chauffeur stapt uit. Hij verwijt me dat ik eerst naar rechts richting heb aangegeven en toen naar links. Ik vraag de man waarom ie zo hard rijdt. Hij antwoordt dat ie 50 km/u rijdt. Met de schrik in mijn benen rij ik door en sla verderop alsnog linksaf.
Het bezoek aan Meindert Valenteijn is minimaal gedenkwaardig. Ik kom binnen in een kleine eengezinswoning. De voordeur kan slechts op een grote kier, er staat een ligfiets in het kleine halletje. In de kleine huiskamer resideert een kolossale 1150 cc motorfiets. Aan de muur hangt in stalen beugels een grote hangglider. Ook de voorraad stalen buizen in lengten van 5 meter hangt daar. Enkele kite vliegers in grote zakken wonen ook in de huiskamer. Er is nog net plaats voor drie twee zits banken en een tafel. In de doorloop naar de keuken staan een grote sterrenkijker, de computer, een tekenbord en een kast met tandwielen en ander fietsmateriaal. Twee personen kunnen elkaar nauwelijks passeren.
Tot zover de eerste verbazing. Buiten staan drie schuren en meerdere afdakken. Alles staat vol met fietsen, frames, stroomlijnen en de mallen daarvoor, onderdelen van fietsen, vele tientallen tandwielen, tot 168 tanden aan toe, en veel gereedschap. Ook een total loss Quest ontbreekt niet. Op de werkbanken liggen de onderdelen 30 cm hoog opgetast. 'Er moet wat opgeruimd worden' vindt Meindert met een reusachtig gevoel voor understatement. Ook een grote oude draaibank staat er. Al met al staan er zeker vijfentwintig min of meer complete fietsen. Daar blijft het niet bij, hij heeft ook allerlei draagvleugelboten ontworpen die op heel ingenieuze wijzen voortgestuwd worden. Zelfs het op een treeplank stampen kan een goede aandrijving zijn. Ook geavanceerde fietsaanhangers kun je in Meinderts tuin vinden.
Meindert, hij is fulltime uitvinder, heeft overal een mooi verhaal bij en raakt niet uitgepraat.
Ik wil een paar foto's maken, maar kom tot de conclusie dat er geen geheugenkaart in mijn Nikon zit. Dom Dom.
Om 17.00 uur vertrek ik, niet nadat Meindert allerlei details van de Quest heeft bewonderd. Ik wordt door Meindert, zijn vrouw en vriend Paul uitgezwaaid.
Onderweg realiseer ik me dat het doel van de rit, het afgeven van de CD, door alle overweldigende indrukken, in het water is gevallen. De CD zit nog in mijn tas.... Ik stuur hem maar op.
Een bijzonder bezoek bij een heel bijzondere man.
104 km.