Volendam en conditie

Vanmiddag maak ik ritje naar Volendam. Ik heb twijfels over mijn conditie. Die is er van de winter flink op achteruit gegaan. De bouw van onze stolp en de verhuizing in december hebben het fietsen duidelijk op het tweede plan gezet. Ook de verkoop van onze bedrijven heeft veel tijd gevergd.
Om te weten waar ik nu sta heb ik voor het eerst de hartslagmeter weer eens omgegord. Het ziet er inderdaad niet goed uit. Bij alle snelheden heb ik 10 hartslagen meer nodig dan als ik goed getraind ben. Rij ik hartje zomer met hartslag 90 al 30 km/u, nu heb ik daar 100 slagen voor nodig. Ook een standaard snelheid van 40 km/u vraagt niet de normale 120, maar 130 slagen per minuut. Dit terwijl de nieuwe Quest met uitsluitend keramische lagers en een efficiëntere aandrijving is uitgerust.
Er zal dus stevig moeten worden getraind om de winterse vadsigheid met zeker 6 kilo te verminderen. Er is nu alle tijd, dus dat moet gaan lukken.
In Volendam weer de bekende taferelen. Een groep Franse vakantiegangers is zeer geïnteresseerd in de Quest. Nou is Frans nooit mijn lievelingstaal geweest, maar Frans doorspekt met een enkel Engels woord is voldoende om alle antwoorden te geven.
Na het snoepen van een schepijsje rij ik snel weer de ruimte van de Beemster in.
52 km.