Parade of Sail Den Helder

Vrijdag was ik te gast aan boord van de sleepboot Holland waar ik Sail Den Helder vanaf het water heb bekeken. Heel leuk, vooral het vuurwerk was indrukwekkend. Jammer vind ik dat de vele tall ships nogal verspreid door de haven van Den Helder liggen. Het is een hele middag lopen om alles te zien.
Vandaag is de Parade of Sail, het vertrek van alle deelnemers van uit de haven van Den Helder naar hun thuishavens.
Kees van Hattem staat aan de overkant van de Markervaart op me te wachten. Hij wil niet naar Den Helder, maar we rijden wel een stuk samen op naar Heerhugowaard. Via Alkmaar Noord en de Koedijker vlotbrug bereik ik mijn vertrouwde fietsroute naar Den Helder. Tot mijn vreugde is het pad opnieuw geasfalteerd en dat rijdt heerlijk. Recht tegen windkracht 4 Bft in rij ik steeds tussen 35 en 37 km/u. Om 15.00 uur rij ik de dijk bij de Veerhaven in Den Helder. Nou.....dat dacht ik. Bewakers houden me tegen, er mag niet gefietst worden. Dat kan ook helemaal niet, het ziet zwart van de mensen zover het oog reikt. Ik loop nog een twintigtal meters, zet de Quest op een vrij vlak deel van de dijk stil en loop zelf een stukje de dijk op.
De Parade of Sail stelt niet veel voor. De schepen zijn heel ver weg, ze starten onder Texel en steken schuin het Marsdiep over. Dan passeren ze het vlaggenschip van de Marine, Hr. Ms. De Ruyter. De meesten zijn niet of maar voor een klein deel onder zeil. Dat vergeef ik ze wel, de dwars getuigde windjammers moeten met noordwesten wind bijna aan de wind varen. Dat kunnen deze schepen helemaal niet. Vervelend is ook dat de onderlinge afstand tussen de vertrekkende schepen vaak enkele kilometers is. Een enkel schip, waaronder de Mexicaanse windjammer lost saluutschoten ten afscheid.
Leuk is om te zien hoeveel mensen belangstelling hebben voor de Quest. Vooral jongetjes kunnen hun ogen er niet vanaf houden. Je kan er ook heerlijk tegen uitrusten, ik maak er een aardige foto van. De marinekapel speelt er lustig op los.
Tegen vijven blaast een regenbui het sprookje uit. Ik loop totaal vast in tienduizenden vertrekkende bezoekers. Rechtsomkeert dan maar weer. Langs het vliegveld De Kooy bereik ik het fietspad langs het Noord-Hollands kanaal.
Langzaam maar zeker krijg ik last van mijn rechter knie, een oude kwaal die wordt veroorzaakt door te veel en te lange belasting. Kwestie van te weinig kilometers maken. Met een snelheid van tussen 30 en 34 kilometer per uur blijft de pijn te verdragen. Om 19.00 uur ben ik weer thuis.
117 km.