woensdag 3 december 2008

Rondje Schermer en blokkerende voorrem

Deze week zijn drie aannemers in onze nieuwe stolpboerderij aan het werk om de laatste klussen en enig herstelwerk te verrichten. We wonen nu bijna een jaar op het eiland De Woude, maar een paar vervelende klussen zijn nu toch aan de beurt.
Vanmiddag valt de ene na de andere bui uit het zwerk. Pas laat in de middag klaart het op en ga ik een rondje Schermer rijden.
Het is met 3 gr. C fris maar een waterig zonnetje doet zijn best om het nog enigermate aangenaam te maken.
Gisteren heb ik geprobeerd de linker voorrem weer in het gareel te krijgen. Na Giessen is de remtrommel niet meer rond. Dit is veroorzaakt doordat tijdens afdalingen de remmen gloeiend heet worden en vervormen. Het gevolg is een onronde remtrommel die begint te 'happen'. Meestal wordt het happen van de rem in de maanden daarna wel minder. Nu niet. Het is nu zo erg dat de rem vast slaat en er een doorlopend tikkend geluid resteert. Dit geluid wordt harder als ik naar rechts stuur.

Ik drijf met een boormachine het voorwiel aan en door continu af te remmen probeer ik de gevolgen van de ovale remtrommel te verhelpen. Dat lukt niet.
Ook vanmiddag wil de rem maar één ding, blokkeren. Vooral als het glad is is dit uiterst ongewenst.
Tijdens mijn rondje door de Schermer trekt een van de laatste buien weg. De hemel kleurt tot prachtige pasteltinten en ik waag er een paar foto's aan. Beide foto's zijn vanaf hetzelfde standpunt gemaakt, pakweg een minuut na elkaar.
Thuisgekomen bel ik Kees van Hattem. Hij heeft aangeboden het wiel te helpen uitbouwen en kapotte onderdelen te vervangen. Kees heeft twee reserve wielen en een veerpoot. Donderdag gaan we proberen die klus te klaren.

5 opmerkingen:

  1. Hoewel ik nog nooit in Giessen geweest ben en lange afdalingen eigenlijk nooit maak (de langste was voor mij in Nijverdal) en dus ook nooit lang hoef te remmen, ken ik het probleem deels wel.
    Alleen het tikken wat jij noemt, ken ik niet maar het happen ken ik wel.

    Wat mij opvalt is dat dat happen zich in ieder geval meestal voordoet bij nat weer (najaar/winter).
    Je noemt een ovale remtrommel (dat hoeft maar héél weinig te zijn) heb ik ook in gedachten. Ik heb erover geschreven op m'n weblog. Ik heb getwijfeld aan oorzaak/gevolg tussen gebroken spaken en het vasthappen. Een gebroken spaak zou wellicht de trommel net genoeg kunnen vervormen om het happen te veroorzaken maar grote remkrachten kunnen natuurlijk ook een spaak doen breken.

    Het is in ieder geval enorm vervelend. Zodra hij bij mij hapt, moet ik eerst tot stilstand komen, dan schiet hij ineens weer los.
    Verder doet het probleem zich bij mij meestal voor op lage snelheid. Dat scheelt, op hoge snelheid kan ik dus doorgaans wel normaal remmen waarna hij bij de laatste metertjes dus wel ineens vast slaat.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hi Wilfred,
    De oorzaak is echt oververhitting. Als je na zo'n afdaling even stilstaat, ruik je een brandlucht. Als je dan de rem aangetrokken houdt, heb je heel snel de beschreven vervorming.
    Morgen ga ik samen met Kees van Hattem, hij is handiger dan ik, kijken wat er aan de hand is.
    Groeten,
    Wim

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hopen voor je dat het snel is opgelost. Het is in ieder geval bloedirritant op z'n minst en ook niet ondenkbaar: gewoonweg gevaarlijk.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. 'k Ben het eens met de laatste reactie van Wilfred, vooral gevaarlijk! 'k Denk dat je, bij zelfs de minste twijfel over het afdoende kunnen verhelpen van dat euvel, de trommelremnaaf domweg moet vervangen. Verkeerde zuinigheid is hier niet op z'n plaats!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Beste Wijnandt,
    Inderdaad helemaal gelijk. Nog afgezien van de heel schappelijke prijs van die onderdelen, is het onder de huidige omstandigheden inderdaad ronduit gevaarlijk. Gedoseerd remmen is niet meer mogelijk en bij de gladheid, deels veroorzaakt door klei van landbouwvoertuigen, is dit een absolute voorwaarde. Kees van Hattem heeft 2 nieuwe wielen en een veerpoot dus ik denk wel dat we eruit komen.
    Groeten,
    Wim

    BeantwoordenVerwijderen