Rondje Noord-Hollandse historie

Vanmorgen zitten Kees, Rob en Sebastiaan al ruim voor de afgesproken tijd aan de koffie met gebak. Even later zien we Jan Geel aankomen, die heeft er van Oostwoud al 43 km opzitten.
Het is schitterend weer, volop zon, glashelder, maar met temperaturen rond het vriespunt wel fris. Ik heb vandaag de Falke TK1 sokken met 75% merinowol aan, heerlijk zoals later zal blijken. Om half elf gaat de 'bende van Wim' op pad. Langs de Markervaart en Nauernase vaart naar de pont bij Buitenhuis.
Eerste doel is het kopje van Bloemendaal. Hoewel ik er wel eens eerder geweest ben, heb ik de route in de GPS gezet. Die route voert ons door Spaarndam en langs het Spaarne door Haarlem. Aan de voet van de klim naar het kopje van Bloemendaal zet iedereen aan. Jan gaat voorop en blijft voorop. Sebastiaan valt stil door een schakelfout en gaat lopend omhoog. Kees blijft bij Sebastiaan en even later is iedereen boven.
We worden aangesproken door een goed uitziende mevrouw, ja dan telt het pas :). Ze vindt ons met onze maillots er wel sexy uitzien. Kees staat vlakbij en weet niet wat ie hoort, althans hij is in verwarring of het ook op hem betrekking heeft :).
Na wat eten en drinken dalen we af naar Santpoort. Dat gaat zo hard dat ik de groep niet goed in het oog hou. Uiteindelijk krijg ik maar twee fietsers mee. Kees en Jan gaan op eigen houtje naar de ruïne van Brederode. Vrijwel gelijk komen we aan en zetten de Questen netjes op een rij voor een foto. Nadat we even hebben rondgekeken koerst de groep weer achter mij aan richting het Noordzee kanaal. Eénmaal denkt Kees dat ik verkeerd rij, maar achter de oprit van een manege ligt toch echt het fietspad van de Noordzee route.
Langs het Noordzee kanaal ligt een fraai fietspad dat helaas door een paar recent aangelegde verhoogde plateaus wordt ontsierd. Sebastiaan wil lekker warm worden en gaat er vandoor. Hoewel de wind schuin van voren inkomt is dit geen beletsel om ruim boven de 45 km/u te racen. Betekent wel dat de Questen een stukje door de lucht vliegen bij de verhoogde plateaus.
Op de pont is het dan flink uitdampen en ... koud worden.
We nemen nu de prachtige historische zeedijk die in vroegere eeuwen Beverwijk tegen de zee vanuit het oosten moest beschermen. We worden ingehaald door een bijzonder driewielig voertuig. Even later staat deze bijzondere cabrio aan de kant van de dijk en stoppen we even. Volgens goed gebruik weet Jan Geel alles van dit Tsjechische voertuig uit de vijftiger jaren. Het is een Velorex die standaard werd uitgerust met een 350 cc JaWa twin motor. De huidige eigenaar heeft er echter een BMW motor met de kardan aandrijving ingebouwd. Het stel rijdt er heel Europa mee rond en met een verbruik van 1:22 is dat heel betaalbaar. Na een leuk gesprek en wat foto's vervolgen we onze weg weer over de door de vette polderklei meanderende dijk.
Langs dezelfde dijk die overgaat in de Lagendijk, ligt het fort Krommeniedijk. We rijden met zijn vijven het terrein op en zijn een bezienswaardigheid op zich. We kopen een toegangskaartje een sluiten ons aan bij een gids die een wel heel grote groep toehoorders in zijn kielzog heeft. Gids Johan herkent mij direct als watersporter. Wij krijgen een rondleiding buiten het fort en gaan dan naar binnen. Er zijn enkele honderden bezoekers en overal zijn gidsen actief. Halverwege de rondleiding, ik ben er al eerder geweest, gaan Sebastiaan en ik zelf op onderzoek uit. Sebastiaan ontdekt een uitkijkpost en klimt de angstig steile stalen ladder op. Hij roept dat het uitzicht spectaculair is. Dat mag ik natuurlijk niet missen en klim ook omhoog om het fraaie polderlandschap te bekijken.
Tenslotte ga ik bovenop het fort kijken naar de inundatie. Opvallend zijn vooral de vele duizenden vogels. De vogelwerkgroep Zaanstreek heeft vele telescopen opgesteld en de vogelliefhebbers geven uitleg. Op het moment dat ik bovenop het fort sta zijn er zeker 1000 grutto's aan het fourageren, prachtig om te zien. Bovenop het fort is het erg koud en wordt het tijd om de laatste etappe naar De Woude aan te vangen.
Sebastiaan, toch al te laat thuis, gaat direct door naar Driehuizen, Kees, Rob en Jan gokken erop dat er nog wat van die lekkere taart over is :).
Even na vieren rijden de mannen weer naar hun eigen woonstee en is er een eind gekomen aan een heel mooie rit.