Schotse Hooglanders wijken niet

Vannacht regent en waait het hard. De weersverwachting is goed dus gaan Kees en ik een rondje duinen rijden.
Eerst naar Krommenie om de oude Zeedijk naar Beverwijk te bereiken. Het wegdek van de oude dijk heeft flink te lijden gehad van de vorst. Bovenop de dijk zeilt de Quest af en toe comfortabel voorwaarts.
In het drukke Beverwijk neem ik de rijbaan en hoewel Kees dat nogal spannend vindt volgt ie goed.
In Wijk aan Zee rechtsaf de duinen in. Alles is nog totaal in winterslaap. Kees gaat de Schapenweg op, een mooi maar onverhard pad. We spreken af koffie te drinken in Johanna's Hof in Bakkum. Vlak daarvoor rij ik ook een onverhard pad in. Dit is veel zachter door een dikke laag bladeren en dennennaalden. Kees dendert er met zijn brede Perfect Moirees 47 makkelijk overheen.
Na de koffie gaan we weer de duinen in, op weg naar Egmond aan Zee. Het wegdek bestaat uit klinkers en met de Primo Comets 1.75 op 6 bar rammelt het flink. Kees heeft er kennelijk weinig last van, hij rijdt 32 km/u, maar liefst 4 km/u harder dan ie daar normaal met Kojaks rijdt.
Hier en daar grazen Schotse Hooglanders. Plotseling staan we oog in oog met enkele grazers waarvan er één midden op de weg staat. We stoppen even om te kijken of het rund aan de kant wil gaan. Dat doet het dier evenwel niet. Kees rijdt er vlak achter langs en hoewel de Hooglander een poging doet om achteruit te trappen komt Kees er veilig langs. Ook ik wordt niet op de horens genomen en we kunnen weer verder. Door de weilanden westelijk van Heiloo rijden we naar Alkmaar. Daar nemen we afscheid en trap ik de laatste 10 kilometer langs het Noord-Hollands kanaal naar huis.
Mooie frisse winterrit.
93 km