Vroeger was het zo slecht nog niet

Vanmorgen rijden Kees van Hattem en ik naar de ruïne van Brederode in Santpoort zuid. Bij de verkeerslichten in Krommenie verzucht een wielrenster dat ze het lange tegen wind rijden wel zat is. Ik zeg dat ze op de verkeerde fiets zit. Ze kijkt wat verongelijkt en vraagt of ik haar fiets niet mooi vindt. Ik antwoord 'wel mooi maar nog steeds verkeerd'. Als ik zeg dat we er allemaal in ieder geval even veel plezier aan beleven, gaat ze met haar drie vrienden voor de wind naar Uitgeest.
Natuurlijk halen we ze even later met enig vertoon van macht in.
Ik kan Kees verleiden een stukje om te rijden via de prachtige Zeedijk alvorens in te schepen op pont Buitenhuis. Kees heeft er zin in en kart tegen wind soms tegen de 40 door de droge prettig warme lucht.
Aan de zuidzijde van het Noordzeekanaal gaat de snelheid makkelijk omhoog, even zelfs tot boven de zestig km per uur.

Bij de ruïne van Brederode zijn twee middeleeuwse groepen actief. Marian van Hattem en dochter Wanda en echtgenoot Arie, met hun kleine Anne voeren hun middeleeuwse taken uit. Dat betekent onder meer veel eten en drinken, je weet immers nooit wanneer de volgende maaltijd zich aandient.

Ik probeer een zo middeleeuws mogelijk foto te maken van Wanda die Anne de borst geeft. Thuis gekomen blijkt het middeleeuwse deels gelukt. Of Birkenstock moet al in de middeleeuwen slippers leveren. Dat blijkt niet het geval, Birckenstock bestaat sinds 1774. Uiteraard weet ik wel raad met ongewenste beeldelementen.

Als we onder de grote oude kastanjes ons brood hebben opgegeten gaan we via IJmuiden weer terug naar De Woude. Wel nog even een ijsje scoren op de noordelijke oever, hartelijk dank Kees.
Kees gaat nog even mee naar De Woude. Als daar een boot met kennissen afmeert vertrekt Kees voor de laatste 17 km naar Heerhugowaard. Mooi relaxt ritje.
60 km, 2150 km totaal