Terug in de tijd

Vanmorgen rijden Kees en ik naar de ruïne van Brederode in Santpoort. Kees' vrouw Marian heeft haar volledig eigen gemaakte blauw-witte tent zelf opgezet en zij zit wol te spinnen als wij daar aankomen.

Onderweg zijn ook de wielrenners weer in grote getale aanwezig. Ik haal een stel in en moet wat schielijk voor een tegenligger naar rechts. Een wielrenner schrikt en maakt terecht een opmerking tegen me. Even later voegt ie er aan toe dat het tijd wordt dat ik eens onder een vrachtwagen kom .....
Op de rit naar de ruïne probeer ik wat sprints te trainen. Met de sprintsnelheid zit het wel goed, 61 km/u tegen wind. Lange tijd hard rijden met hoge hartslag is moeilijker. Toch verlopen mijn dagelijkse trainingsritjes redelijk goed. Ruim 30 km in 41 minuten, een gemiddelde snelheid van 44 km/u over de openbare weg met meerdere stoplichten, dijken, dorpjes en haakse bochten, is redelijk goed. Ik voel een hobbel in de Super Moto achterband. Wat ik later ook probeer, ik krijg de hobbel er niet uit. Jammer, de band is nog vrij nieuw. Ik vervang de Super Moto voor een Furious Fred. Dat oogt een stuk ieler en de fiets hangt visueel achterover.
De Furious Fred rijdt overigens prima. De wegligging is nog wat beter dan van de Super Moto omdat de compound van de Furious Fred zachter is en meer profiel heeft. Toch bestel ik bij vriend Kees van de Velomobielgarage Noord Holland een nieuwe Super Moto. Toch wel handig zo'n velomobiel steunpunt vlak bij huis.

Op de ruïne van Brederode is de Compagnie van Brederode weer neergestreken. Wij zijn voor de middeleeuwers al bekende gezichten en de gratis koffie smaakt uitstekend. Zoals gezegd, Marian zit te spinnen en een collegaatje is met de spintol nog wat primitiever bezig. Leuk om te zien, zeker als het tegenlicht er mooi op schijnt. Is de tent van Marian redelijk comfortabel, de 'officieren' slapen een stuk comfortabeler. Er worden volop tinnen kogels gegoten voor de veldslag die volgende week in Leidschendam zal plaatsvinden. Na een klein uurtje gaan we weer naar de verderop geparkeerde Questen. Kees komt muurvast te zitten als ie met het rechter voorwiel tussen de planken van de toegangspoort wegzakt. Alleen hard achteruit trekken bevrijdt de Quest weer.

We rijden nu naar het sluiscomplex in IJmuiden en gaan onderweg naar Katinka Fransman in Beverwijk. Ik zet het adres in Navigon in de iPhone en we zijn, hier en daar een verkeersbord naar eigen inzicht interpreterend, heel vlot bij haar. Kees heeft het probleem snel in kaart. De binnenkooi van de derailleur is van zijn ophanging gescheurd. Dan is schakelen niet meer mogelijk. Kees vervangt de kooi van de derailleur en controleert of de kettinglengte OK is. Samen rijden we naar De Woude.
66 km