Nadat ik gisteren op de top van de dijk de blog heb geupload, fiets ik met de computer naar de camping terug. Een half uur later staat er iemand bij onze fietsen. Hij stelt zich voor als Andreas Gerdes. Hij heeft de de zojuist geuploade blog gelezen, weet dus waar we zijn en woont vlakbij. Hij heeft voor de Strada Quest 163 gehad. Andreas heeft vier flesjes bier voor ons mee.We hebben een gezellige avond met hem en hij vraagt of wij het leuk vinden als ie morgen een stuk met ons meerijdt. Natuurlijk is dat leuk en vanmorgen om kwart over negen staat ie met zijn mooie oranje Strada op de camping.
Er rijden nu dus vier Velomobiel.nl fietsen in colonne door het Noord-Duitse land. Andreas kent de omgeving goed en we krijgen een mooie route voorgeschoteld. Na ruim een uur komen we samen bij de camper aan en serveert Jan koffie en Andreas lekkere koffiebroodjes.
Dan volgt een hartelijk afscheid, Andreas gaat terug en wij koersen om Wilhelmshafen heen.
De temperatuur gaat nu over de dertig graden heen en met de nu nog zwakke wind in de rug is het lekker warm. Het minivizier gaat bij wijze van uitzondering onderdeks. Het windgeruis neem ik wel op de koop toe. Ook de merkbaar lagere snelheid mag vandaag. Neemt evenwel niet weg dat we toch steeds tussen de 35 en 38 km/u rijden.
De eerste stop is Harlesiel, een druk havenplaatsje vanwaar de veerdienst naar Wangerooge vertrekt.
Ik rij door een overkapt havenbedrijf en rij plotseling achter de kaartjes controle tussen de instappende passagiers. De kassier kijkt alsof ik van Mars kom maar doet niks. We eten een prima ijsje en gaan op weg naar Bentesiel.
Jan SMSt dat alle campings mudvol zijn. De Duitsers verwachten in het binnenland temperaturen tot 38 g. C. Massaal staan ze nu in de rij voor de kust. Jan heeft veel moeite om zich daaruit te ontworstelen.
Uiteindelijk gaan we naar Norden waar een watersportvereniging een camping bestiert.
Als Jan daar aankomt is het terrein verlaten.
Ik sta wat verloren te overdenken wat we nu moeten doen. Een mevrouw met kleinkinderen komt op me af en vraagt of de Quest een zeepkist is. Na nog wat vriendelijkheden uitgewisseld te hebben meld ik mevrouw een probleem te hebben. Ze heeft een bijzonder groot erf met mooi gemaaide grasvelden.
De 'Ierland methode' werkt. 'Sie sind eingeladen'. We mogen met de camper, inclusief stroom, op het riante erf staan. De tenten kunnen onder de fruitbomen een prima plek vinden. Mevrouw wenst ons een goede thuisreis en vertrekt.
Vandaag 130 km en totaal 1581km
Geen opmerkingen:
Een reactie posten