Er wordt heel wat afgeknutseld in velomobielland. Op dit moment worden er op diverse plaatsen voetenbakjes gemaakt om sneller te kunnen rijden tijdens de komende wedstrijden. De manier waarop dit hier en daar wordt gedaan getuigt soms van enige stuurloosheid.
De vakman van Velomobielonderdelen.nl, Jan Reus de kappenman, doet het in ieder geval zoals hierna beschreven.
Eerst moet je de diepte van het bakje bepalen. Ga in de fiets zitten met het achterwiel van de grond. Trap rond, liefst met wat weerstand op de band, en laat een tweede persoon meten hoeveel cm je voet door het gat steekt. Stel dat dat 5 cm is, bepaal dan ook of je voet midden in het gat op zijn laagste positie zit.
De lengte van de voetengaten varieert nogal, maar zit globaal tussen 39 en 43 cm. De breedte is vrijwel altijd 11 cm. Nu vorm je met PUR schuim en een vel plastic de vorm van de onderkant van de fiets af. Dit is te zien in de posting van 18 juni.
Neem een plaat hardschuim, BASF Styrodur is prima, en zaag dit in een blok van 50 x 13 cm. Je kan ook enkele dunnere platen op elkaar plakken. Nu begint het vormen van het bakje uit dit schuim. Je doet dit door zagen, raspen en schuren.
Plak op het gladde deel van het eerder gemaakte schuimmodel een dun plaatje van 2 mm (groen) hardschuim. Dit neemt de vorm aan van de onderkant van de fiets. Het grotere schuimmodel modelleer je zo dat dit aan de onderkant weer de vorm van het dunne schuimplaatje aanneemt. Maak dan wat epoxy met microballoons aan. Dit wordt een dikke pasta en daarmee maak je rondom het model een mooie afronding.
Plak op het gladde deel van het eerder gemaakte schuimmodel een dun plaatje van 2 mm (groen) hardschuim. Dit neemt de vorm aan van de onderkant van de fiets. Het grotere schuimmodel modelleer je zo dat dit aan de onderkant weer de vorm van het dunne schuimplaatje aanneemt. Maak dan wat epoxy met microballoons aan. Dit wordt een dikke pasta en daarmee maak je rondom het model een mooie afronding.
Het geheel wordt direct bekleed met glasvezeldoek en epoxy. Je neemt een wat ruimer stuk glasvezeldoek om een ruime flens op het groene schuim te maken. Dit moet netjes geschuurd, geplamuurd en weer geschuurd worden. Op deze flens zal het bakje straks in het voetengat blijven hangen. Ook geeft dit wat verstelmogelijkheden.
Daarna, dit laat ik later zien, wordt het geheel in de zwarte lak gezet en voorzien van lossingmiddel. Als alles droog en doorgehard is kan er een mal worden gemaakt. En als deze klaar is kunnen de eerste voetenbakjes worden gemaakt. Al met al veel werk, maar niet heel moeilijk en zonder al te veel kosten te realiseren.