Toen Wim (deze blogbeheerder) enige jaren geleden zijn zaak in Enkhuizen aan een ander overdeed, raakte Jan Reus zijn Quest kwijt. In eerste instantie vond Jan dat niet zo erg, maar na enige tijd begon hij zijn velomobiel toch te missen. Er een kopen, vond Jan te simpel en te duur. Hij wilde liever zelf iets bouwen.
Omdat ik tijdens mijn fietsrondje vaak bij Jan mijn broodje opeet, brainstormden we dan wel eens samen, over hoe zijn ideale velomobiel er uit moest zien. De eisen werden eigenlijk niets uitzonderlijks: snel, comfortabel en veilig.
Snelheid, want hoe sneller hij is, des te minder energie hoef je te leveren om een bepaalde snelheid te halen. Daarom krijgt hij gesloten wielkasten maar toch moeten de banden makkelijk te wisselen zijn. Hij moet een redelijke spoorbreedte hebben, maar toch smal zijn, daarom geen sturende voorwielen, en moet hij een zeer effectieve aandrijflijn hebben. Dus voorwiel aandrijving op beide wielen, in combinatie met de voor de Velotilt bedachte derailleur met verschuifbare cassette en daardoor altijd een rechte kettinglijn.
Comfortabel door rondom 3 stuks Risse dempers en Go Cycle banden, een groot scharnierend bovendeksel (welke tevens de bovenkant van de voorwielkasten open maakt), voor een makkelijke instap, inladen bagage en sleutelen.
Veilig door een stevige carbon sandwich binnen-opbouw, ongeveer gelijk aan de huidige houten body, met daarom heen een lichte stroomlijn. En schijfremmen vóór en een parkeerrem op het achterwiel. Met als curiositeit, een afneembare- meesturende staart.
Het enige wat een probleem kan worden door deze gedachtengang, is de daardoor noodzakelijke achterwiel besturing. Bijna iedereen heeft daar een mening over en .... de meeste zijn niet positief. Echter met de Velayo in gedachten en de positieve reacties van mensen die daarin hebben proefgereden, o.a. Harry Lieben en Ymte, denken we toch dat het kan.
Toen het Velotilt project op een heel laag pitje kwam te staan, hebben Jan en ikzelf besloten om dit project op te starten. Ons maatje Bram Smit, helpt ons af toe graag, met fraai draai- en laswerk. Het word een one-off, dus één uniek exemplaar. We hopen daarom dat de bedenker van de Velayo, geen bezwaar zal maken tegen het kopiëren (alles word 20 % kleiner) van zijn stuurinrichting.
We hebben besloten om eerst in een houten body, het concept en de diverse componenten uit te proberen. Daarvan werken de meeste uitstekend, maar andere delen behoeven nog een aanpassing. Op de foto's zien jullie het voorlopige resultaat.
Op ons wensen lijstje staat; zelf eens een proefrit te maken in een Velayo, wie weet er een ?
Ik hoor het graag,
Piet Kunis
Nog wat technische informatie. De Different krijgt 3 stuks 20 inch wielen waar de brede GoCycle banden om kunnen liggen. Er zijn drie Risse dempers voorzien, ook op het achterwiel. Zeker een gestuurd achterwiel moet te allen tijde op de weg blijven.
De Different zal rond 65 cm breed worden en 270 cm lang,
Die is leuk.
BeantwoordenVerwijderenLijkt wel wat op een velayo qua concept.
Een tijd geleden ben ik naar Duitsland geweest om een velayo uit te proberen. Wat me opviel dat het erg lekker reed, heel direct en efficient. Even wennen aan het stuur achter, maar daarna was dit eigenlijk veel lekkerder omdat je hele korte bochtjes kan maken.
Zal voor deze fiets ook gelden denk ik
groet Rudolf
Hoi Wim,
BeantwoordenVerwijderenDe ontwerper van de Velayo (Marcus) zal geen bezwaar maken. We zijn twee jaar geleden bij hem op bezoek geweest om dus die fiets uit te proberen, en nadien even te praten over ons ontwerp, want we zijn ook van plan iets soortgelijks te ontwikkelen, of betergezegd bijna exact hetzelfde. Marcus bood ons toen al kosteloos onderdelen aan. Ons project vordert niet zo erg.
Hij was van plan om een opvolger te gaan maken, maar door ziekte van zijn dochter heeft hij de velomobielenbusiness moeten staken. Van de velayo zijn 46 stuks gebouwd, en dat vind ik voor een hobby project toch heel erg veel.
Hij heeft ons aan de koffietafel zijn ontwerpen voor de volgende fiets laten zien. Die was een stuk lager en bovendien smaller.
Uitgangspunt van de velayo was zichtbaarheid in de stad door een hoge fiets, en een hoge fiets betekent ook een brede fiets.
Slechts een voorwiel werd aangedreven, en dat is meer dan genoeg. De wielen staan erg ver naar voren, en de bedoeling is dat je de fiets zo rechtop kan zetten. In de praktijk gebeurd dit niet zo vaak, en de tractie heuveltop is niet zo groot. Bij jullie fiets zitten de wielen verder naar achteren en zal het vermoedelijk wel goed gaan voor wat doorslippen betreft.
De fiets reed heel erg licht, en voelde beslist niet 35 kg zwaar. Een punt van aandacht is het stuur achter. Het is erg belangrijk dat het wiel geen voor of naloop heeft aangezien de stuurbeweging anders een zelfversterkende werking heeft. Daarnaast is demping van de beweging wel aan te raden.
Ik zou de fiets zoals die nu is geloof ik een beetje langer maken, een cm of 25, zodat achter het stoeltje wat bagage opgeslagen kan worden. (een actentas oid) Dit scheelt maar weinig gewicht
Groet
Rudolf
Over het zelfversterkend effect van een achterwiel gestuurde 3-wieler. Het houten "Test bed" heeft een 4 stangen mechanisme. Door het "poolpunt" ervan te veranderen, kan je het draaiing vóór, achter, of ergens rond de naaf ontwerpen. Als dat draaipunt iets achter de naaf zou liggen, gaat het achterwiel in een bocht (ietsjes) richting buitenbocht. Door middelpunt vliegende kracht van het zwaartepunt van de fiets, wordt dan automatisch dat achterwiel weer teruggestuurd. Dus géén zelfversterkend stuureffect. Meteen ook duidelijk waarom je dat poolpunt niet te ver achter de naaf wilt leggen. Want dan wordt het tegensturend effect juist te groot.
BeantwoordenVerwijderenNadeel van een 4 stangen mechanisme is dat het me nog niet zo makkelijk lijkt om een enkelvoudige wielophanging te ontwerpen.
Verder vind ik het een mooi idee. Vooral de korte aandrijftrein en de smalle voorkant door niet-sturende voorwielen. Heb zelf ook wel eens dit concept "gedroodled", maar daar was het wel bij gebleven. Ten slotte: de snelste "auto", de trust SSC, heeft óók achterwielsturing.
Ik vind het heel interessant. Zou het ook vierwielig uitgevoerd kunnen worden, met de MacPherson struts achteraan? Die werken ook met een virtueel draaipunt...
BeantwoordenVerwijderenIk heb een fiets die in zekere zin het omgekeerde is van deze fiets: een Hase Kettwiesel. Een voordeel van een enkel sturend wiel is de kleine draaicirkel, die bij de Kettwiesel zelfs maar 3,5 meter is. En een voordeel van de aangedreven voorwielen (die misschien net als bij de Kettwiesel een differentieel moeten hebben) is de ruimtebesparing.
BeantwoordenVerwijderenOp de website
BeantwoordenVerwijderenhttp://www.bentrideronline.com/messageboard/showthread.php?t=103231&highlight=Velayo+steering&page=8
is goed te zien dat het voorste scharnier van de Velayo iets voorover staat om hem te laten sporen. Wat me opviel bij het houten frame is dat de stuurstangen heel hoog zijn bevestigd, krijg je dan geen klap in je stuur als je over een hobbel gaat? Of zit er geen vering in.
Een heel leuk project, ga zo door!
n.a.v. de gemaakte opmerkingen, zijn hier wat antwoorden
BeantwoordenVerwijderenRudolf; dank voor je uitgebreide reactie. Ik zou heel graag met jou (als ervaringsdeskundige en ook als iemand met goede ideeën voor dit concept) van gedachten willen wisselen. Als je daar ook voor voel, wil je dan via Wim Schermer contact met me zoeken ?
Klaas; de fiets krijgt geen éénzijdige achterwiel ophanging
Kees: de vooras herbergt 2 vrijlooplagers en geen differentieel
Martin; Ik ben nog niet helemaal overtuigd dat de scharnieren voorover staan. Op de genoemde foto lijkt dat inderdaad zo te zijn, maar op andere foto's uit een iets andere hoek, lijken ze weer rechtop te staan. Maar ondanks dat de fiets heel aardig rijdt, ontbreekt alleen de rechtuit stabiliteit nog. Daarom ga ik jou suggestie toch uitproberen. Er zit op dit moment nog geen achtervering op
Misschien is een achterwiel ophanging zoals het voorwiel van de Elian bakfiets een goed en stabiel idee. Mvg jacco
BeantwoordenVerwijderen