Over de dijken en door de polders

Vanmiddag is het zonnig en met 13 graden C. perfect fietsweer. De harde wind van 5 Bft maakt het toch minder comfortabel. Na een kort bezoek aan de winkel in Uitgeest vervolg ik mijn reis via de pont in Akersloot naar De Woude. De pontbaas weet dat ik iets met Apple doe en vraagt of er al iPods van 160 Gb komen. Ik plaag hem met de opmerking dat ie wel heel veel muziek via het Internet zal stelen. Hij lacht veelbetekenend.
Op De Woude is afgelopen donderdag de eikenhouten draagconstructie van onze stolp geplaatst, een enerverende dag. Het is nu mooier weer en ik maak een paar foto's.
Nadat de pontbaas van De Woude me heeft uitgezwaaid, sla ik direct linksaf de Starnmeer in. Dit is een kaarsrechte weg die naar Spijkerboor voert. De wind komt hard van linksvoor in en beperkt de snelheid tot 32 km/u. Het is een goede beslissing om nu niet naar Volendam te rijden, gewoon niet comfortabel. Aan het eind van de lange Middelweg sla ik rechtsaf de Starnmeerdijk op. Het asfalt is mooi glad en ik rij de wind met precies 38 km/u 'dood'. De snelheid loopt nu zonder moeite op tot 42 km/u. De dijk slingert licht, dit is superieur fietsen. Het is dan ook jammer dat Oost- en West Knollendam zo snel naderbij komen. Een paar auto's kunnen het niet laten om mij op de smalle dijk in te halen. Zij moeten daarvoor met hun linker wielen door de kurkdroge en stoffige berm. Ik krijg het benauwd van zoveel zand en stof in lucht.
Via Krommenie volg ik de Nauernasche Vaart naar Assendelft. Daarna gaat het richting Noordzee kanaal en rij ik eerst op de dijk en vervolgens weer onder de dijk. Bij de Zeedijk, echt zo heet deze weg, geef ik het comfort van de voor de windse koers op en stuur de Quest met zijn bolle neus in de wind. Ik stop even voor een banaan. Een oudere mevrouw stopt naast me en meldt dat ze wat geschrokken was toen ik passeerde. 'Het gaat zo hard en ik hoorde u niet komen', vertelt ze. Ze stapt snel weer op haar fiets en even later passeer ik haar voor de tweede keer.
De echt heel hoge dijk geeft de wind vrij spel. Toch kan het tempo op 32 km/u blijven, prima.
Door de vogelrijke polder steek ik de Provinciale weg Uitgeest - Krommenie over en vervolg, nog steeds tegen wind, mijn weg over de Lagendijk. De knotwilgen zijn van hun takken ontdaan en schapen lopen van het vers opkomende gras te grazen. Ik maak van dit tafereel, met het fort Krommeniedijk op de achtergrond, een plaatje.
Via de Jachthaven Zwaansmeerpolder rij ik weer naar huis.
60 km, totaal nu 8050 km.