Rondje Texel

Vandaag rij ik een tocht mee die door Matthijs Leegwater is georganiseerd. Vanuit Medemblik naar Texel, daar het hele eiland rond en weer naar Medemblik. Ze willen al om 9.00 uur wegrijden vanuit Medemblik. Dan moet ik wel om 6.00 uur mijn bed uit. Dat vind ik voor een vrije dag teveel van het goede. Matthijs meldt dat ze om 11.00 uur verwachten bij de veerboot in Den Helder te zijn. Ik rij rechtstreeks naar de veerhaven. Het is prachtig helder en zonnig weer, fris met 9 gr. C. Om 9.10 uur ben ik onderweg na eerst een halve bar druk in alle banden te hebben bijgepompt.
Het fietst heerlijk met de wind schuin links achter. Dat verandert boven Alkmaar, daar wordt de wind noordelijk en met 35 tot 38 km/u schiet het redelijk op. Ik wordt voorbijgereden door een Quad. Dit apparaat gaat 41 tot 43 km/u en ik haak aan. Dat gaat redelijk makkelijk, maar levert wel nu en dan stof happen op. Een tiental kilometers hang ik achter de stinkende lawaaipapagaai. Dan stopt de bestuurder plotseling aan de kant van de weg. Nadat ik hem gepasseerd ben geeft ie weer gas en rijdt een tijdje achter me. Kennelijk wil ie niet dat ik vlak achter hem rij.
Om precies 11.00 ben ik bij de veerhaven, echter aan de verkeerde kant. Ik rij zo de boot op, maar dit blijkt de uitgang van het vertrekkende fiets verkeer te zijn. Terug dan maar. Plotseling gaat volledig onverwacht de stalen deur die de toegang eerst nog vrijgaf, dicht. Met een snelle rescue-operatie voorkom ik het verpletteren van de Quest. Nou krijg ik volgende week wel een nieuwe Quest, maar dat betekent nog niet dat de oude moet worden verschroot.
Ik zie Matthijs en eventuele andere deelnemers niet. Ik bel hem en ze blijken al op de boot te zitten. Geen probleem, ik neem de volgende boot en een half uurtje in de zon zitten is voor de mannen geen probleem.
Bij de boot wordt er door omstanders honderduit geïnformeerd naar de Quest.
Om 12.00 uur rij ik de boot af en zie de andere rijders. Kees Schouten met zijn Mango, Pé Koomen met de Quest, Matthijs met een open Sinner en Nico, ik ken hem nog niet, is ook op een open ligfiets, een Nazca Fiero. Het plan is om het hele eiland rond te rijden. De natuur is schitterend, veel moederschapen met hun kroost en veel vogels. De tegenwind maakt het voor de open liggers toch nog pittig. Met 25 tot 27 km/u rijden we langs de oostelijke Waddenkust noordwaarts. Voor de Velomobielen een heerlijk rustig tempo. We passeren Oudeschild en rijden afwisselend over en onderaan de dijk naar De Cocksdorp. Op de noordelijkste punt, aan de voet van de grote rode vuurtoren, drinken we koffie met appelgebak. We halen de Quests in ons gezichtsveld, er lopen continue mensen in en om te kijken. We zitten heerlijk uit de wind, in de zon en vinden het leven wel waard om te leven.
Op de terugweg hebben we de wind in de rug. De open liggers geven gas en scheuren met 35 tot 39 km/u over het smalle fietspad. De Velomobilisten moeten stevig trappen om de tweewielige lefgozers bij te houden. De claxon maakt overuren maar de overige fietsers reageren perfect en gaan netjes aan de kant. Het open duinlandschap is fantastisch om in te rijden. Het slingert van links naar rechts, van hoog naar laag, echt heerlijk fietsen.
Hoewel we één keer verkeerd rijden, we staan plotseling op het strand, zijn we in totaal in twee uur rond en rijden om precies 15.00 uur de veerboot weer op. Tien over half vier hebben we weer vaste grond onder de voeten en gaat het over extreem slecht wegdek in Den Helder naar het zuiden. We nemen afscheid van elkaar bij het vliegveld de Kooij. De vier mede fietsers gaan noordelijk van het Amstelmeer langs om via de Haukesloot zuidwaarts te rijden.
Ik geef gas en met 42 tot 45 km/u gaat het in hoog tempo richting Alkmaar. Tijdens een plasje wordt ik voorbijgereden door een ligfietser en een wielrenner. Ze zijn al een heel eind weg als ik weer instap en de achtervolging inzet. Dat inhalen duurt wel even. Als ik met 45 km/u de ligger inhaal, de wielrenner is eerder afgeslagen, blijkt ie zeker 40 km/u te rijden.
Voor Alkmaar is het muntje op en door de stoplichten en de drukte, er is veel fietsverkeer op weg, ben ik blij nog 35 km/u te rijden. De knieën doen geen pijn, maar na meer dan 150 km merk ik wel dat ze flink gebruikt zijn.
In Heiloo loop ik alle fietsers mis, door lekker op de rijbaan te rijden.
Om 17.15 uur ben ik thuis, tot grote verbazing van mijn vrouw die me niet voor 20.00 uur had verwacht.
Mooie tocht, gelukkig met heerlijk weer. Wat mij betreft een blijvertje op de agenda.
168 km