Naar Dronten voor til hulpmiddel

Vanmorgen rijden Kees en ik naar Dronten. Het is nog donker als ik de Quest op de oprit zet. Mooi weer, maar met 8 gr. C heel fris. Om half negen rendez-vous met Kees in Avenhorn. Langs de inmiddels bijna blindelings te vinden weg naar Enkhuizen, pauzeren we even op de toerit naar de dijk Enkhuizen - Lelystad. Kees heeft koffie mee en een eerste broodje gaat er na 47 km al wel in.
Op de zonovergoten dijk, het zicht is eindeloos en de wind in de rug, rijden we de hele weg 38 tot 40 km/u.
Bij de sluizen wordt de weg opnieuw geasfalteerd. We moeten oversteken naar het fietspad aan de overkant, maar daar wordt met hogedruk reinigers de weg behandeld. Daarom maar op de hoofdrijbaan. Een wegwerker roept hard dat we terug moeten, maar aangezien hij geen politieman met motor is, trekken we ons er niks van aan.
In Lelystad heb ik voor het eerst de GPS niet aan. Dat pakt niet helemaal goed uit. Kees rijdt goed, ik sla een keer te vroeg af. Even later rijdt Kees verkeerd en op de terugweg sla ik een keer te vroeg af. Toch maar weer aanzetten dat kastje.
Theo zal het eerder al op deze blog genoemde onzichtbare draagoog monteren. Het is even de vraag of de top van de fiets eraf moet, maar dat blijkt niet nodig. Theo laat de Quest letterlijk door zijn hoeven zakken en kan via het gat van de derailleur het draagoog monteren. Uiteraard wordt eerst een keurig rechthoekig gat gezaagd en de schroefgaatjes op de juiste steek geboord.
Als het achterlicht, dat moet er even uit om het draagoog goed te monteren, weer is vastgelijmd kan de Quest voor de eerste keer aan het oog worden opgetild. Dat gaat uitstekend. Het oog zit zo laag dat de Quest rechtop staand keurig met zijn achterwiel van de grond komt. De fiets kan met de wijsvinger, maar ook met de middelvinger worden opgetild.
Nou nog even de zwarte kunststof oranje spuiten en Wim heeft zijn zin.
Theo draait ook de moer die de achteras opsluit nog tweederde slag aan. Hiermee is het hinderlijke kraakgeluidje verleden tijd.
Tegen twee uur rijden we weg bij Velomobiel.nl. Niet nadat we Ymte succes hebben gewenst met zijn komende fietstocht naar Kopenhagen. 700 km in twee en halve dag, knap hoor.
Eerst nog even langs bij Tempelman. Ik wil experimenteren met het Versatile windschermpje. Gerrit is heel behulpzaam en maakt alle klittenband rondjes voor me klaar.

De terugrit gaat heel wat kalmer dan de heenreis. De wind is een stevige Bft 4 geworden uit het noordoosten. Kees houdt het tempo op rond 28 km/u. Na een tijdje vindt ie dat toch teveel een oude mannen tempo en verhoogt de snelheid naar 32 km/u. Bij het aquaduct trap ik even lekker mee en zie later dat de snelheid daar is opgelopen tot 67 km/u.
Op onze vaste stop aan het eind van de dijk genieten we in de luwte even van de zon. Kees is door zijn etensvoorraad heen en kijkt of ik nog een broodje over heb. Voor een goede vriend heeft Wim wel wat over en Kees scoort mijn laatste broodje :).
Om even na half zes rij ik het eiland weer op. Pontbaas Cor Helder vraagt of ik de hele dag heb gefietst. Met 192 km scheelt dat inderdaad niet zoveel.