Sleutelen op De Woude

Vanmorgen vroeg laat Kees van Hattem weten dat ie niet komt fietsen naar De Woude, maar met de Quest van Hans Woerlee op de auto.
Tegen de middag komen Kees en Marian met de Seat Alhambra voorrijden. Kees zit al in de auto te fotograferen, naar nu blijkt om mij op zijn blog te zetten.
Met zijn tweeën pakken we de Quest eenvoudig van het dak van de auto af en ik rij de nu lege en heel lichte Quest de warme garage binnen. Na de koffie gaat Kees de fiets voor Hans grof op maat zetten. Er moet een stuk ketting tussen en het crankstel moet zeker 10 cm naar voren worden verplaatst. De kunststof Tacx kettingpons blijkt een onding. Het stiftje raakt het pennetje in de schakel niet in het midden en dan kun je draaien wat je wil, het lukt niet. Gelukkig heb ik twee versies van de BBB kettingpons. De lichte uitvoering doet het prima. Ik geef hem maar meteen met Kees mee voor in de fiets.

Het valt nog niet mee om het crankstel naar voren te schuiven, de aluminium beugels moeten er helemaal van af.
Dan blijkt de ketting er achter af te liggen, mopper de mopper.
Als dat weer gefixt is heeft Kees geen gang meer en gaat met Marian samen weer richting Heerhugowaard. De Quest 209 voor Hans blijft tot woensdagmiddag op De Woude.

Vanmorgen arriveert ook de reserve Therm-IC voetverwarming. Hoewel vervoerder DPD weer probeert om mij naar de overkant van het water te laten komen, vertik ik het wederom. Het afleveradres is Woude 6 en niet poste restante overkant Markervaart. Als ik de chauffeur duidelijk maak dat ie zijn contract met DPD kwijt raakt als ie niet thuis bezorgt, kiest ie eieren voor zijn geld. Hij komt netjes over de op het ijs van de Markervaart liggende vlonder lopen en bezorgt het pakketje.