25 kg Quest voor Ymte klaar. Nieuwe lagers

Vandaag rijden we naar Dronten, in principe om samen met Matthijs zijn nieuwe Quest op te halen. Ik rij met een iets andere agenda naar Dronten.
Kees van Hattem rijdt eerst naar Middenmeer om samen met Pé Koomen Matthijs Leegwater op te halen. Dat wordt voor mij, met de wedstrijd a.s. zaterdag in het vooruitzicht, een te lange rit. Ik rij rechtstreeks naar het begin van de dijk Enkhuizen - Lelystad.
Daar staat Jan Geel al te wachten. Even later komt ook Henk Katee van de brug terugrijden, hij wachtte iets verder op de dijk. Henk zal na een aanrijding zijn gehavende Quest voor reparatie bij Velomobiel.nl inleveren.
Als de groep compleet is gaat het met 35 km/u richting Lelystad. Matthijs rijdt tijdelijk in de Mango van de fam. Kastelein. Bij iedere trap waggelt het fietsje als een badeendje.
Enkele kilometers voor de sluizen in Lelystad geef ik gas en zie Pé meekomen. Ik versnel tot 60 km/u, je zou niet zeggen dat ik voor het vervangen van lagers naar Dronten onderweg ben. Dat wordt Pé te bar en hij wordt snel kleiner in mijn spiegels.

In Dronten wordt hard gewerkt om de nieuwe volledig van carbon gemaakte Quest voor Ymte voor de wedstrijden van komende weekend klaar te maken. Wij zijn er getuige van dat de Quest volledig klaar is en op de weegschaal wordt gezet. Zonder top komt er iets minder dan 22,5 kg op de digitale schaal. Met de top erop resulteert een 25 kg lichte Quest. Ymte maakt een eerste rondje en komt zeer tevreden terug.
Eind deze maand zal een Quest plug naar Tsjechië worden gebracht. De Tsjechische fabrikant zal er mallen van maken waarna de eerste carbon Quest uit Tsjechië kan komen.

Links voor hoor ik mijn wiellagers geluid maken. Hoewel het wiel nog behoorlijk licht rond draait, is het voor tussen de oren niet goed. De wiellagers zijn snel vervangen. Direct zie ik dat ook deze vol-keramische lagers door vervuiling met remstof niet meer optimaal functioneren. Afspoelen met water lost het probleem al op, maar ik kies er voor de lagers niet terug te plaatsen.
Ik heb tot nu toe de lichtste versnelling achter niet kunnen schakelen. Als het kapje eraf is blijkt dat ook inderdaad niet te kunnen. De kooi loopt vast tegen de polyester scheidingsplaat tussen wiel en cassette. Daarvoor moet de achterbrug eruit, het achterwiel moet enkele millimeters verplaatst worden.
De mannen hadden dit oponthoud niet verwacht en willen graag fietsen. Ook Pé kan niet veel langer wachten. Ik wens de mannen, en met name Matthijs, een fijne thuisreis en zwaai ze uit.

Als het achterwiel vrij draait blijken ook de achterwiel lagers niet helemaal stil. De achterbrug is er uit en het vervangen van de lagers is dan goed te doen. Een prettige bonus is dat de kleine scheefstand van het achterwiel ook aangepakt wordt. De fiets trok namelijk naar rechts en het is fijn dat dat verholpen wordt. Nadat de aanpassingen zijn doorgevoerd, loopt de aandrijftrein prima.

Na de thee rij ik om kwart over vier in mijn uppie noordwaarts. In Lelystad rij ik een twintigtal jonge amazones achterop. Als de paarden de Quest in de gaten krijgen spurten ze er vandoor. De jonge meisjes gillen het uit en jagen de paarden verder op.
De leidster verontschuldigt zich en vraagt me even stil te staan.

De wind is flink aangetrokken en vooral op de dijk staan de schuimkoppen op het IJsselmeer water. Mede dankzij de aanpassingen en de lichtlopende banden kan ik continue 32 km/u blijven rijden. Om precies kwart over zeven rij ik ons eiland weer op.