Vanmorgen, het is nog maar 8 gr. C., rij ik naar Heerhugowaard. Kees' vrouw Marian is jarig en de taartjes zijn prima. Ik heb met Marcel P. afgesproken zijn nieuwe carbon toer/racekap in Den Oever af te leveren. Ondanks de verjaardag 'mag' Kees mee en we rijden met hoge snelheid naar het noorden. We hebben rugwind en dan is 40 km/u prima te doen. Onder de stille en comfortabele kap lees ik een hartslag af van onder de 100 slagen per minuut. Lijkt onrealistisch maar het is toch echt waar.We zijn drie kwartier te vroeg in Den Oever, vanuit Heerhugowaard doen we er maar een uur en een kwartier over. Marcel maar even gebeld en die nadert op dat moment het monument op de Afsluitdijk. Daar spreken we af. Even later ontmoeten we elkaar en lopen naar het restaurant onder in het monument. Het restaurant is veel te klein en zou eigenlijk boven op het monument moeten zijn. Wij mogen er desgevraagd niet ons broodje opeten. De koffie is in ieder geval goed.
Marcel is heel blij met zijn kap en wordt door Kees lekker ingestopt. Hij zal vast laagvliegend terug naar Groningen rijden. Voor ons is het nu andere koffie, tegenwind. Voor mij ook nog eens zonder kap. Toch houden we de vaart er goed in en rijden tussen 34 en 38 km/u terug. Zuidelijk van Middenmeer schakel ik van het middenblad naar het 61-tands tandwiel. De ketting vliegt eraf en komt muurvast tussen de crank te zitten. Kees is handiger dan ik en heeft na een paar minuten wroeten de ketting er weer om.
Tijdens het rijden maakt de derailleur nu wat geluid. Ik zie dat de derailleurpoot wat is verbogen. Kees, dan als Ligfietsgarage Noord-Holland, komt morgen ambulante hulp verlenen om de afstellingen weer in orde te brengen.
Vlak bij Heerhugowaard komt ons een amazone tegemoet. De viervoeter raakt totaal overstuur van onze fietsen en maakt steigerend rechtsomkeert. Na een aantal minuten wordt het dier wat rustiger en we kunnen naderbij komen. De ruiterse maakt er gelijk een leermoment voor haar paard van. Ze beloont het edele dier en komt steeds dichterbij. Als het paard een meter bij me vandaan is, vind ik het wel mooi. Er gebeurt echter niks en de confrontatie is voor ruiter en paard heel leerzaam.
In Heerhugowaard gaat Kees rechtsaf en ik leg de laatste 20 kilometer naar De Woude af.
Mooie snelle rit.
127 km. Totaal nu 8900 km vanaf 1 april.
Ziet er supermooi uit , die kap , Wim en wat zie ik daar bij zijn ene spiegel zitten ? Is dat toevallig een verbouwde trekhaak dop als stroomlijn voor de spiegel.
BeantwoordenVerwijderenook een leuk idee.
Hi Gerrit,
BeantwoordenVerwijderenIk heb Marcel er niet naar gevraagd, maar het zou zo maar kunnen.
Groeten,
Wim
Het blijft oppassen met paarden. Eén meter afstand is eigenlijk veel te weinig. Paarden zijn echt heel snel, omdraaien en flink achteruit trappen is binnen een seconde gebeurd. Dan heb je geen tijd meer om met de Quest weg te komen.
BeantwoordenVerwijderenDaar was ik ook niet gerust op. De amazone had er volledig vertrouwen in en het pakte goed uit. Uit een eerdere training met paarden weet ik dat paarden heel snel wennen aan velomobielen. Je moet ze alleen even de tijd geven.
BeantwoordenVerwijderenOok in dit geval was de tijdspanne tussen totale paniek en rustig een meter van de Quest staan een kwestie van enkele minuten.
Groeten,
Wim
Hoi Wim,
BeantwoordenVerwijderenIk wist niet wat ik had. Ik bleef maar gaan. Ik heb sneller gefietst dan ooit. Ben heel blij met de kap. Bedankt!
Groet Marce
Quest 342
PS: Scherp gezien het is inderdaad een trekhaakdop....