Spezie Germersheim

Zaterdag ochtend rijden Jan Reus, Jan Geel en ondergetekende naar Germersheim waar de jaarlijkse Spezial Rad Messe wordt gehouden. Het is 6 gr. C. en de regen komt met bakken uit de lucht. We rijden vandaag heen, blijven een nacht over en rijden morgen weer naar huis.
Naarmate we verder Duitsland in rijden verschijnt de zon en loopt de temperatuur op tot 28 gr. C. In het stadje Germersheim loopt de temperatuur verder op tot 32 gr. C.

Het is de tweede keer dat ik naar Spezi ga. Nu is er meer tijd om wat uitgebreider te praten met deze en gene.
De velomobiel fabrikanten staan her en der over de beurs verspreid, een gemiste kans. Beter zou het zijn om deze groep speciale fietsen op één plaats te concentreren.
Buiten rijden overal fietsers rond op proeffietsen. De standhouders hebben veel vertrouwen in deze proefrijders, want ze kunnen zo wegrijden. Buiten ook is de plek waar de 'Willy Wortels' staan. Eén van die, in dit geval Nederlandse, mannen heeft de 2motion ontworpen, een gewone fiets gecombineerd met handaandrijving. Een betere lichaamstraining is niet denkbaar. Hij heeft er een maximum snelheid op de vlakke weg van 42 km/u mee gehaald.

Jan, Jan en ik bekijken de vele bijzondere fietsen. Van veel ontwerpen vragen wij ons wat je er in godsnaam mee aan moet. Dat is voor de ontwerpers geen vraag, zijn leggen er vaak jaren ziel en zaligheid in.
Veel mensen blijken me te kennen, ondanks dat ik geen naamkaartje op heb. 'Of ik een Risse schokdemper bij me heb' is nogal eens de vraag. Nee, ik heb geen stand en wil niet stiekem mijn handel promoten. Dat ik daar niet helemaal onder uit kom blijkt als onder meer de producenten van de Milan velomobielen en Flevobike Orca simpelweg een bestelling voor de dempers plaatsen.

Op het buitenterrein staat ook Velomobiel.nl met de Quest en de Quest XS. Uiteraard ben ik nieuwsgierig hoe Ymte de nieuwe Risse Astro 5 demper is bevallen. Hij heeft deze nu ruim 500 km in zijn carbon Quest. Ymte is enthousiast en vertelt dat de demper vooral op het slechte fietspad langs de Rijn echt verschil maakt. Als het aan hem ligt komen de Risse dempers standaard in de Quest en Strada modellen. Ymte heeft ook de Risse Genesis mee. Als Werner Klomp, de Oostenrijkse lange afstand velomobilist in de gaten heeft dat de Genesis er is, beweegt ie hemel en aarde om hem mee te mogen nemen. Nou vooruit dan maar, besluit Ymte.

Zondagmiddag rijden we weer naar huis. Jan Geel heeft al een paar keer geklaagd over een heet zitvlak. Ik ken deze auto niet goed en weet zelfs niet dat er stoelverwarming in de achterbank zit. Op een gegeven moment wordt het Jan teveel, zijn noten koken :)
Jan vindt nergens een knopje om het af te zetten. Jan Reus draait zich om en ziet het betreffende knopje direct. Staat op 6, de maximum stand. Nou zal Jan met zijn 71 jaar zich over nakomelingschap geen zorgen meer maken, maar als ie nog plannen in die richting zou hebben, zal het vast niet meer lukken. Nu de 'notenkoker' uit staat is Jan opgelucht.

De Spezi is een prachtige, zeer goed georganiseerde beurs, waar letterlijk alles op fietsgebied is te zien. Ondanks dat het geheel ruim is opgezet is de sfeer heel gemoedelijk.

Munzo tilting trike ......

Vanmiddag gaat de reis met de Quest naar Naarden. Bram Smit van Fast Forward Ligfietsen heeft me uitgenodigd om op een juist gereedgekomen Munzo tilting trike te komen rijden. Flinke regenbuien hangen boven de einder in de richting waar ik naar toe moet. De racekap gaat erop. Dat blijkt een goede keus, enkele buien lozen hun vracht precies boven me.

In Naarden smult Bram eerst van de nieuwe Risse Astro 5 demper. De definitieve versie bevat enkele verfijningen die Bram zeer aanspreken. Hij gaat 'm direct in zijn Mango inbouwen.

Na de koffie gaan we rijden met de Munzo. Bram zegt dat het voelt en rijdt als een tweewieler. Oops, dat ben ik wel totaal verleerd. Tweewielers zijn voor mij als één-ogige fietser een gevaarlijk soort fietsen. Ik zie geen diepte en vergaloppeer me vooral op langsrichels. Bram stelt me gerust, daar heeft een tilting trike totaal geen last van. De eerste meters zijn wat onzeker, maar stapvoets rijden is al voldoende om rechtop te blijven rijden. Met de Bebop pedalen die Bram er even op heeft gezet klikt het makkelijk en snel in én uit. Na het eerste blokje om stelt Bram voor om achtjes te gaan draaien.
Dat blijkt wonderwel te lukken en Bram maakt een video opname. Hij nodigt me uit om volgas de bocht te nemen. Dat is me een brug te ver. De angstige richels waarmee ik op een tweewieler onderuit zou gaan, neemt de tilting trike met speels gemak. De beide achterwielen volgen feilloos en in een wonderbaarlijk mooie balans het prima sturende aangedreven voorwiel.

De vraag komt natuurlijk op, waarom gaat Wim rijden met een Munzo tilting trike. Nou, de aap moet maar uit de mouw.
Ik ga een supersnelle stroomlijn combineren met een tilting trike en een K-drive. Het is nog in een pril stadium, maar de eerste stappen zijn gezet. Bram gaat een proefmodel van de trike bouwen die aan de voorkant heel laag zal zijn. Dit kan mede dankzij de K-drive. De voorkant moet ook laag zijn om een groot voortandwiel te kunnen gebruiken.
Jan Reus, de man van de kappen, gaat de stroomlijn bouwen.
Tijdlijn, denk aan een jaar vanaf nu.

Risse onderzoekt mogelijkheid voordempers

Na de succesvolle ontwikkeling van de Risse demper voor het achterwiel van onze velomobielen, wordt er nu onderzocht of ook de voorpoten van een lucht geveerde en olie gedempte Risse demper kunnen worden voorzien.

Gelukkig is er een enthousiaste ligfiets dealer in Bend Oregon in de VS. Mark Waters van Backcountry Recumbent Cycles zal volgende week met zijn Blue Velo Quest naar Risse komen om de mogelijkheden te bekijken.

Mijn zorgen dat de voordempers in een agressieve omgeving vertoeven wordt door Kevin Risse niet gedeeld. Volgens hem kunnen zijn dempers daar jarenlang zonder probleem tegen.

Wat zou het mooi zijn als ook dit werkelijkheid wordt. Dan deze veerpoot nog combineren met de hydraulische trommelrem die momenteel bij Flevobike in ontwikkeling is.

Video inbouw Risse demper

Verschillende fietsers zien op tegen de verwisseling van de oude demper voor een nieuwe Risse demper. De vraag naar een video komt uit verschillende landen. Vandaag komt Jan Reus naar De Woude om samen een video te maken van de ombouw.

Eerste discussie is hoe krijg je voldoende licht in de donkere krochten van een Quest. Lampen liggen in de weg of verblinden, een reflectiescherm bestaande uit een stuk karton met aluminium huishoudfolie is de simpele oplossing.

Jan draait de vleugelmoer los, trekt de oude veerpoot van de 8 mm bout af en laat de Quest op de band omlaag zakken. Met een sleutel 13 draait ie de contramoer aan de onderkant los en draait de oude veerpoot eraf. De bovenste stangkop wordt overgezet en de nieuwe Risse demper wordt op de bestaande onderste stangkop gedraaid. Dan tilt Jan de fiets een stukje op en zet de demper boven vast met de vleugelmoer. De kettingafscherming blijft gewoon zitten en hoeft niet aangepast te worden. Het neerschrijven van deze vier regels kost meer tijd dan het wisselen van de demper.

Jan rijdt in de middag terug naar Enkhuizen en bericht bij thuiskomst:

Nou dat was een mooie terug rit, lekker zonnetje, wind mee en een geweldige Risse schokdemper achterin.
Ja het is weer een feestje om mee te rijden.
De verandering die je voor de productie dempers nog hebt door gegeven is erg goed, je hebt nu duidelijk verschil tussen stand één en vijf.
Zachte stand om lekker mee te toeren en op slechte wegen en de stugge stand ideaal om mee te racen.
Een aanwinst voor de Quest en de andere velomobielen natuurlijk.
Ga nu naar bed, morgen weer een werk dag.
Jan

Geen lagers kapot, maar remmen lopen aan

Een paar weken geleden meldde ik dat mijn linker voorwiel lagers niet lekker meer draaiden. Bij nadere beschouwing, het wiel begon steeds zwaarder te lopen, leek me ook de remwerking niet OK. Tenslotte miste ik het kenmerkende rauwe geluid in de lagers. Na het met schokken terug laten schieten van de remhandel liep het wiel wat minder zwaar. Conclusie: het zijn niet de lagers, maar aanlopende remmen zijn.
Kees laat me weten dat ie niet meer aan velomobielen van anderen sleutelt en adviseert me een retourtje Dronten.

Ik pak de handleiding van de Quest er bij en denk dat ik dat toch zelf een keer moet proberen op te lossen. Ik slijp een sleuteltje 8 af en buig het kopje in de goede hoek om de platte moertjes bij de wielophanging te kunnen vasthouden. Het verloopt allemaal redelijk soepel en ik kan nu ook mooi het doorgesleten sensor kabeltje van het Cateye computertje vervangen. Ook dat gaat goed, maar ik duw de kabel per ongeluk niet in de doorvoer voor de sensorkabel, maar door het gat van de wielpoot. Omdat ik het houdertje van het reedcontact met een druppel secondenlijm heb vastgezet, kan ik deze niet meer terugduwen door het gat.
Dan rest me nog slechts het doorknippen van de nieuwe kabel en weer een nieuwe monteren.

De remtrommel zit flink vol remstof, niet zo gek na 15.000 km. Nadat ik dit met perslucht heb schoon geblazen spuit ik wat WD40 op de draaipunten van de remschoenen. Als dit klaar is reinig ik de remtrommel en de remschoenen met thinner. Er zit wat roest in de trommel dat met polijstpapier weg te werken is.
Omdat de SRM opnemer en de opnemer van de Cateye vlak bij elkaar zitten moet het monteren voorzichtig gebeuren.

Ook het rechterwiel neem ik onderhanden. Ik probeer het wiel op de as te laten zitten en zo de draaipunten van de remschoenen te smeren. Dat moet volgens de handleiding kunnen. Ik krijg na het losdraaien van de inbusbout het wiel geen mm van de as.
Dan het wiel er maar even uit. Nu ik dit een keer gedaan heb is het tien minuten werk.
De rechter remtrommel is veel minder vuil dan de linker trommel. Met het wiel eraf is alles veel beter bereikbaar en na totaal 20 minuten zit het wiel weer op zijn plaats. Op beide wielnaven zitten geen plastic doppen. Die heb ik in voorraad maar ze blijken er niet op te passen. Er zitten heel dikke RVS ringen tussen de flinke inbusbouten waardoor de dop er niet meer op kan. Maar hopen dat het wieldoekje eventueel vocht tegenhoudt.
Nog even de remmen wat strakker afstellen en er kan weer gefietst worden.

3AX pedalen ontvangen

Vanmorgen krijg ik de 3AX pedalen als eerste in Nederland uitgereikt. Stefan van Eijk, de ontwerper, en Patrick de Haan, mede-initiatiefnemer laten me de werking zien. Het heel vernuftige principe maakt het mogelijk om de voet over meerdere graden te laten kantelen, zowel naar binnen als naar buiten. Tijdens die kanteling verplaatst het pedaal plateau zich maximaal zes millimeter over de pedaal as. Hiermee wordt enigermate het effect van de TDP pedalen bereikt.
De schoenplaatjes zijn nog van een ander bekend merk, maar dat zal t.z.t. veranderen. De bevestiging op de schoen is door middel van 3 schroeven. De float is afhankelijk van het type plaatje dat er gebruikt wordt. Daarmee is het 3AX pedaal niet vergelijkbaar met bijv. Bebop pedalen.

De makers zijn heel benieuwd naar de ervaringen van de 50 testrijders. 15 geselecteerde ligfiets, allemaal via deze blog ingeschreven, krijgen deze week hun pedalen toegezonden.
De hogere maximale belasting die een ligfietser op de pedalen kan uitoefenen en de andere houding die ligfietsers op hun fiets hebben zou een andere slijtagebeeld kunnen opleveren. Dat levert straks mooi vergelijkingsmateriaal op.

Geselecteerd voor test 3ax pedalen

Vanmorgen krijg ik een email van de makers van de 3ax pedalen. Eerder maakte ik een bericht over deze pedalen.
Zij hebben mij geselecteerd om één van de 50 testpedalen te ontvangen. Via deze blog hebben zich meer dan 30 ligfietsers aangemeld om aan dit testprogramma mee te doen.
Ook Alwin Visker wordt testrijder. De andere testrijders ken ik nog niet. Vorige week zou ik een gesprek hebben met de makers van de pedalen en meedoen aan de selectie van de rijders. Helaas lag ik toen op mijn bed met draaiduizeligheid.

Ik ben heel benieuwd wat deze pedalen presteren.

Schijfwielen en schijfremmen voor Quest

Vanmiddag even naar Jan Reus. Jan heeft wat nieuws. Als ik binnen kom staat Jan bij grote blokken piepschuim. Uit deze blokken moet de grote racekap voor het ROC Helmond, deelnemer aan de Shell Eco Marathon, worden gevormd.

Jan laat me een 20 inch voorwiel zien voor bijv. Quest, Strada en Mango. Dit wiel is niet voorzien van spaken, maar bestaat uit een enkele plaat. De plaat is opgebouwd uit een honingraat met aan weerszijden een laag carbon. Dit wiel weegt bijzonder weinig.
Een pakketje spaken weegt meer dan het schijfwiel. Het schijfwiel is veel stijver dan een gespaakt wiel.
Normaal krijg je een gespaakt wiel er uitsluitend uit door het losdraaien van de dubbele moer bovenop de wielkast. Daarna moeten de stuurstangen worden losgemaakt. Dan kan het wiel omlaag zakken en kun je het na het losdraaien van de moer op de naaf het wiel van de as schuiven.

Het schijfwiel kan door het simpelweg losdraaien van één grote moer op de naaf, direct uit de wielkast van de Quest zakken. Je kunt er nu namelijk gewoon met de hand langs omdat de dikte van het wiel nu heel gering is. Er hoeft verder niks te worden losgemaakt. Zo kun je snel, net als bij de Mango en Strada, een wiel wisselen bij een wedstrijd. Zelfs het 's morgens beslissen over welke banden je die dag gaat gebruiken is mogelijk.

Een groot voordeel echter is dat er nu eenvoudig hydraulische schijfremmen kunnen worden toegepast. Schijfremmen wegen vrijwel niks en remmen als de beste. Een bezwaar van schijfremmen is de grotere onderhoudsgevoeligheid als ze in de wielkast van een Quest worden ingebouwd. Dat bezwaar kan goeddeels worden bezworen door op het schijfwiel een carbon rand te maken waardoor water er niet makkelijk bij kan komen, een methode die ook in auto's wordt toegepast. Zeker nu het wiel er zo makkelijk uitgehaald kan worden is onderhoud aan de schijfremmen makkelijker te doen. Ter voorkoming van oververhitting worden kleine koelvinnetjes op de schijf gelamineerd.

Nog een groot voordeel is dat het totale gewicht van het wiel veel lager is dan van een wiel met - grote - trommelrem. Per wiel kan zo, naar schatting, 600 gram worden bespaard. Dit resulteert in een beter weggedrag door een lager afgeveerd gewicht.
Mogelijk kunnen dan ook de veerpoten voorzien worden van Risse dempers.

Als ik vertrek spuit Jan de gele hoed van een racekap. Yes Chris, your hood - just visible on the left of the second photo, is almost ready.

Bij Driehuizen komen een groot aantal historische auto's de weg op. Hoewel ze geen voorrang hebben rijden ze ijzerenheinig door.
Kennelijk denken ze dat ze in een groep rijdend te allen tijde voorrang hebben. Nee heren, voor u gelden gewoon de normale voorrangsregels.

Eerste 30 Risse dempers onderweg

Vanmorgen stuurt Risse Racing mij twee fotootjes van de eerste 30 dempers. Deze dempers zijn gisteren naar Nederland onderweg gegaan. De volgende zending van 30 dempers is over een week klaar en zal twee weken later in Nederland arriveren.
De eerste 30 bestellers kunnen hun demper rond eind van deze maand, begin mei verwachten. De latere bestellers twee weken later.

De door jullie bestelde titanium draadeinden zullen in de dempers worden gemonteerd. Let aub op. Als je een demper voor de Mango bestelt, bestel dan ook de 'Mango vork voor Risse'. Er worden dan drie onderdeeltjes meegeleverd waarmee de demper optimaal voor de Mango wordt aangepast. Ga niet zelf het standaard vorkje van de bovenste ophanging aanpassen, er blijft na het tappen van 8 mm draad in het vorkje te weinig materiaal over. Als het verzwakte vorkje breekt kun je niet verder rijden en ontstaat er onnodige schade.
Bram Smit rijdt nu een week met zijn Mango met Risse demper. Zijn ervaring is dat de wegligging enorm verbetert en ook de acceleratie van de Mango verbetert. Tijdens accelereren zakt de Mango met standaard demper wat in en gaat zo een deel van de energie verloren. De Risse demper doet dit niet.

Voor levering zullen Jan Reus en ik een instructie video maken van de vervanging van de standaard demper voor de nieuwe Risse demper.

Quest hef frame in productie

Het kan zo...

Of zo...

Maar ook zo...

Een goed idee laat me meestal niet meer los. Inmiddels heb ik het model van de profielen tot in detail getekend. Aanvankelijk wilde ik het systeem maken met standaard extrusie U-profielen. Dat levert toch teveel beperkingen op. Met name het veilig bevestigen op de dakdrager is moeilijk te realiseren.
Nu worden de profielen uit aluminium plaat van 2 mm gezet. De wielen waarmee het hef frame in de onderste profielen gaat rollen, worden 10 cm hoog en zijn inmiddels besteld.
Het ontwerp is nu zover door ontwikkeld dat als het hef frame op de auto is gezet het geheel volledig automatisch geblokkeerd staat. Er hoeft zelfs geen spanbandje meer omheen. Twee velomobielen naast elkaar is ook mogelijk. Dit kan niet op de kleinste auto's, deze mogen gemiddeld maar 50 kg dakbelasting hebben. Middenklasse auto's als bijv. de VW Golf mogen 75 kg op het dak dragen. Twee velomobielen naast elkaar op het dak is dan, hoewel nipt, mogelijk.

Vanmorgen even naar AutoPlaza in Heerhugowaard gereden. Voor ons oude model Toyota Yaris hebben ze nog een nieuwe dakdrager op de rommelzolder liggen. Voor 50 euro ben ik het mannetje. Leve Marktplaats.

Ik heb het hef frame bedacht om mijn eigen probleem, veroorzaakt door de diefstal van onze Audi met trekhaak, te kunnen oplossen. Gezien het grote aantal positieve reacties is de kans redelijk groot dat deze velomobieldrager ook te koop zal komen.
Het eerste exemplaar zal in elkaar gelast worden. Als alles naar wens is, is een door ontwikkeling naar een volledig instelbaar systeem een overzichtelijke stap. Dan zou het mogelijk kunnen worden om een hef frame voor een Quest snel aan te passen voor bijv. een Mango, Strada of welke velomobiel dan ook.

Foto 1: Rode Pionier
Foto 2: Mick Leemans van zijn blog
Foto 3: Klaas de Jong van zijn blog

Quest op het dak

Nu onze Audi S6 is gestolen en de Yaris van Marian geen trekhaak heeft ben ik de plannen om de Quest op het dak van de auto te vervoeren aan het concretiseren.

Ik heb er al lang over nagedacht, mede omdat de volgend jaar arriverende Tesla model S geen trekhaak zal krijgen.
De volgende methode is veilig en kan ik volledig alleen doen.

Principe en constructie
Op de auto komt een standaard dakdrager met 2 aluminium of stalen dwarsbalken. Op deze dwarsbalken komen twee - afneembare - aluminium U-profielen in de lengte richting van de auto. Dan moet er een subframe komen waarop de Quest kan worden bevestigd. Ook dit zijn twee lange U-profielen waar de voorbanden in passen. Deze twee lange U profielen worden aan elkaar verbonden met dwarsbalken. Dit kan gelast, maar ook geschroefd worden voor latere compacte opslag. De achterste dwarsbalk kan t.b.v. extra stabiliteit bijv. een meter breed, met de nylon wielen aan de buitenkant, worden gemaakt. Er ontstaat zo een vierkant rek met een ingelaste steun voor het achterwiel van de Quest. Het rek moet aan de voorkant van de Quest zo veel langer zijn dat ik voor de Quest staande de voorste dwarsbalk kan oppakken. Dit grote rek moet worden voorzien van twee wielen, zowel aan voor- en achterzijde. De voorste wielen, kunnen simpele nylon rollen zijn, moeten gaan rollen in de naar boven gekeerde U-profielen op het dak.

Werkwijze
Ik zet de Quest op het subframe en maak deze vast met sjorbandjes aan de wielen, precies zoals de Quest nu op de aanhanger staat. Ik stap aan de voorzijde in het subframe en til dit, met Quest, omhoog. De achterste wielen maken dat het subframe zich makkelijk laat verrollen. De voorste wielen van het subframe zet ik in de dakprofielen. Het profiel is aan de achterkant dicht gelast zodat de Quest niet terug kan rollen. Dan stap ik onder het subframe vandaan en loop naar achteren. Daar pak ik de achterste dwarsbalk op en til deze omhoog. Ik loop naar voren en tegelijk rolt het subframe met Quest naar voren.
Als de Quest goed op de auto staat, staan de voorste nylon wielen tegen een stuit. Als het geheel op de auto staat wordt het subframe met sjorbandjes vastgemaakt aan de aluminium profielen.
Rijden maar.

Voordelen
-Geen aanhanger meer nodig.
-Hogere snelheid mogelijk dan met de aanhanger (max 90 km/u)
-Quest kan eenvoudig op de grond worden vastgezet
-Er hoeft maar de helft van het gewicht van de Quest, plus wat profielwerk, opgetild te worden.
-Alles verloopt volledig gecontroleerd.

Enneh… het is weer eens wat nieuws.

Bram Smit gaat het samen met mij maken. Ik moet alleen de spullen inkopen.
Klaas de Jong is al enthousiast over mijn idee en is al aan het tekenen geslagen. Op zijn blog komen mooie tekeningen.

Audi S6 gestolen en Benigne Paroxismale

Dit bericht heeft niks met fietsen te maken. In elk geval betekent het dat ik niet aan fietsen toekom. Ook de mooie ronde naar Texel moest aan mijn neus voorbij gaan.
Wat is er aan de hand? Dinsdagmorgen vroeg werd ik wakker alsof ik zojuist twee liter jenever achterover had geslagen. Het plafond draaide als een bezetene rond. Ik raak licht in paniek en vrees met een hersenbloeding te maken te hebben. Marian belt de huisarts en die komt al snel tot de conclusie dat ik last heb van benigne paroxismale of wel draaiduizeligheid. Heeft iets te maken met een probleem in het middenoor. Bij iedere neiging van mijn hoofd begint het weer te draaien. Na twee dagen op bed wordt het iets beter en ik durf weer uit bed. Wel blijft het de hele week een heel hinderlijk verschijnsel dat een maand kan aanhouden. Een slechte week dus.

Dat het nog slechter zal worden wordt me vandaag duidelijk. Doordat ik geen auto durfde te rijden kon ik mijn deze week gerepareerde Audi niet ophalen. Vanmorgen rij ik naar mijn garage en .... zie mijn auto niet buiten staan. De monteurs grappen dat ze hem verkocht hebben. Even later wordt de ernst van de situatie duidelijk, de net van onder meer nieuwe wielen voorziene S6 is gestolen, gewoon voor de deur van de garage.
Ik krijg de sleutel van de auto mee en ga aangifte doen bij de Politie in Zaandijk.
Best een lastige situatie. Wie is verantwoordelijk voor de auto als ie in reparatie is? Dat muisje krijgt nog wel een staartje.

Wie een metallic zwarte Audi S6 Avant ziet met kenteken 70-NH-BB, bel me even. Niet dat ik veel telefoontjes verwacht, de auto zal inmiddels wel in een Oost-Europese garage staan.

Risse demper voor Mango, titanium draadeinden

De Risse dempers zijn ontworpen om binnen enkele minuten, zonder gereedschap, veerpoten van verschillende velomobielen te kunnen vervangen. Flevobike gaat testen of de demper voor hun Orca geschikt is.

De Mango, voorheen van Velomobiel.nl en nu van Sinnerbikes.com, hebben een andere bevestiging van de demper aan de boven- en onderzijde dan de Quest en de Strada. De Quest en de Strada hebben aan beide zijden een mm 8 kopstang met kogelgewricht. De demper in de Mango heeft bovenaan een kunststof vorkje om een kunststof buis. Dit vorkje is in iedere bouwmarkt te krijgen. De Risse dempers hebben een 8 mm draadeind. Het standaard vorkje houdt onvoldoende materiaal over als er 8 mm draad in wordt getapt. Tijd voor een degelijke oplossing.
Bram Smit maakt uit nylon stevige vorken die het gewicht van Mango en berijder moeiteloos kunnen verwerken. De Risse demper heeft een draad van 8 mm, de stangkop van de Mango is 6 mm. Een verloop verzwakt de constructie teveel, reden waarom toch bij nader inzien een nieuwe 8 mm stangkop moet worden gemonteerd. De kosten van deze drie onderdelen bedragen slechts 19 euro. Mango rijders kunnen nu, net als de Quest en Strada rijders, in enkele minuten hun oude veerpoot vervangen door een veilige Risse schokdemper.

Titanium draadeinden voor de Risse dempers verlagen het gewicht van de Risse dempers nog verder. Hoe lager het afgeveerde gewicht is hoe effectiever schokdempers werken. De Risse Genesis weegt met titanium draadeinden nog maar 285 gram, de Astro 5 325 gram. De originele veerpoot weegt 300 gram. Een set titanium draadeinden kost 10 euro.
Bestellers van een Risse demper kunnen deze titanium draadeinden en de Mango vork en stangkop nu in de webshop bestellen.

Na enkele weken test rijden door Jan Reus en ik hebben we besloten de Astro 5 demper te laten voorzien van een iets zachter demping gedrag. De Astro 5 reed het prettigst op de zachtste demping stand. Deze stand kwam overeen met de demping van de Genesis. De Astro 5 demper wordt nu over het gehele instel bereik zachter gedempt. De middenstand komt dan overeen met de Genesis en dat is uitstekend. De Astro 5 kan straks twee standen zachter en twee standen harder worden afgesteld.

Het is fantastisch om met Kevin Risse van Risse Racing te werken. Hij begrijpt direct wat ik bedoel en neemt zelf de telefoon in zijn bedrijf op. Een verademing als je dat vergelijkt met de soms moeizame contacten met andere fabrikanten. Als je al iemand aan de telefoon krijgt kom je moeizaam of niet bij de goede persoon uit. Op email reageren 4 van de 5 bedrijven niet eens. Natuurlijk is alles in de markt voor velomobielen kleinschalig en voor grote ondernemingen blijkbaar niet interessant. Goed dat er kleinere bedrijven bestaan als Risse Racing in de VS die wel graag voor onze kleine markt hoogwaardige spullen willen produceren.

Eerste 20 Risse dempers eind april in Nederland

Risse Racing in de USA is 'very excited' om samen met Velomobielonderdelen.nl een markt te betreden waarvan zij zelfs nog nooit gehoord hadden. Ze zijn heel happy met de goede resultaten van hun dempers voor gebruik in onze velomobielen.
Velomobielonderdelen.nl heeft 60 dempers besteld waarvan de eerste 20 al in april in ons land arriveren en geleverd kunnen worden in Nederland en andere landen. Dat zijn er nog lang niet genoeg om alle bestellingen te honoreren. Twee weken later arriveren de volgende 40 dempers. Dan kunnen alle bestellingen tot nu toe worden geleverd.

Risse heeft Velomobielonderdelen.nl aangesteld als exclusief distributeur voor Europa. Dit is belangrijk om de investering in een voorraad nieuwe dempers en onderdelen te kunnen rechtvaardigen.

Om de prestaties van de demper nog verder te verbeteren zullen er titanium 8 mm draadeinden beschikbaar komen. Titanium is 45% lichter dan RVS. Deze titanium draadeinden verlagen het gewicht van de dempers met ruim 15 gram. De Genesis demper wordt daarmee 15 gram lichter dan de originele veerpoot. De Astro 5 is dan nog maar 26 gram zwaarder dan de originele veerpoot.

Zaterdag is de Astro 5 demper weer uit de Quest van Jan Reus gehaald. Dat ging niet makkelijk, sterker, ik heb de Astro 5 demper uit Jan's handen moeten rukken :). Jan wil niet meer zonder rijden.
De Astro 5 zit nu in mijn Quest en de Genesis demper gaat naar Bram Smit om te worden getest in zijn Mango. Helaas leveren de experimenten met de Rockshocks Ario 2.2 demper in de Kunis variant nog niet de gehoopte resultaten op. De fraai ontworpen constructie met hevel werking functioneert op zich goed, maar de aluminium verbindingsstang tussen de demper en de hevel breekt.
Ook Bram denkt dat de Risse demper het goede ontwerp is. Hij mag het de komende week zelf proberen.

De demper carrousel draait door. De German:A demper waar ik 2000 km met veel plezier mee heb gereden gaat naar de Quest van het ROC in Helmond om daar dienst te doen bij de Shell Eco Marathon.