Nabeschouwing Rondje Denemarken

Enkele aspecten, in een willekeurige volgorde, van de fietstocht 'Rondje Denemarken' zijn mogelijk nuttig om hier de revue te laten passeren.

Camper
Het begeleiden door een camper is uitstekend bevallen. Er waren nu drie Quest rijders mee. Dat is een prima aantal. Iedereen kan bij het ontbijt en diner op de twee dinette bankjes zitten. Ook is koken op twee pitten voor vier man goed te doen. Prettig is dat de bestuurder van de camper zelf fietst, al hoeft dat niet in een velomobiel te zijn. De camperbestuurder maakt 's morgens ontbijt, deelt bananen, Chocomel (halfvol), sportdrank en energierepen uit. Tussen de middag is er op een rendez-vous punt koffie en evt. wat lekkers erbij. De camperbestuurder doet daarna boodschappen en zoekt een camping op de geplande dagafstand. Na een lekker biertje of frisdrank is er heerlijk warm eten. Opvallend is dat de camperbestuurder meestal minder dan een kwartier op de camping was als wij al arriveerden. Jan Veenis, de bestuurder, verbaasde zich voortdurend over onze snelle ritten.
Een te huren camper moet je op tijd reserveren. Wij waren daarmee wat laat en het kostte veel moeite om een betaalbare camper te vinden.

Quest rijders
Jan Geel, Cees Roozendaal en ik zijn ongeveer even sterke fietsers. Dat betekent dat de kruissnelheid vrijwel altijd tussen 35 en 40 km/u kon liggen. Bij een grotere groep, met daarbij minder sterke fietsers, ligt de kruissnelheid tussen 30 en 34 km/u. De hogere kruissnelheid is door ons als bijzonder prettig ervaren. Er hoefde nooit gewacht te worden en het comfortabele ritme van lekker doorrijden werd nooit verstoord. Hoewel ik geen borstband droeg tijdens de trip, was de SRM wel mee. In de praktijk werd er gereden met een vermogen van 100 tot 130 Watt. Tijdens licht klimmen en bij snelheden van 40 km/u liep dat op tot 160 Watt. Een enkele keer ben ik bij wijze van training omhoog gescheurd. Dan staat er enige tijd 400 Watt op de SRM.

Reserve equipment
Er waren voldoende reserve onderdelen aan boord van de camper. Onder meer 4 wielen, zowel met 70 mm remtrommels, als met 90 mm remtrommels. Daarnaast waren er wiellagers, voldoende reservebanden, smeermiddelen, kettingtandwielen en deelbare kettingtandwielashouder, Risse Astro 5 schokdemper en reserve Bebop pedalen mee. Ook kleine zaken als locktite, secondenlijm, wasbenzine, klittenband, sluitschakels en een schaar hebben goede diensten bewezen. Zo is het prettig om een gebroken ventilatieroostertje met secondenlijm snel en goed in elkaar te kunnen lijmen.

Navigatie
De Garmin Montana 600 is een forse maar fantastische GPS. Hiermee kunnen uiteraard vooraf gemaakte routes worden gereden. De praktijk bewijst echter dat reisplannen nogal eens wijzigen en vooraf bepaalde routes, waar soms wel heel veel werk in zit, terzijde worden geschoven. Een uitstekende werkwijze is de GPS de dagroute te laten uitrekenen. Wij deden dit door Garmin City Navigator Europe 2012 de route te laten uitrekenen. Instellingen van de GPS 'Fietsen'. Uitsluitingen 'snelwegen' 'onverharde wegen' en 'U-bochten'. De Montana rekent dan een route uit over L-wegen, zogenaamde 'Landesstraszen'. Wel even controleren of de route een logische is. Vrijwel altijd is dat het geval. Dan schakelde ik de City Navigator kaart uit en zette de Open Fietsmap kaart aan. Deze laatste kaart is zeer veel gedetailleerder en rijdt heel prettig.
Navigatie aanwijzingen, automatisch herberekenen van de route en automatisch zoomen moeten uit staan. Open Fietsmap kan geen lange routes uitrekenen. Met een kilometer of 50 heb je het wel gehad. Bereken je langere routes dan raakt de processor van de GPS overstuur en zet de Montana zich uit. Ook de Oregon, die was als reserve mee, doet het niet beter.
Het vooraf in de computer selecteren van kaartdelen in Open Fietsmap is lastig, ik kreeg het ditmaal niet goed voor elkaar. Toen heb ik maar de complete kaart van Noord-Europa op een Micro SD kaartje gezet en deze in de Montana gezet.
Tijdens de rit reed ik steeds voorop, de Montana geeft je de mogelijkheid om continue een groot deel van de route te overzien. Is de weg op een berekende route niet goed, dan is direct een alternatieve route in beeld. Dat gaat met kleine GPS apparaten als bijv. de Garmin Edge niet. Naast de navigatie deed ik ook de communicatie met Jan in de camper. Al met al vereist dat veel attentie en is soms ook wat vermoeiend.

Dagafstanden
Op vlakke, redelijk goede wegen, zijn dagafstanden van 150 km prima te doen. Wij reden 1900 km in 13 dagen, 146 km gemiddeld per dag. Incidenteel 175 km is geen probleem. Mijn 1e en laatste dag waren 176 km lang. Bij regelmatig matige klimmen is 125 km een goede dagafstand. Worden het echte klimdagen, deze reis waren die er overigens niet, dan is 100 km een verstandige afstand. Er is dan voldoende tijd om te herstellen en je hebt nog zin om in de namiddag of avond nog een stadje of andere bezienswaardigheid te bekijken. Fysieke problemen hebben zich dan ook bij geen van de fietsers voorgedaan.

Wassen en persoonlijke verzorging
Waren er tijdens vorige reizen een aantal grote emmers aan boord voor de was, ditmaal is dat aan de fietsers overgelaten.
Na iedere rit waste iedereen, direct na het douchen, zijn eigen spullen en hing die te drogen. Cees ging met fietskleren en al onder de douche, klaar was Cees. Al met al kost dat maar enkele minuten per dag. Tijdens de goed weer ritten droeg ik alleen een fietsbroek en shirt, geen ondergoed. Dat is me uitstekend bevallen en levert uiteraard ook minder wasgoed op. Dankzij het goede weer kon je meestal de volgende dag hetzelfde tenue weer aan.

Blog en verbindingen
De Apple MacBook Air 11 inch was ook dit jaar weer een comfortabele metgezel. Het maken van het dagelijkse blogbericht verloopt hiermee snel en makkelijk. De Droam deed het dit jaar beter dan tijdens de reis naar de bronnen van de Maas. Toen er een keer geen 3G verbinding kon worden gerealiseerd, reageerde de support van Droam via SMS met een handleiding hoe andere 3G providers in te schakelen. Een voordeel van de Droam is dat ie gelijktijdig 5 apparaten van internet kan voorzien. Jan Veenis had zijn eigen laptop en iPhone mee en ook Cees maakte van de Wifi via zijn smartphone gebruik.
Zo konden we de sluitingsceremonie van de Olympische spelen drie uur lang in schitterende HD kwaliteit volgen. Dit alles binnen de databundel van 1 GB. Totale kosten aan dataverkeer 90 euro.
Onderlinge verbindingen zijn vrijwel geheel via SMS verlopen. Dat kost in het buitenland maar 10 cent per SMS. Telefoongesprekken zijn met een starttarief van 69 cent per gesprek excl. de gesprekskosten zeer veel duurder.

Kosten
De totale kosten van de reis hebben ongeveer 2700 euro bedragen. De helft hiervan, € 1335,-, zijn de huurkosten van de camper. Brandstofkosten camper € 330,-, Levensmiddelen € 500,-, veerdiensten € 96,-, campings € 352,-, diverse kleine kosten voor kaarten en wat huisraad voor de camper € 86,-.

Rondje Denemarken, dag 14, Nietap (NL) - De Woude (NL)

Gisteravond keken wij naar een recht over de camping vliegende hete luchtballon. De mensen in de ballon praatten met mensen op de grond. Daarna gaan we naar het restaurant voor een relaxed afsluitend drankje. Leuke plek dat Leekstermeer.

Ik word drijvend van het zweet wakker. Als ik overeind kom val ik tegen de WC deur in de camper. De draaiduizeligheid is terug gekomen. We ruimen de camper op, iedereen pakt zijn tassen en wijst aan welke onderdelen als wielen en banden de zijne zijn.
Jan zal de camper bij de verhuurder inleveren en de spullen overladen in zijn eigen auto.

De route heb ik laten uitrekenen door de planner van de Fietsersbond. Een uitstekende en fraaie route.
Als we eenmaal fietsen valt op hoeveel lager de temperatuur is. Wel is de luchtvochtigheid hoog en voelt het klam aan.
Ben Wiggers belt en vraagt of wij mogelijk langs Nijland komen. Dat is de bedoeling en wij zijn welkom voor de koffie. Gaan we doen. We steken even op in Akkrum. Hotel Restaurant Goerres is open maar geheel en al verlaten. Ik loop de keuken in, geen mens, het waterterras aan de achterkant, geen sterveling. Ik kijk even achter de bar, de kassa is goed gevuld, dat laat ik maar zo.
We verlaten het etablissement en gaan bij een eetcafé verderop in Akkrum aan de koffie met appeltaart.

In Bolsward word ik op een haar na van de weg gereden. Een oude baas in een 45 km/u autootje negeert de haaientanden en ramt zonder op of om te kijken het fietspad over. Ik schreeuw de man de nodige verwensingen toe.

Ben Wiggers staat al op de uitkijk als we Nijland binnen rijden. Er is een hartelijk weerzien met Ben's vrouw. Er is koffie met koek.
Daarna wordt er soep geserveerd. Hartelijk dank voor de prettige ontvangst fam. Wiggers. We gaan weer op weg en krijgen Pé Koomen aan de lijn. Hij staat in Zurich en wil wel met ons samen de Afsluitdijk over rijden. We hebben tegenwind, maar kunnen toch 38 tot 39 km/u aanhouden.

In Den Oever neem ik afscheid van Jan en Cees en rij ik met Pé via Middenmeer naar De Woude.
176 km, totaal gereden 1895 km

Een woord van dank.
Allereerst aan Jan Veenis. Jan heeft de camper bestuurd. 's Morgens uitgebreid ontbijt gemaakt. Elke dag tussen de middag koffie met wat lekkers geregeld op een afgesproken plaats. 's Middags een camping gezocht en overlegd of deze OK was.
Bij aankomst een koud biertje en daarna een soms heel uitgebreid diner, gekookt op twee pitjes.
Jan, zonder jou was dit niet zo'n heerlijk ontspannen reis geworden.
Jan Geel en Cees Roozendaal. Allebei rasfietsers en goede maten om de vele kilometers in meer dan uitstekende harmonie met elkaar te rijden. Mannen bedankt.

Rondje Denemarken, dag 13, Norden (DLD) - Nietap (NL)

Vandaag is de voorlaatste dag van onze trip naar Denemarken. Het belooft een bloedhete dag te worden.
Gisteravond een tijdje bezig geweest met het plukken van heerlijke bramen op het erf van onze gastvrouw.

We vertrekken al even na 9.00 uur, vroeg voor ons doen. Ik heb de route nu eens laten uitrekenen door Open Fietsmap. Uiteraard dan wel even 'gebruik snelwegen' aanvinken. De route komt behoorlijk overeen met de route die Garmin City Navigator uitrekent.
Wel stuurt Open Fietsmap ons consequent de fietspaden op. Die zijn in Duitsland gewoon slecht, smal en met veel slechte reparatieplekken. Kennelijk na de oorlog aangelegd en nog maar zelden naar gekeken. We rijden dan ook de meeste tijd op de rijbaan van de L-wegen. Om niet onnodig veel kilometers te maken interpreteer ik de route van Open Fietsmap met enige creativiteit.

In Norden staan enkele mooie windmolens. Opvallend zijn de kleine windmolens aan de achterkant van de grote wieken. Deze kleine windmolens kruien de kop en de wieken in de wind.

Na 2,5 uur rijden hebben we de eerste 70 km afgelegd en komen in Ditzum aan bij het veer over de Ems. Er staat een grote 'grijze brigade' te wachten. Ze storten zich massaal op de Quest van Jan. De enige die zich voor mij interesseert knijpt in de tunnel van mijn Quest waarbij het blikkerende geluid van uitdeukend carbon me door mijn ziel snijdt. De lomperd.
De veerman, hij spreekt Nederlands en kent mensen uit Hippolytushoef, regelt netjes dat wij midden op de oude boot kunnen staan. Met stroom mee gaat ie nog wel 20 km/u.

Ditzum is een aardig havenstadje waar ook nog redelijk wat vissersschepen liggen. Ook is de werf van Bültjer er nog steeds gevestigd. Ingewijden weten dat Bültjer prachtige eikenhouten kotters maakt. Zowel zeil- als motorschepen. Aanvankelijk alleen voor de beroepsvaart, de laatste 50 jaar ook voor particulieren.

Jan staat in Nieuweschans en heeft pruimen, meloen en frisdrank, heerlijk. Jan belt met een camping bij het Leekster meer, nog een 70 km verderop. Daar is plek genoeg en we stappen weer in onze Questen. De warmte is nu heftig. Daarom rijden we op mooie stukken weg ruim 40 km/u om zoveel mogelijk koelende wind te maken.

We moeten door Groningen. Dat is niet erg, wel het wachten voor verkeerslichten. Ik let even niet op en rij tegen een horde fietsers in. Ik toeter en toeter, tot een fietser me zegt dat ik beter op het fietspad aan de overkant kan rijden. Ja dat is inderdaad nogal wat beter :). We stoppen even voor een ijsje. Precies in het slechtste deel van de stad. Twee koffieshops tegen over elkaar met in- en uitlopende runners. Uitsmijter voor de deur en jochies op scootertjes die de waar op bestelling leveren. Cees blijft bij de fietsen en daar hebben de jochies, bloot bovenlijf met veel tattoos, ontzag voor.

Wij zijn in Denemarken geweest en passeren nu het Nederlandse plaatsje Denemarken. Het laatste stuk rijden we door het mooie natuurgebied rond het Leekster meer.

Tegen het einde van de rit is Jan's 'emmertje leeg'. Niet zo gek. Welke 71-jarige presteert het om 140 km in 32 gr. C te rijden met een snelheid van 35 tot 40 km/u. Ik ken er maar één, Jan Geel.

140 km, totaal nu 1721 km.

Rondje Denemarken, dag 12, Schweiburg (DLD) - Norden (DLD)

Nadat ik gisteren op de top van de dijk de blog heb geupload, fiets ik met de computer naar de camping terug. Een half uur later staat er iemand bij onze fietsen. Hij stelt zich voor als Andreas Gerdes. Hij heeft de de zojuist geuploade blog gelezen, weet dus waar we zijn en woont vlakbij. Hij heeft voor de Strada Quest 163 gehad. Andreas heeft vier flesjes bier voor ons mee.
We hebben een gezellige avond met hem en hij vraagt of wij het leuk vinden als ie morgen een stuk met ons meerijdt. Natuurlijk is dat leuk en vanmorgen om kwart over negen staat ie met zijn mooie oranje Strada op de camping.
Er rijden nu dus vier Velomobiel.nl fietsen in colonne door het Noord-Duitse land. Andreas kent de omgeving goed en we krijgen een mooie route voorgeschoteld. Na ruim een uur komen we samen bij de camper aan en serveert Jan koffie en Andreas lekkere koffiebroodjes.
Dan volgt een hartelijk afscheid, Andreas gaat terug en wij koersen om Wilhelmshafen heen.

De temperatuur gaat nu over de dertig graden heen en met de nu nog zwakke wind in de rug is het lekker warm. Het minivizier gaat bij wijze van uitzondering onderdeks. Het windgeruis neem ik wel op de koop toe. Ook de merkbaar lagere snelheid mag vandaag. Neemt evenwel niet weg dat we toch steeds tussen de 35 en 38 km/u rijden.

De eerste stop is Harlesiel, een druk havenplaatsje vanwaar de veerdienst naar Wangerooge vertrekt.
Ik rij door een overkapt havenbedrijf en rij plotseling achter de kaartjes controle tussen de instappende passagiers. De kassier kijkt alsof ik van Mars kom maar doet niks. We eten een prima ijsje en gaan op weg naar Bentesiel.
Jan SMSt dat alle campings mudvol zijn. De Duitsers verwachten in het binnenland temperaturen tot 38 g. C. Massaal staan ze nu in de rij voor de kust. Jan heeft veel moeite om zich daaruit te ontworstelen.
Uiteindelijk gaan we naar Norden waar een watersportvereniging een camping bestiert.
Als Jan daar aankomt is het terrein verlaten.
Ik sta wat verloren te overdenken wat we nu moeten doen. Een mevrouw met kleinkinderen komt op me af en vraagt of de Quest een zeepkist is. Na nog wat vriendelijkheden uitgewisseld te hebben meld ik mevrouw een probleem te hebben. Ze heeft een bijzonder groot erf met mooi gemaaide grasvelden.
De 'Ierland methode' werkt. 'Sie sind eingeladen'. We mogen met de camper, inclusief stroom, op het riante erf staan. De tenten kunnen onder de fruitbomen een prima plek vinden. Mevrouw wenst ons een goede thuisreis en vertrekt.

Vandaag 130 km en totaal 1581km

Rondje Denemarken, dag 11, Otternforde - Schweiburg

De camping blijkt een vrij rumoerige bedoening te zijn. Vermoeide lange afstand fietsers gaan vroeg slapen. De andere campinggasten nemen nog een biertje en een snack. Dat doen de Duitsers duidelijk hoorbaar en met verve. Veel hinder hebben we er niet van, we slapen snel.
Zelden hebben we zoveel dikke mensen gezien.
's Avonds lopen we naar de dijk en zien in het donker vele zeeschepen van en naar Hamburg varen.
's Morgens hoor je op de nog stille camping de scheepsmotoren dreunen.

Als we willen vertrekken blijven de drommen mensen langskomen om te zien wat 'dass für 'ne Kisten sind'. We hebben gisteren ook al uitgebreid mensen ingelicht over onze fietsen.
Als ik mijn fiets pak veert ie wel erg soepel. De achterband is bijna leeg. Ik wissel de Furious Fred 58 voor een 50. Helaas wil ie niet mooi rondlopen en we krijgen dat ook niet direct goed. Thuis zou ik het risico van 6 bar erin wel durven nemen, nu niet. Met het hobbelpaard, hoe harder we rijden hoe minder last, ga ik en route.

Wij rijden zuidelijk van Cuxhaven naar de kust in de richting Bremerhaven. Veel verkeerslichten en slechte fietspaden doen ons afwisselend op de rijbaan en op het fietspad rijden. In Bremerhaven wacht de veerboot en brengt ons naar de overkant van de Weser.
Bremerhaven blijkt een moderne skyline te hebben. Het grote gebouw is kennelijk geïnspireerd op het gebouw in Abu Dhabi.
Als Jan de pont wil afrijden roept de pontbemanning 'stop'. Jan stopt niet direct en krijgt nog drie keer 'STOP' om zijn oren. De laatste keren worden bepaald onvriendelijk geschreeuwd. Wat Jan niet weet is dat het fietspad even verder is geblokkeerd.

We rijden nu het schiereiland Butjadingen op. De temperatuur is nu 26 gr. C en er is vrijwel geen wind. Dat zijn heerlijke condities om even wat trainingsarbeid te leveren. Het fietst op het mooie asfalt achter de dijk heerlijk licht. Ik voer de snelheid op tot 50 km/u. Cees heeft dat direct in de gaten en probeert in mijn wiel te komen. Dan maar even aanzetten tot 58 km/u. Cees houdt me aardig bij. Zou ie voor de tijdrit op Texel soms stiekem getraind hebben? Jan vindt het wel mooi zo. Hij heeft al behoorlijk last van de warmte en wil zich niet opblazen.

Op veel plaatsen zien we grote gassilo's, grote groene mutsen bij de boerenbedrijven. Het lijkt erop dat de boeren hier in Duitsland meer krijgen dan de 7 ct in Nederland voor hun opgewekte kilowatts. In Nederland kunnen de boeren hier niks aan verdienen nu de subsidies zijn beëindigd.

We spreken af elkaar te ontmoeten in Fedderwardersiel, een aardig vissershaventje. We rijden door het dorpje en langs de oever van de Weser. Van een strand is geen sprake, de oevers zijn van stortsteen dat met beton aan elkaar zit. Ook groeit er riet in het water. We vinden Jan en drinken koffie met smakelijke appelkoek.
Na de koffie maken we het rondje in de kop van Butjadingen rond en koersen naar onze campingplaats voor vandaag. Die bevindt zich in Schweiburg. Een advies, ga daar nooit heen. Meer dan 45 euro voor een shabby ogende camping met aftandse voorzieningen. Wat een verschil met de supercamping van gisteren.

Ik plak de lekke binnenband en de grote 58 mm slof kan er weer om.
Op de camping achter de hoge zeedijk is er geen ontvangst voor de DROAM. Ik pak de Giant en rij naar een dijkopgang. Bovenop de dijk is er perfecte 3G ontvangst en is uploaden van bericht in enkele seconden klaar.
123 km, totaal nu 1451 km.

Rondje Denemarken, dag 10, Langwedel (DLD) - Otterndorf (DLD)

Het mooie weer van de afgelopen week wordt ruw verstoord door een regenfront. Vanmorgen vroeg begint het al te spetteren en de regenverwachting voor Glückstad, daar rijden we eerst heen, is 28 mm. Natuurlijk kunnen we met de toer/race kappen droog rijden, maar het is niet aantrekkelijk om te gaan rijden. We wachten de ergste regen af.
Cees kan het niet afwachten en wil lenzen vloeistof gaan halen in Nortorf. Daar komen we vandaag sowieso langs, maar Cees is niet te houden.
Als het even wat minder hard regent vertrekken we. Ik weet dat de ergste regen nog moet komen.
Met alledrie een toer/race kap moet dat geen probleem worden.
We zijn nog maar even onderweg of er moet geklommen worden naar 75 meter. De mannen willen fietsen, dan maar even stevig doortrappen. Tegen wind rijden we 40 km/u. Ik zie in mijn spiegels dat Jan en Cees geen krimp geven. De regen valt nu met bakken uit de lucht. De wegen staan vol met diepe plassen. Het vizier staat op een kleine kier zodat er toch voldoende te zien is. Na 40 kilometer wordt het weer lichter en begint de regen te minderen. We stoppen altijd graag even bij een bushalte. Er is beschutting, een bankje en een vuilnisbak. Dat gaat altijd goed, maar nu niet. De chauffeur van de schoolbus moet op de rijbaan stoppen. Hij ziet de zonnige kant van het geheel in en lacht naar ons.

Wij zijn in goed twee uur in Glückstad. Via het dorpje rijden we rechtstreeks naar de pont.
Fietsen kunnen altijd mee, dus de Questen ook. Jan staat met de camper in een kilometers lange file en is nog lang niet over. Uiteindelijk staat ie drie en half uur te wachten.
Op de ferry blijkt deze tegen wind paaltjes te pikken. Er komt een regen zeewater over de fietsen en we haasten ons om de fiets dicht te maken. Zelf staan we achter een paar auto's te schuilen.
De vrouw van Willem Zeegers, een Quest rijder meldt zich bij ons. Zij hebben met de camper een rondje Scandinavië gemaakt tot aan de Noordkaap. Zij maakt een paar foto's en gaat dan weer terug naar haar camper.
Het is opvallend hoe snel wij gemiddeld bij een volgend rendez-vous zijn. Als we samen vertrekken en Jan doet boodschappen, dan is ie meestal maar een kwartier eerder op de volgende camping.

De toer/race kappen worden uit elkaar gehaald en verdwijnen onderdeks. Het eerste stuk rijden we nog even met alleen de carbon deksels en een klein vizier daarop. Dit rijdt ook heel prettig. Niet zo benauwd als de normale schuimkap en toch een behoorlijke beschutting. Als de zon weer volop schijnt gaan ook de liggende deksels in de Quest.

We rijden nu binnendijks op een smalle asfaltweg richting Cuxhaven. Dat rijdt heerlijk, weinig verkeer en een mooi meanderende dijkweg. We doen het met 32 km/u nu rustig aan. We hebben geen haast, Jan staat nog op de andere oever van de Elbe. Daarom zijn we royaal eerder dan Jan in Otterndorf. Wij melden ons bij de receptie van een grote vakantiefabriek aan de Elbe. De voorzieningen zijn evenwel perfect en met 16 euro per nacht voor onze hele outfit is het een koopje.

We doen de was, onze plek lijkt wel een uitdragerij. Jan maakt meer dan fantastische spaghetti.
115 km vandaag, totaal nu 1324 km.

Rondje Denemarken, dag 9, Waabs (DLD) - Langwedel (DLD)

Jan Geel heeft matig geslapen. De ruisende zee heeft hem wakker gehouden. Het weer is weer fantastisch. Vandaag gaan we, een idee van Cees, waarover straks meer, een route rijden langs onder meer het Kielerkanaal.
Voor degenen die op school niet opgelet hebben, dit kanaal heet ook Noordoostzeekanaal. Het loopt dwars door Noord-Duitsland van Kiel naar Brunsbüttel.

Eerst rijden we langs de Eckerförde Bucht. Het uitzicht is mediterraan. Een fris blauwe zee, golvend graan op de velden en de zon hoog aan de hemel, maakt het rijden geweldig. Het landschap is glooiend maar soms zit er een kuitenbijter tussen. Het klimmen gaan nooit hoger dan 60 meter. Ik kan het steeds met mijn middenblad af.

Naarmate we Kiel naderen wordt het drukker. We kiezen er voor om de brug over het Kielerkanaal te nemen en op de zuidelijke oever te fietsen. Open Fietsmap belooft daar een fietspad. Er is echter geen echt fietspad. We keren om op een industrieterrein en zoeken een alternatief. Dat blijkt even later een gravel pad te zijn dat zo steil is dat we omhoog moeten lopen. Dan staan we voor hekjes waar we precies door kunnen. Na een tijd op het ruwe pad te hebben gereden komen we op iets wat op een fietspad lijkt, voor tweewielers wel te verstaan. Het pad bestaat uit betonplaten van een halve meter breed, dan een strook gras en weer een rij betonplaten van een halve meter breed. Kedengedeng, kendengedeng, kilometers lang. Jan krijgt last van zijn nek en wil graag een andere route. Dat duurt wel even en levert in Kiel een flinke omweg op. Dan gaat het een tijd goed, we rijden niet meer langs het kanaal.
We nemen het veer en rijden nu op de noordelijke oever. Mooi breed asfalt, het kan dus wel.
Echter, drie kilometer verder verandert het wegdek in één keer weer in een karrenpad. Dit is nog veel beroerder dan de betonplaten. Hier maken we Jan niet blij mee, maar teruggaan levert een enorme omweg op. Na kilometers hobbelen, de fietsen en de banden krijgen het zwaar te verduren, komen we weer op iets dat asfalt heet.
Dan zijn we in Sehestedt waar Jan met de camper een plekje heeft gezocht. Verschillende belangstellenden komen de Questen bekijken. We drinken koffie met een heerlijk taartje en genieten van het uitzicht op de flinke zeeschepen die vlak voor ons passeren. We mogen hier wel 24 uur staan, maar voorzieningen zijn er niet.
Daarom rijden we het veer op, geen wachttijd voor fietsen :). Jan moet met de camper wel aansluiten in een drie kilometer lange file.
Het is nog maar een 20 kilometer naar Langewedel waar we aan de Brahmsee een goede plek vinden om te overnachten. Jan heeft sperzieboontjes, verse sla, aardappelen en een prima karbonade op het menu, heerlijk.
Inmiddels bekijken we allemaal hoe onze banden deze martelgang hebben doorstaan. Tot onze grote verbazing hebben de banden geen krimp gegeven. Zelfs de experimentele Schwalbe banden waar ik mee onderweg ben zijn onbeschadigd.
Resumerend kan gesteld worden dat de Duitsers liever in hun Mercedes, Audi of BMW zitten. Enige vorm van fietsinfrastructuur is er niet. Aan de andere kant moet gezegd dat de Duitsers veel respect voor ons hebben. Al moeten ze een kwartier achter ons blijven, dat doen ze zonder mokken. Ze halen pas in als dat over de weghelft voor het tegemoet komend verkeer heel riant kan.
110 km, totaal nu 1204 km.

Rondje Denemarken, dag 8, Aabenraa (DK) - Waabs (DLD)

Onder wederom hemels mooie weersomstandigheden verlaten we de camping in Aabenraa. Meteen maar een riedeltje stevig klimmen. Elke keer moeten we van ongeveer zeeniveau naar zo'n 50 tot 60 meter hoog klimmen. Dat lijkt niet veel, maar is af en toe best pittig omdat het behoorlijk steil is. De foto van Flensburg laat dit aardig zien, steil naar beneden, dus ook weer steil omhoog.

We rijden tussen de korenvelden op kleinere wegen, fantastisch. De temperatuur is rond de 20 gr. C., dus oververhit raken we niet.
Onderweg zien we Jan bovenop de camper zitten om ons te fotograferen.

We stoppen wij een school. De kinderen gaan naar huis, zonder uitzondering op de autoped met grote schooltas op hun rug.
Een plas doen gaat hier niet, aan de overkant van de weg is een begraafplaats. Veel oudere huizen in dit deel van Noord-Duitsland hebben een bijzondere bedekking met hei op de top van het dak. Een voorbeeld daarvan is te zien achter de steppende kinderen.

We rijden al even op een brede vrij drukke weg. Net als ik besluit om het fietspad aan de linker kant van de weg op te zoeken, staat er een politieauto naast de weg. De politieman, 3 man sterk, houdt ons staande. Nou zijn de rapen gaar vrees ik.
Eerst wordt Jan aangesproken. Die weet van de prins geen kwaad. Dan mag ik de toorn van de diender over me heen krijgen.
'Was ist den dasz?', 'wie schnell fahren Sie?', 'haben Sie ein Führerschein dafür?'. De politieman is totaal verbaasd. Hij slaat zijn hand tegen de mijne, roept dat ie het allemaal 'verrückt' en 'geil' vindt. De sfeer is uiterst prettig.
Als wij weg willen rijden stopt de politieman het verkeer in beide richtingen zodat wij veilig naar het fietspad kunnen. Een heel prettige ervaring.

We rijden door het fraaie kustplaatsje Kappeln. De GPS heeft ons tot in het centrum gebracht. We rijden zelfs zo in het centrum dat wij letterlijk over het terras van een restaurant moeten. Links en rechts is er nog 10 cm ruimte tussen de tafeltjes van de verbaasde restaurant gasten.

We zoeken de kust van de Oostzee op. Cees is niet alleen een Viking, maar ook een waterrat. We belanden in Waabs op een grote familiecamping. We hebben vrij uitzicht over zee, heel fraai. Cees duikt in de Oostzee en blijft daar lang in. Even later ligt ook jan Veenis erin, ook weer met Cees.

Prachtige dag met maar 100 km afgelegde afstand. Dit is echt ontspannen.