Etienne Stienen stuurt mij vanmorgen een link naar een bericht in nonstopnews.de.
De inhoud bestaat uit gruwelijke beelden van een Milan die door een personenauto rechts in de flank is aangereden. De 50-jarige Duitse velomobielrijder zou met hoge snelheid een kruising zijn opgereden en daarbij geen voorrang hebben gegeven aan de bestuurder van de auto.
De velomobielrijder is ter plaatse overleden.
Dit verschrikkelijke ongeval toont maar weer eens aan hoe kwetsbaar we zijn, ook in onze velomobielen. Zeker in dit seizoen waar veel fietsers hun rijwiel weer opbergen, kan het zijn dat automobilisten minder goed opletten. Daarnaast hebben we te maken met slechter zicht door neerslag of laagstaande zon. Tenslotte is de weg vaak vochtig en hebben we een veel langere remweg dan op een droog wegdek.
Dat is niet zachtjes gegaan, er is niets meer over van die Milan. Sterkte aan de nabestaanden.
BeantwoordenVerwijderenVM rijders hebben veel dingen gemeen met motorrijders : klein frontaal oppervlak dat makkelijk over het hoofd te zien is en als ze je wel zien schatten ze vaak je snelheid verkeerd in. Daarbij is onze lage zitpositie natuurlijk ook vaak een belemmering om zelf goed waar te nemen terwijl we niet graag de massa te veel willen afremmen om die dan weer helemaal op gang te moeten brengen.
BeantwoordenVerwijderenIk wens naast de nabestaanden ook de betrokken autobestuurder sterkte want iets als een extreem lage Milan met een erg klein frontaal oppervlak over het hoofd zien, en wel met dodelijk afloop is ook iets wat je overkomt, zeker als je niet roekeloos reed. Geen mens is zonder (inschattings)fouten. Of iets met een sisser afloopt of in een dodelijk ongeluk heb je vaak niet zelf in de hand. Als die boom er niet had gestaan bijvoorbeeld.
Op het duitse Velomobilforum is hier de hele week al druk over gediscussieerd. De eerste 2 topics, waarin condoleances vermengd waren met inhoudelijke oorzaak-berichten en meningen (niet tactvol), zijn inmiddels gesloten. Het derde topic, dat over technische aspecten van dit ongeval gaat, is hier te vinden: http://www.velomobilforum.de/forum/showthread.php?32408-Technische-Diskussion-um-den-t%F6dlichen-VM-Unfall-am-07-10-2012
BeantwoordenVerwijderenDit zet je wel aan het denken, vreselijk voor de nabestaanden, het geeft ook aan dat we als kwetsbare verkeersdeelnemers altijd moeten anticiperen en dus lang vooruit kijken naar iets wat mogelijk zou kunnen gebeuren.
BeantwoordenVerwijderenVreselijke beelden.
BeantwoordenVerwijderenIk schrok vreselijk toen ik er van hoorde, maar nu het hier wordt aangehaald met foto's ben ik weer aangedaan. Ongevallen gebeuren overal, maar een velomobilist dat voelt toch anders. Dichterbij.
Nog even zakelijk.
Dat de fiets zo toegetakeld is zegt niks over het ongeval. De brandweer heeft een protocol dat een slachtoffer met zwaar letsel per definitie inwendige schade en nekletsel heeft tot nader onderzoek. Het bevrijden van een slachtoffer moet dan in gefixeerde toestand uit het voertuig gehaald worden. Uitpellen dus. Voor auto's zijn vast 'knippatronen' getraind, een velomobiel word gewoon te plekke gesloopt en ontmanteld naar eigen inzicht. Mogelijk was de fiets nog redelijk in takt na het ongeval. Met de ZebraQuest ging het net zo. Aan flinters geknipt.
De bestuurder heeft het ondanks de goede bescherming niet overleeft. De oorzaak kunnen we slechts naar gissen. Na de ZeebraQuest is dit nu toch voor mij wel het meest indrukwekkende velomobiel ongeval. Dat zal me bijblijven en nog meer manen tot voorzichtigheid.
Allereerst mijn condoleances aan alle betrokkenen !!De foto's zijn huiveringwekkend.
BeantwoordenVerwijderenIn onze snelle fietsen vergeten we wel eens dat we gewoon verkeersdeelnemers zijn.De adrenaline is dan onze grootste vijand.
Voer voor de werkgroep: velomobiel en veiligheid
Hoi Wim en andere,
BeantwoordenVerwijderenKijk maar of je dit plaatst, laat staan. Ik heb de site snelfiets.nl pas aangepast om meer stelling te nemen om mensen te laten nadenken over ongelukken.
Een van de manieren om ongelukken een plaats te geven is om er lering uit te trekken en om verbeteringen na te streven.
Leo Visscher