zaterdag 21 februari 2015

VeloTilt met grote stappen vooruit


Vanmorgen is het complete VeloTilt team in Enkhuizen bijeen. We bepraten de ontwikkelingen van de laatste maanden. De grootste uitdaging en oorzaak van flink wat vertraging, de lock, werkt nu perfect. Op dit moment werkt het nog met een shifter maar Piet en Bram hebben ieder een nieuwe 'schakelaar' gemaakt die met een klein tikje van de wijsvinger en duim bediend wordt. Dit is de ultieme oplossing, gewoon een klikje omhoog en omlaag waarbij je de stand altijd kunt zien. De bediening van de beide kantelsegmentjes is nu centraal geregeld door een simpel draadje langs twee rondjes. De benodigde kabellengte is maar 12 mm. Briljant!


Bram heeft een nieuw stuurtje gemaakt dat wat beter oogt en ook stabieler en beter verstelbaar is. Die zal later in de middag worden ingebouwd. De naakte VeloTilt is nu ook in Enkhuizen. Ook hier zit de nieuwe lock op en ook hier werkt ie perfect. Vast is gewoon muurvast.
Het regent voortdurend en rijden is nog even geen genoegen. David en Jeroen bepraten de mogelijkheden om de voorbrug geheel uit carbon te maken. Dat gaat in de komende maanden gebeuren zodat de tweede VeloTilt vrijwel geheel uit carbon zal bestaan. Ook zal al komende maand een toertop gemaakt worden. Hiermee is goed zicht onder alle omstandigheden gegarandeerd.


David probeert of ie in de fiets past. Dat blijkt prima te gaan waarmee duidelijk is dat rijders tot 1.95 meter met schoenmaat 47 in de huidige fiets passen. We kijken hoeveel helling er met de nieuwe bredere wielpoten mogelijk is. De hoek is heel groot dus daar is geen probleem. Met de bredere spoorbreedte valt de VeloTilt met maximale helling met David erin zelfs niet om. De bredere wielstand, spoorbreedte 99 cm, hebben we gekozen om de lucht rond de romp van de fiets ongehinderd te laten stromen. Later kijken we met een smallere wielbasis waar interferentie met de romp optreedt. Het verwisselen van wielpoten is in een paar minuten gebeurd en zelfs het verwisselen voor een wiel met een elektromotor is ook zo klaar.


Als de regen is opgehouden gaan David en Jeroen rijden. David met de gestroomlijnde fiets, Jeroen met de naakte VeloTilt. De proefritten verlopen geheel naar wens. Jeroen blijkt de naakte VeloTilt zelfs met volledig losse handen te kunnen rijden. Dit is een heel groot compliment aan Bram Smit die de geometrie van de fiets heeft ontworpen. Ook David is bijzonder te spreken over het rijden met de VeloTilt en wil zelfs met de compleet gesloten fiets rijden.


Direct nadat David met gesloten kap is vertrokken slalomt ie al tussen het verkeer door. Ook dit gaat uitstekend en hij komt opgetogen terug. We rijden al filmend achter hem aan en hij rijdt het hele industrieterrein over naar de werkplaats.







maandag 16 februari 2015

Helmpet klaar


Het eerste model van de helmpet, de versie zonder oorschelpen is klaar. Het is, als ik het zelf mag zeggen, een uitzonderlijk fraaie pet geworden. Het gewicht is in deze uitvoering 125 gram. Jan heeft voor een blauw-witte kleur achterop gekozen. Dat kan natuurlijk voor gewone ligfietsers ook een knaloranje kleur worden. Dan is de zichtbaarheid van achteren heel goed. In een definitieve versie kan er aanvullend ook een verlichtingssetje worden aangeklikt met rode leds achterop en witte gerichte leds aan de voorkant. Daarmee is de pet heel multi-functioneel bruikbaar. Niet alleen ligfietsers, maar ook hardlopers, kanoërs en veel andere sporters kunnen er veel plezier van hebben.
Vooral de lange klep houdt regen, sneeuw en hagel heel goed uit de ogen.

Jan heeft met de pet gereden in de Quest. Achter het minivizier blijft de pet uitstekend zitten en kinbandjes zijn niet nodig. Zelfs als Jan zijn hoofd achterover houdt en de wind de klep kan aanstromen blijft de pet gewoon zitten.


De helmpet met de oorschelpen is nu ook uit de mal. Na afwerking zal Jan ermee gaan rijden en komen hier de foto's te staan. Deze pet ziet er ook heel spectaculair uit.



woensdag 11 februari 2015

Ebola, LED hoofdlamp en Velomobielonderdelen.nl


In Nederland wordt een vaccin ontwikkeld tegen Ebola. De bereiding en opslag van dit vaccin vereist dat er gewerkt moet worden in temperaturen van 65 graden onder nul. Daarvoor is speciale kleding vereist en die blijkt beschikbaar. In de extreme diepvriesruimten die onder grote tijddruk in diverse landen gekocht worden, is geen verlichting. Dat betekent dat de medewerkers door middel van een hoofdlamp hun weg moeten vinden in de diepvriezer.
Maar blijft een LED hoofdlamp bij - 65 C of nog kouder wel werken?


Eén van mijn mede-eilandbewoners is verantwoordelijk voor de uitrusting van dit Ebola-team.
Navraag bij hun vaste - grote - leveranciers leert hem dat zij zich aan dit probleem niet gaan branden.
Er zit grote tijddruk op de leverantie van het Ebola vaccin. Bureaucratie en maandenlange validatie procedures dreigen roet in het eten te gooien. Daar komt Velomobielonderdelen.nl in beeld.


Op de vraag of ik mogelijkheden heb om aan de goede lampen te komen, moet ik het antwoord nog even schuldig blijven. Na overleg met enkele fabrikanten denk ik te weten welke lamp en accu in deze extreme omstandigheden zou kunnen blijven werken.


Ik kies uiteindelijk voor een Armytek Wizard hoofdlamp. Deze lamp levert maar liefst 1200 Lumen gedurende een half uur. Maar nog belangrijker, deze lamp wordt door dit hoge vermogen behoorlijk warm. De Wizard heeft een aan/uit schakelaar op de lampkop, dus die wordt ook goed verwarmd. Het lichaam van de lamp zit al deels in de rubber bevestiging van de hoofdband. Zou het niet werken dan kan de lamp aanvullend in een carbon koker met isolatiemateriaal worden beschermd tegen de extreme koude.

De li-ion accu wil bij temperaturen zo ver onder het vriespunt niet meer werken. Er zijn evenwel 3,7 Volt li-ion accu's, bijv de Samsung R25, die een extreem lage interne weerstand hebben. Als de lamp 5 minuten voor gebruik wordt aangezet zou het misschien toch kunnen lukken.

Vandaag krijg ik de uitslag. De lamp is 15 minuten in - 82 gr. C gelegd en ... brandde na opening van de diepvriezer nog volop. Test geslaagd. Van de vijf streepjes acculading is na 20 minuten nog één streepje over. De accu blijkt nog steeds 3.82 Volt te leveren. Dat is uitstekend want langer dan 10 minuten blijft men niet in de extreme diepvriezer.

Het team heeft nog meer uitdagingen, bijv. de vraag of rolcontainers bij - 65 gr. C nog goed te bewegen zijn, maar die vraag is aan anderen om te beantwoorden. Wij hebben in ieder geval een heel klein deel van een grote puzzel om goede omstandigheden te creëren om een goed werkend Ebola vaccin te maken, helpen oplossen.

dinsdag 10 februari 2015

Carbon Kevlar helmpet mal gereed


Tussen de bedrijven door werkt Jan aan de carbon/kevlar helmpet. Na het minutieus schuren en polijsten van de blauwe contramal is het tijd om de definitieve mal te maken. Uiteraard moet dat in twee delen om straks de helmpet te kunnen lossen.


Op de van de VeloTilt bekende wijze wordt eerst de linkermal gemaakt, precies op de helft van de helm. Dan volgt de tweede helft en na drogen en uitharden is de mal gereed. Op bovenstaande foto is de linker malhelft klaar.


Nu zijn beide maldelen gereed en zal komende donderdag de eerste echte helmpet met oorschelpen uit de mal komen.

Komende posting
Velomobielonderdelen.nl speelt een kleine rol bij een hulpmiddel voor de productie van vaccin tegen het Ebola virus


zaterdag 7 februari 2015

Bandentest Schwalbe Shredda en Marathon Almotion tire review


Ik ben gemiddeld een mooiweer rijder. Om de voorwielen liggen al jaren de bekende F-lite banden, het achterwiel rolt ook al jaren op dezelfde band, een Schwalbe Super Moto met Michelin Protek anti-lek band. In 10.000 km rij ik maar twee tot drie keer lek, meestal de rechter voorband. Het vervangen van een lekke F-lite duurt minder dan vijf minuten en gaat moeiteloos. Bij het alleen rijden is een lekke band overdag niet erg, ik hoef niet maar mijn werk. Het wordt natuurlijk anders als je in een groep rijdt, tijdens mist, regen, duisternis en als je gegarandeerd op tijd op je werk wil zijn.

Tijdens de rit naar Assen naar de noordelijke velomobieltocht kreeg ik een lekke achterband, 500 meter voor het bereiken van de bestemming. De eerste lekke achterband in 30.000 km die ik ter plekke moest vervangen. De volgende dag tijdens de natte rit rond Assen, raakte de F-lite rechts lek. Dit was met hulp van Jan Geel binnen 5 minuten verholpen, de groep heeft het niet eens gemerkt.

Harry Lieben en Robert Frischemeier zijn heel happy met de Schwalbe Shredda banden. Ze lijken behoorlijk lekbestendig ondanks dat er geen anti-lek laag aanwezig is. Zelfs Schwalbe geeft ze maar 2 van de 6 blokjes voor lekbestendigheid. Ze bereiken hoge kilometrages.

De F-lite haalt overigens bij goed uitgelijnde fietsen ook een levensduur van 10.000 km. Daarnaast heeft de F-lite een Kevlar anti-lek laag. Dat de Shredda toch goed lekbestendig is bijzonder omdat de dikte van het loopvlak van zowel de Shredda als de F-lite precies 4,3 mm is.

Voor het achterwiel wil ik wel eens kijken of er inmiddels een lichtlopende brede band is met een goede anti-lek voorziening. Theo van Andel is van mening dat de Schwalbe Marathon Almotion wel eens net zo licht zou kunnen lopen als de superlichte en snelle Furious Fred. Nou, dat gaan we uitzoeken.

De 40 mm brede Shredda heb ik in 2013 getest in dit bericht. De band liep niet zo licht als de F-lite maar kwam aardig in de buurt. Het aanvankelijke enthousiasme van Piet Kunis, sloeg al snel om. De Shredda's bleken onrond en deze hoogteslag was er niet uit te krijgen. Teleurgesteld heeft Piet de wielkasten van zijn Mango groter gemaakt om F-lites te kunnen toepassen.
Schwalbe heeft zijn huiswerk nu beter gedaan, de huidige 40 en 50 mm versies lopen mooi rond en centreren goed zonder montagevloeistof. Naast de 40 mm is er nu ook een 44 mm en een 50 mm brede Shredda. Ik heb voor de test de 40 mm en de 50 mm versie.

Ik leg alle banden op de velgen, 2x 26" met een Marathon Almotion, 2x 20"met Shredda 40 mm en 2x 20" met Shredda 50 mm. Ik test nu niet met 19 mm velgen. Banden breder dan 35 mm lopen lichter met brede 25 mm velgen. Daarnaast is de stuurprecisie en koersvastheid van deze brede banden veel beter met een bredere 25 mm velg.

Tot mijn ergernis raakt meerdere keren één van de twee Almotions lek. Hoe grondig ik de band, de velg en het velglint nakijk, ik vind geen oorzaak. Na de vierde keer lek leg ik de binnenband opgepompt om de velg zonder buitenband. Ik markeer vooraf het lek met een viltstift duidelijk op de band. Als de band via het lek weer leeggelopen is, moet ik de oorzaak binnen enkele millimeters kunnen traceren. En ja hoor, op de binnenkant van de velg steekt een haarscherp splintertje aluminium omhoog. Netjes zwart gespoten en dus simpelweg onzichtbaar. Ik schuur het vlijmscherpe puntje eraf en het probleem is opgelost.


De banden worden eerst gewogen. Opvallend is dat de beide Almotion banden 50 gram in gewicht verschillen, duidelijk handwerk dus. De banden worden rond 1 bar harder opgepompt dan de maximale druk waarbij getest wordt. De banden zetten zich dan goed en voor de test worden de banden op de zachtste testdruk gezet. Wel wordt bij de maximale testdruk de hoogte boven de velg en de werkelijke breedte gemeten.

De werkwijze met de pendel is steeds hetzelfde. Per band wordt bepaald hoeveel lege kartonnen drinkbekers in elkaar gezet moeten worden om de bedieningsstang van de pendel zuiver horizontaal te krijgen. Van daaruit wordt de pendel losgelaten en kan deze dan vrij bewegen op de asfaltgoten. Bij het loslaten wordt een digitale stopwatch ingedrukt. Bovenop de pendel zit een kleine laser die een brede maar dunne lijn op de garagedeur projecteert. Met een kaartje met mm verdeling kan ik nauwkeurig zien wanneer de laser en dus de pendel stilstaat. De stopwatch wordt weer ingedrukt als de laser niet meer beweegt. Meestal is het verschil tussen de verschillende metingen minder dan één seconde. Ik doe zes metingen, 3x met start van de pendel achterover, 3x voorover. Van de zes metingen laat ik de laagste en hoogste waarde weg. De vier overblijvende waarden worden opgeteld en door vier gedeeld. Statistisch is het weglaten van waarden mogelijk minder juist, maar ik verander de werkwijze liever niet tussentijds om goed vergelijkbare waarden te houden. De afronding doe ik tot één cijfer achter de komma.

De drie, eigenlijk vier, banden test ik ook bij lage temperaturen. In de avond en nacht vriest het nu tussen - 0.3 en - 0.9 gr. C. De asfaltgoten worden naar buiten gereden evenals de pendel. Uiteraard moet de druk in de banden buiten gelijk zijn aan de druk binnen. Na twee uur haal ik de beide losse 40 mm Shredda wielen naar binnen en meet de drukverlaging door de koude. Die is 0,4 bar en die druk pomp ik er extra in.

Als referentie laat ik ook een tweetal recente F-lites meelopen in de test. De huidige versies zijn 286 gram, iets lichter dan de 300 gram van een batch uit 2013. Opvallend is weer het gemak waarmee een F-lite zich laat omleggen en weer van de velg te halen is.

De resultaten van de banden verschillen heel sterk bij verschillende temperaturen. Daarom splits ik de uitleg per band in gebruik bij warme en bij koude condities.




De resultaten bij warme condities (19 gr. C.)

Schwalbe Marathon Almotion
De Schwalbe Marathon Almotion blijkt inderdaad bij een hogere temperatuur van 19 gr. C een heel snelle band te zijn. Het gevoel van Theo van Andel van Velomobiel.nl blijkt volkomen juist. Ik heb de Furious Fred eerder gependeld op de tegelvloer. Om te kunnen vergelijken met die eerdere meting pendel ik de Almotion ook 6x op de tegelvloer. Geloof het of niet, de Almotion is exact even snel als de Furious Fred. Ik vind dit een fantastisch resultaat van Schwalbe.

Shredda 40 mm
De Shredda 40 mm loopt met 66,8 seconden beter dan bij de eerste test. Ook nu weer benadert ie de F-Lite. De F-lite loopt op 4.0 bar even licht als de Shredda op 5.0 bar. De Shredda is een goede band voor algemeen gebruik en vooral voor die fietsers die meer stuuruitslag willen dan met de F-lite of Shredda 50 mm mogelijk is.

Shredda 50 mm
De Shredda 50 mm is een zeer snelle band bij warme condities. De band pendelt bij 5.0 bar maar liefst 76,8 seconden. Dat is precies 15% sneller dan de Shredda 40 mm en ook 10% sneller dan de F-lite. Het is zelfs 8% sneller dan de raceband Schwalbe Ultremo ZX. Met een breedte van 49 mm is er net iets meer stuuruitslag dan met de F-lite.

De resultaten bij koude condities (0 gr. C.)

Schwalbe Marathon Almotion
Bij koude condities van 0 gr. C. loopt de Almotion een stuk zwaarder. Bij 0 gr. C. loopt de band maar liefst 23,2 % trager dan bij 19 gr. C. Bij 3.0 bar pendelt de band precies even lang als bij 4.0 bar en is dan 17,5% trager dan bij 19 gr. C. Dit ziet er heel dramatisch uit, maar dat valt mee. Er is namelijk geen enkele band, de Super Moto mogelijk uitgezonderd, die lichter loopt onder deze koude omstandigheden.
Een Marathon Greenguard loopt 10% trager dan de Almotion. Ook de Vredestein Black Panther, de Perfect Moiree, de Marathon Plus en de Continental TopContact Winter lopen allemaal 10 tot 20% zwaarder dan de Almotion.

Shredda 40 mm
De 40 mm Shredda is ook niet blij met koude omstandigheden. Met 51,7 seconden is de band 22,6 % trager dan bij 19 gr. C. Ook dit ziet er erger uit dan het is. De Shredda is bij deze temperatuur nog duidelijk sneller dan de bijv. de Marathon Greenguard en de Kojak. 

Shredda 50 mm
De Shredda 50 mm is 6% sneller dan de 40 mm Shredda bij koude omstandigheden. In vergelijking met 19 gr. C is de Shredda bij O gr. C 28,9 % trager. Ook hier geldt dat de Marathon Green Guard en de Kojak duidelijk nog trager zijn.


Vredestein F-lite
De F-lite is een bijzondere band. Is comfortabel en snel bij warme omstandigheden. Waar de F-lite in uitblinkt zijn de prestaties bij koude omstandigheden. Waar alle andere banden tussen 20 en 30% trager worden bij 0 gr. C., wordt de F-lite maar 2 tot 4% trager. Dat zijn vrijwel onmerkbare verschillen de je tijdens koude ritten heel goed ervaart. De breedte van 52 mm betekent dat je soms moet steken waar je met een Kojak of Shredda 40 de bocht nog wel haalt. Velomobiel.nl heeft in mijn Quest de stuurstangen aangepast waardoor een wat grotere stuuruitslag mogelijk is.


















donderdag 5 februari 2015

Stormstrips weer leverbaar


Stormstrips zijn een belangrijk hulpmiddel om harde zijwind veiliger te weerstaan. Tussen 1 en 2 Bft meer zijwind kan de velomobiel met een goede stormstrip verdragen. In het verleden was ik avond aan avond bezig met het gieten van stormstrips. Zo heb ik er honderden gemaakt. Het basismateriaal is glashelder neopreen bestaande uit 2 componenten dat ik mengde met een kleurpigment.

Dat ging prima bij de eerste batches van het mooie glasheldere neopreen. Nadat de eerste batches goede producten hebben opgeleverd, blijk ik opeens extreem veel luchtbellen te krijgen. De fabrikant is niet thuis als ik hem vraag hoe dat kan. Hij stelt dat ik het materiaal wel niet goed zal hebben toegepast. Dat is niet het geval maar betekent wel dat ik voor € 350,- euro aan neopreen moet weggooien.


De vraag naar goede stormstrips blijft aanhouden. Ook Theo van Velomobiel.nl is overtuigd van de goede werking van deze strips. Na enig onderzoek blijkt dat deze strips speciaal gemaakt kunnen worden door een producent van rubber producten. Er moet een speciale spuitplaat worden ontwikkeld  waarmee de strips kunnen worden gemaakt. Dat is nu gebeurd en zijn de strips in geel, wit en transparant weer leverbaar. Geel en wit zijn mooi van kleur en komen heel goed overeen met de kleur van de fietsen.

De strips zijn alleen in grote lengten betaalbaar te produceren. Daarom bestel ik honderden meters strips die als bonus ook nog € 3,- per strip goedkoper zijn geworden.


Naast stormstrips heb ik ook 10 meter speciaal rubber besteld om veerelementen van te maken. Harry Lieben en Piet Kunis rijden er nu tot volle tevredenheid mee rond. Deze polymeer veerelementen kunnen succesvol de stalen veren vervangen. Er zit meer demping in die het waggelen van de fiets effectief voorkomt. Samen met Sinner zal dit materiaal in de komende periode beschikbaar komen.
Als leverbaarheid en prijs bekend zijn zal ik dit hier aankondigen.


Ik gebruik veel neopreen en rubber producten. Van groot belang is hoe 'hard' het rubber is. Rubber producenten vragen bij ieder gewenst product hoeveel Shore A het materiaal moet zijn.
Inmiddels beschik ik over een zogenaamde Shoremeter. Met dit handzame apparaatje duw je een pennetje op het te meten rubber product. De wijzer slaat direct op de gemeten waarde uit. Zacht rubber is bijv. Shore 30, de meeste banden zijn Shore 60. Veerelementen zijn nog harder.

Volgende posting
Ik ben nu enkele dagen bezig met het testen van de Shredda en Marathon Almotion banden. Het is meetbaar dat Schwalbe weer stappen vooruit heeft gezet in het verlagen van de rolweerstand.
Theo van Velomobiel.nl had een goed gevoel over de Almotion. Het zal blijken dat ie een zeer goed gevoel heeft.
Ook ben ik bezig met het meten van de rolweerstand van deze banden bij koude omstandigheden.
Ook nu blijkt weer dat koude - veel - snelheid kost.

dinsdag 3 februari 2015

We moeten verder

Na de vorige posting is er een storm van reacties losgebarsten. Op mijn blog is door tientallen lezers gereageerd. Deze heb ik allemaal gepubliceerd, ook kritische. Via mail heb ik nog veel meer reacties ontvangen. De teneur is duidelijk. Gewoon doorgaan, wat ik doe wordt door de grote meerderheid van de lezers blijkbaar gewaardeerd.

Het advies van verschillende lezers om te trachten de verschillen te overbruggen is een goede zaak gebleken. We hebben enkele keren contact gehad. Daaruit bleek dat enkele reacties van wel heel persoonlijke aard waren. Dat is hem niet in zijn koude kleren gaan zitten. Dit kan nooit de bedoeling zijn.

Wim heeft enkele gewraakte postings aangepast en mij duidelijk gemaakt dat ie zijn toekomstige postings nog een keer zal doorlezen voor ie ze publiceert. Uiteraard zal aan zijn kritische mening terecht niks veranderen.

Ik dank eenieder die zijn mening heeft gegeven.

Want er zijn nog zoveel leuke dingen om uit te zoeken. Zou een Shredda lichter lopen dan een F-lite?
Zou het niet leuk zijn om te weten hoe ERW wielen onder een Quest en VeloTilt functioneren? Ik heb  een goed contact met de uitvinder en fabrikant. Het zou zo maar kunnen dat mijn Quest en de VeloTilt worden uitgerust met ERW wielen.





zondag 1 februari 2015

Omleggen grote vouwbanden makkelijk met klittenband


Vanavond begin ik met de voorbereidingen om de Schwalbe Marathon Almotion en twee types Shredda te testen met de pendel. De 50 mm Shredda's leg ik om de beide 25 mm 406 velgen. Dat gaat minder makkelijk dan met de F-lites maar gaat toch redelijk eenvoudig.

De 26" Almotion is een behoorlijk dikke slof die als vouwband wordt geleverd. Doordat ie lang opgevouwen heeft gezeten wil ie niet makkelijk in het smalle velgbed. Als de band aan de ene kant in het velgbed ligt, floept ie er aan de andere kant weer uit. Op de werkbank lukt dit nog wel, in de wielkast van de Quest kan het ontaarden in een heel gevecht. Met de Super Moto, nog wat breder en slapper, lukt het zonder derde handje vrijwel niet. Meestal gebruik ik een nylon touwtje maar vanavond bedenk ik me dat het nog veel makkelijker kan.


Ik heb een stukje klittenband liggen dat aan de ene kant lusjes en aan de andere kant haakjes heeft.
Een stukje van 20 cm is ruim voldoende. Als de band over de velgrand ligt duw je de andere ook over velgrand. Met een beetje lucht erin draai je het klittenbandje om de band en de velg en je kunt rustig de rest van de band over de velgrand duwen. De band blijft nu keurig in het velgbed en schiet er niet meer uit.

Heb je geen klittenband met haakjes en lusjes aan weerszijden, geen probleem. Neem een stukje zelfklevend klittenband, zowel lusjes als haakjesband. Trek de beschermfolie eraf en plak de beide stukjes klittenband tegen elkaar.
Simpele oplossing voor een lastig probleem.