70-tands tandwiel en carbon achterbrug

Al langere tijd worstel ik met exploderende Super Moto banden. Barstten ze er vroeger af bij 5 bar, de laatste ging er met veel akoustisch geweld bij 4.0 bar af. Met als gevolg dat mijn recent gemonteerde nieuwe achterwiel al weer krom is. 

In de bestelauto rij ik vandaag met twee Questen naar Dronten. Allert zal voor Velomobielonderdelen.nl het na een crash gescheurde voorframe van een klant richten en lassen. Jan Reus gaat daarna de Quest weer als nieuw maken.

Ik durf eigenlijk de Super Moto niet meer te gebruiken, behalve op 3,5 bar. Daarom rij ik nu enkele weken met een oude liefde om het achterwiel, de Schwalbe Furious Fred. En wat blijkt, de Furious Fred is op mijn trainingsrondje een fractie sneller dan de Super Moto. Komt uiteraard doordat ie maar de helft weegt van een Super Moto. Het optrekken na een bocht kost met de Fred minder energie en hoe sneller ik weer boven de 50 km/u rijdt, hoe hoger het gemiddelde uitkomt.

Als Allert aan het lassen is bepraat ik met Theo de mogelijkheden om de kleinere omtrek van de Furious Fred te compenseren. Ik wil een lage cadans van 83 bij een snelheid van 60 km/u. Liefst wil ik dan niet op de 11 achter rijden, dat levert duidelijk verlies op. Dat betekent dat het 61-tands voortandwiel te klein is. Ik ga even buurten bij Leo van Alligt en kom met een mooi 70-tands blad terug. Aan één kant een stevige beschermrand zodat bij enthousiast omhoog schakelen de ketting er niet af kan lopen.

Bij Alligt draait de freesmachine op volle toeren. Leo is een aantal tandwielen aan het maken, ook 70-tands, die lichter en toch stabieler zijn dan de huidige versie. Helaas is ie nog niet zover dat er al tanden opzitten.

Naast het nieuwe 70-tands blad zit er ook nog een 42-tands blad op. Oops, dat bereik kan de derailleur niet schakelen. Daarom kiezen we voor een 53-tands blad als kleinste blad. Standaard is dit in alle velomobielen van Velomobiel.nl het grootste blad. Nu blijkt ook de poot van de derailleur te kort om de ketting naar het nieuwe grote blad te schakelen. Allert last een stukje buis op het al aanwezige buisje en zo kan de derailleur naar boven worden geschoven. Het schakelt nu best goed.

Ik heb al heel lang het plan om de aluminium achterbrug stijver te maken. Bij hard optrekken raak de Super Moto de wielkast. Nogal wat energie, vooral tijdens het optrekken en heuvel op, gaat daar verloren. Ik bepraat de mogelijkheden met Theo en Allert. Zij zeggen dat je de brug wel kunt verstijven, maar de 12 mm as blijft te veel buigen. Wil je dit flink verbeteren, dan moet er een 15 mm as in. Ook de speling die het freewheel in de standaard configuratie oplevert is hinderlijk merkbaar. Tja en dat los je niet zo maar op. Of toch wel? 

Ik zie diverse carbon achterbruggen liggen en vraag of er een beschikbaar is. Ja zegt Theo en daar hoort ook een ander wiel met de dikke 15 mm as en een nieuw freewheel bij. Dit lost ook het probleem van het kromme wiel op. Goed een uur later zit de nieuwe brug erin. De aanpassingen zijn beperkt al moet er door de bollere vorm van de carbon brug van het carbon kettingscherm bij de Risse demper wel wat weggeknipt worden.

Nu blijkt natuurlijk de ketting te kort en moeten er een aantal schakels tussen.

Als laatste blijkt het carbon kettingscherm boven de trekkende ketting nu tegen de ketting aan te lopen. Het aan de binnenkant van dit scherm geplakte klittenband is verzadigd door de olie. Het wordt dan ook een smerig klusje om het aluminium steuntje los te boren van de popnagels en te vervangen door een hoger beugeltje. De Quest is 230 gram lichter geworden. Het tandwiel is 70 gram zwaarder, de brug 300 gram lichter.