De Mango is al jaren een heel succesvolle velomobiel. Eerst bij Velomobiel.nl, nu al weer jaren bij Sinner. De Mango is korter dan de Quest en dus makkelijker in een kleine schuur te parkeren. Die lengte heeft wel zijn prijs, de Mango is ruim 10% langzamer dan de Quest. Bij wind is de Mango minder koersstabiel omdat het oppervlak van de romp vóór de voorwielen veel groter is dan het oppervlak achter het achterwiel.Verschillende Mango eigenaren zijn aan de slag gegaan om de beide nadelen aan te pakken.
Rudolf Kooistra heeft eerst een heel mooie staart, een eendenstaart, gemaakt. Later heeft ie daar ook nog een deel voor het stroomlijnen van de bult achter het hoofd voor gemaakt. Beide delen voegen ieder zo'n 5% aan de snelheid van de Mango toe.
Ronald van Rijswijk heeft een low-budget oplossing met 1 mm Lexan en Hockeytape bedacht. Ronald schrijft me dat de snelheidsverhoging zo'n 2 km/u bij 40 km/u bedraagt. Dat is dus 5%.
De werkwijze van Ronald is eerst het maken van een mal uit karton en deze later in Lexan uitknippen. Vervolgens wordt het geheel met Hockeytape op de Mango geplakt. Bij deze oplossing kan het achterlicht en de reflectie op de staart gewoon blijven zitten.Liefhebbers kunnen mij per email om het ontwerp vragen. Ik stuur dan een van Ronald gekregen PDF bestand toe dat op meerdere A4-tjes moet worden afgedrukt om dit uiteindelijk op het Lexan over te nemen.
De 'ducktail' van Rudolf wordt in de komende periode door Sinner in productie genomen. Deze is makkelijk aan te brengen. Bij voldoende belangstelling is het ook mogelijk de staart van de Super Mango van Piet Kunis te dupliceren in carbon. Persoonlijk vind ik dit de mooiste oplossing maar vereist wel vakmanschap om deze mooi op de Mango aan te brengen.
11 opmerkingen:
Mooi om te zien dat er meer mensen bezig zijn met het efficiënter maken van hun velomobiel.
Hoe sneller hoe mooier....tenminste..
Groeten
Rudolf
Dag Wim,na nog eens lezen valt me nog iets op,je hebt het over een snelheidsvoordeel van 10% ,dit is niet helemaal juist,het vermogensvoordeel is iets meer dan 10% ,gemeten bij 40km/h
Groeten
Rudolf
De rood-wit (zwarte) Mango is zo prachtig.
Maar Wim, je hebt het toch altijd erover dat het omspoeld oppervlak ook toeneemt ?
Of is dat toch niet zo belangrijk...ik weet bijvoorbeeld dat de snelheid van boten hoger kan worden ( zonder zich uit het water te verheffen ) als de romplengte toeneemt.
Ik heb heel slechte ervaring met het verwijderen van de renfrew hockeytape van de gel-coat. Is daar ook een betere oplossing voor?
groeten
Johan
Quezzzt,
De brede kont van de Mango is aerodynamisch nogal slecht. Geeft zoveel 'drag' dat een stroomlijnverlenging met de goede vorm veel voordeel geeft. Het nadeel van het grotere omspoelde oppervlak wordt ruimschoots gecompenseerd.
Bij een boot geeft meer waterlijnlengte meer snelheid. Bij een korte waterlijnlengte vaar je al gauw tegen de boeggolf op.
Groeten,
Wim
Johan,
Hockeytape kun je, mits niet te lang geleden aangebracht, heel makkelijk verwijderen. De gelcoat mag daar normaal gesproken geen last van hebben.
Zit het veel langer vast, dan de tape bekrassen en met stickerverwijderaar te lijf gaan. Dit is wel een langdurig werkje.
Groeten,
Wim
Dankje quezzzt voor de complimenten over de Mango.
In het echt ziet het er beter uit dan op de foto,de proporties zijn moeilijk vast te leggen,voor mij tenminste.
Het maken van stroomlijndelen is geen vaste wetenschap,deels is het gewoon experimenteren en is het deels afwachten wat een deel in de praktijk gaat doen,dat is ook een deel van de fun,kijken of je gedachten er over in de praktijk kloppen.
Nu is een Mango natuurlijk eenvoudiger aërodynamisch te verbeteren dan een DF.
Het bovendeel gaf in mijn geval meer vermogensvoordeel dan het onderdeel,dit tegen mijn verwachtingen in..
Nu nog een luchtinlaat in de neus en de voetengaten sluiten.
Je begrijpt,sleutelen is voor mij een deel van de hobby.
Groeten
Rudolf
Die interesse delen we :-))
Groot verschil is wel dat jij en de eigenaren van de andere afgebeelde velomobielen daadwerkelijk hun ideeen hebben omgezet in materiaal. Niet alleen functioneel maar ook nog schitterend om te zien.
Ik wens datzelfde, heb notabene glasvezeldoek en epoxyspul in huis maar....struikel nog steeds over het modelleren. Welk materiaal heb jij daarvoor gebruikt en waar koop je zoiets ?
Dag Quezzt.
Vermoedelijk gaat het niet om het materiaal,maar om de manier van werken.
Per deel zitten er aardig wat uren in.
Ook heb ik div. Schuurapparaten met afzuiging ,wat natuurlijk sneller gaat dan met de hand schuren.
Werkwijze,ook ik ben geen professional .
Staartdeel onder..ik heb de vorm die ik wilde gemaakt in schuim,eerst de platen op elkaar gelijmt,vervolgens met de houtzaag ruw in model gemaakt en daarna in model geschuurd met schuurpapier op schuurplank om het strak te krijgen.
Dit deel is op de aansluiting aan de fiets net iets kleiner dan de fiets zelf omdat het laminaat om het schuim heen komt.
Dit blok schuim moet perfect gevormd zijn,alles wat niet klopt breekt je later op.
Ik gebruik isolatieplaat van de Hornbach die oplost in bizon oplosmiddel maar niet in epoxy .
Schuren mal is een dag werk.
Daarna bekleed ik de mal met carbon weefsel en strijk er met de kwast epoxy over,daarna nog met de ontluchtingsroller er over en laten drogen.
Vervolgens ongeveer 3 keer weer in de epoxy zetten en tussendoor schuren om de buitenzijde vlak te krijgen.
Met dit schuren moet je niet in het carbonweefsel schuren,maar alleen in de epoxy,als het glad en strak is kun je stoppen met het opbrengen van schuurlagen.
Daarna blanke lak er over,eigenlijk dd lak en klaar.
Dan los je de kern op en heb je een carbondeel.
Je kunt je voorstellen,dat een bobbel in de mal een plek gaat worden waar je door je mat heen gaat schuren,zou dit gebeuren,dan schuur je alles vlak en breng je een nieuwe laag carbon aan.
Al met al moet je gewoon handig zijn om een mooi carbondeel te maken,de basistechnieken zijn niet moeilijk,heb je zin om 3 of 4 dagen te schuren? En kun je uit een blok schuim een perfecte vorm schuren,dan krijg je het klaar.
Echter voor het experimenteren voldoet ook een niet perfect deel,of je gaat plamuren en spuit het deel in kleur..
Per deel moet je dus eerst bepalen hoe je het wilt gaan maken..
Voetenbakjes,flens gemaakt op de fiets,fiets bekleed met huishoudfolie als tussenlaag,bakjes gemaakt over schuim,en deze twee delen met kit aan elkaar verbonden,als ze geplaatst zijn zie je alleen het carbondeel.
Zoals je kunt lezen maak je niet op een zaterdagmiddag een perfect carbondeel en is het plan van aanpak ook belangrijk.
Mijn eerste staartdeel kon ik nog niet schuren,epoxy was nog plakkerig,ik dacht even in de oven op 60 graden,een uur ging goed,daarna is de kern opgezwollen en kon alles de prullenbak in,op dat moment een 2 dagen werk.
Haastige spoed is niet goed....
Succes
Wat is dan het effect van die gebogen knikrand op de flanken van de Mango? Heeft die niet meer remmende werking dan dat kleine stukje van de staart?
Hi Marco,
Natuurlijk is die knik aerodynamisch geen voordeel.
De snelheidsverbetering van de ducktail van Rudolf Kooistra is met een Powermeter gemeten.
Groeten,
Wim
Een reactie posten