Vanmiddag wil ik een klein rondje fietsen. Waarom een klein rondje? Nou, mijn rechterknie veroorzaakt wat problemen. Het manifesteert zich als een licht zeurderige pijn rechts in het kniegewricht. Is niet veroorzaakt door het fietsen, is spontaan opgekomen. Het is ook niet de eerste keer dat het optreedt. Ondanks het prachtig heldere en frisse weer, de zon schijnt en het is 11 graden C., hou ik de rit beperkt tot een kilometer of 25. Het traptoerental hou ik hoog en de snelheid, althans voor mijn doen, blijft laag.
Ik geniet volop van het prachtige licht in de Schermer. Grote aantallen kokmeeuwen en smienten stofferen de al groene en vooral voor de smienten grazige weiden.
Op de terugtocht langs het voor mijn gevoel snelste fietspad ter wereld, de nieuwe asfaltweg langs de oostelijke oever van het Noord-Hollands kanaal, kom ik Kees van Hattem met zijn witte Mango tegen. We stoppen en Kees vertelt dat ie er al 120 km op heeft zitten, een echte liefhebber dus.
Kees laat zijn oplossing voor wegvliegende schuimkappen zien. Het is niet meer dan een licht opengebogen metalen kous voor het maken van een oog in een staalkabel.
We praten wat over de Quest. Kees blijkt tot in detail op de hoogte van alles rond mijn Quest. Op mijn vraag of een Quest niet wat voor hem is, grinnikt ie besmuikt.
Ik maak een foto van Kees bij zijn Mango, de Quest in de voorgrond.
De knie levert verder geen problemen op. Zou het met een sisser aflopen? Ik hoop het van harte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten