Zwaar verkouden, dan maar fruit oogsten

Een forse verkoudheid levert me al een dag of vier flink hinder op. Als ik al zin in fietsen heb, merk ik dat dat niet echt lekker gaat. Steeds een zakdoek bij de hand houden om er niet als een kleuter met snotneus uit te zien is makkelijker in de luie stoel dan in de Quest.

Vandaag kan ik me er dan ook niet toe zetten om te gaan fietsen. Het weer wordt slechter en het fruit hangt nog aan de bomen. Wij hebben in 2007 een aantal toen al 50 jaar oude laagstam fruitboompjes laten planten. Die leveren een heel wisselende opbrengst. Peren, wij hebben Conference en Doyenne du Comice handperen en Pondsperen om te stoven, leveren elk jaar aardig wat vruchten op. Vorig jaar, na de zware en late vorst hadden we vrijwel geen oogst. Dit jaar is een voortreffelijk appeljaar. Van slechts twee boompjes komen maar liefst vijf emmers appels. Die liggen al in de koeling en ook de buurvrouw heeft al een emmertje mee, als ik me realiseer dat een foto van de oogst altijd leuk is. Daarom maar één emmer appels op de foto.

Verder hou ik me bezig met het inkopen van lagers en stangkoppen voor de VeloTilt. Dit zijn metalen uitvoeringen van dezelfde stangkoppen waarmee de achterdemper in de fiets zit. De metalen uitvoering is nodig om de grote krachten van de kantelende wielophanging over te brengen op het tilting mechanisme. De wiellagers zijn twee-rijiige hoekcontactlagers met een diameter van 47 mm. Heel wat forser dan de enkel-rijiige voorwiellagers van de Quest (28 mm) of zelfs de achterwiellagers die 32 mm in diameter zijn. Per wiel zijn er twee lagers nodig. Die zullen dus wel heel blijven :).

Ook verzamel ik voor Tesla de nodige papieren voor de op 11 november af te leveren Tesla Model S. Zowel de carport als de laadfaciliteiten zijn aangelegd. Nu nog de Audi verkopen.

Fruitoogst

Hoewel er nog een lekke voorband moet worden gerepareerd, heb ik mezelf opgedragen vandaag de restanten van het fruit uit onze tuin te oogsten. Ik zeg met nadruk restanten, de kauwen hebben ernstig huis gehouden in de Doyenne du Comiche en Conference peren en de appels. In vorige jaren heb ik netten over de bomen gespannen. Ziet er niet uit en met name de kauwen zijn zo slim dat als het net niet helemaal op de grond hangt, zij er langs glippen en dan de peren onder de netten alsnog opeten.
En eerlijk gezegd is het ook wel leuk om te zien. De kauwen pikken de steeltjes van de vruchten door. Als de peer dan op het gras valt kan de maaltijd pas goed beginnen. Dat weten de eenden ook en die zijn er als de kippen bij om hun deel op te eisen.
De eenden zijn nog niet geland of onze drie kippen verjagen ze weer om lekker te schransen. Blijven de vruchten aan de boom hangen dan stikt het in no-time van de vliegen en wespen. Vooral wespen lijken wel gedrogeerd te worden. Ze vliegen zelfs niet meer weg als je tegen de aangevreten peer tikt. Ze vallen gewoon op de grond en vliegen pas na een seconde of tien weg.

Al met al valt het nog niet eens tegen. Eén emmer Conference, enkele kilo's Doyenne du Comiche, een emmer appels en wel heel veel St. Remy stoofperen. Deze zogenaamde pondsperen zijn echt tot een gewicht van een pond of meer uitgegroeid. Deze perenbomen verbergen hun vruchten onder een dicht bladerdek en zijn voor de kauwen niet of nauwelijks bereikbaar. Ze zijn ook minder lekker voor de verwende kauwen, eenden, kippen, vliegen en wespen. Helaas moet ik drie vuilniszakken met aangevreten vruchten weggooien. Kauwen zijn beschermde vogels dus moeten we er mee leren leven.

Wil je ze weer inmaken Marian?