Spezie 2014

Afgelopen zaterdag en zondag is de traditionele Spezie in Germersheim Duitsland gehouden. Deze internationale beurs voor letterlijk alles rond fietsen bezoek ik jaarlijks. Ditmaal voor het eerst met de Tesla elektrische auto. Samen met Jan Geel en Bram Smit rijden we langs de Tesla Superchargers zuidwaarts. De eerste Supercharger staat in Zevenaar waar we binnen tien minuten ruim 100 km bereik bijladen. De Superchargers staan op 250 km van elkaar langs de snelweg. De strategie is om bij iedere Supercharger met een kleine reserve aan te komen. Het laden verloopt dan met bijna 600 km per uur en is geheel gratis. Een groot verschil met de Audi die op deze rit 160 liter benzine à € 265,- verbruikte. In de directe nabijheid van een Supercharger is altijd een restaurant en soms zelfs een picknick plaats aanwezig. In Wilnsdorf zitten we heerlijk in het zonnetje een broodje te  eten en na een half uur kunnen we met een vrijwel volle accu door naar Germersheim.

De Tesla is zo stil dat je inhalende auto's hoort aankomen. Het reizen in een dergelijke auto is dan ook totaal niet vermoeiend. In Germersheim staat Michael Beyss, de fabrikant van de EVO velomobielen, belangstellend naast de auto. Hij en zijn vrouw willen wel een rondje meerijden. Nou, die is verkocht :).

Ik had een kamer geboekt in Hotel Kurfürst in Germersheim. Enkele weken geleden belde de eigenaar mij op dat ie mijn al bevestigde reservering had geannuleerd. De reden was dat ie de geboekte kamer liever aan een ander verhuurde die niet één maar twee nachten boekte. Wat een asbak. Het iBis hotel in Speyer blijkt nu een zeer veel beter hotel voor precies hetzelfde geld.

De beurs is als vanouds prachtig. Elk jaar weer staan er nieuwe bedrijfjes die met soms briljante ideeën de markt proberen te veroveren. Ook bedrijven met producten waarvan de levensvatbaarheid op voorhand vrijwel nihil is. Zo zit ik in een glasvezel 'velomobiel' met het model klomp die meer moet kosten dan een Quest. Veel leveranciers komen jaar in jaar uit met dezelfde producten. De velomobielfabrikanten, nu Velomobiel.nl en Intercitybike broederlijk naast elkaar, blijven wel heel lang dezelfde producten maken. Gelukkig worden de velomobielen, hoewel ze maar heel langzaam evolueren, technisch wel veel beter gemaakt worden.

Milan laat zijn nieuwe tweezitter zien. De voorste rijder trapt, de achterste fungeert als passagier.
Lijkt gek maar is zo gek nog niet. Op deze manier kun je door nu en dan van rijder te wisselen heel lange afstanden afleggen. De WAW zag er vroeger wat in elkaar geflanst uit. Nu is dat totaal niet meer het geval en ziet de fiets er mooi afgewerkt uit. Op het punt van veiligheid is bij WAW goed nagedacht. Alligt toont zijn vierwieler. Ik vraag me af wie hiermee gaat rijden. Niet echt fraai maar er kan wel een krat bier mee. Uiteraard lost elektrische ondersteuning veel op, maar het oog wil ook wat.

Hoewel je goed moet kijken blijken er ook veel technische hoogstandjes te zien. De mannen van de Mosquito hebben nu een kleine open trike ontwikkeld met achterwielbesturing. Die ziet er, na zeven jaar ontwikkelwerk, schitterend uit. Ik loop, denk ik, incognito rond. Dat lukt steeds minder nu het prototype van de VeloTilt eerdaags gaat rijden. Meerdere fabrikanten van velomobielen bieden ongevraagd aan de VeloTilt graag te willen bouwen en ook verkopen. Dat had ik nog niet eerder gehoord en is verrassend voor me.

Spezi is ook bekend om zijn rariteiten. Wat te denken van een Messerschmitt als velomobiel. Letterlijk 100% gelijk aan de originele driewieler maar nu met trapmogelijkheid. Er zit ook een dikke elektromotor in, want het apparaat weegt 100 kg. Samen met Jan Geel en Bram Smit genieten we van slim gemaakte enkelzijdige wielophangingen en andere mooie technische details. Ook zien we ongegeneerde kopieën van de Flevobike wielen door een Koreaanse fabrikant. Wel heeft deze fabrikant er heel mooi een kleine elektromotor in gebouwd.

Deze keer maak ik alle foto's met de iPhone 5s. Ik heb de fotokwaliteit van deze smartphone vergeleken met een Panasonic DMC-FS30 camera met 14 miljoen pixels. De 8 miljoen pixel iPhone 5s doet er niet voor onder en heeft soms zelfs een mooiere kleurweergave. De Panasonic kan op Marktplaats.

Zaterdag in de namiddag zoeven we in alle rust weer naar huis. Mooie reis in een super comfortabele niet vervuilende auto naar een prachtige beurs. Volgend jaar met de VeloTilt?

Spezi Germersheim 2013

Zaterdagmorgen vroeg rijden Jan Geel en ik naar Germersheim in Duitsland om de jaarlijkse Spezialradmesse te bezoeken. Jan Reus, de kappenman, heeft flink last van zijn rug. Dan is 1100 km autorijden en twee dagen slenteren geen optie. Jan blijft thuis, jammer.


Na ruim 4 uur rijden zijn we in ons hotel en wandelen we naar de beurs. Het is met 9 graden C. steenkoud en het regent vrijwel voortdurend. Germersheim maakt zijn reputatie, vorig jaar 27 gr. C., dit jaar bepaald niet waar. De buitenstandhouders staan te vernikkelen van de kou. Wij kijken eerst maar eens in de hallen rond.

Het is overal smullen van de mooie spullen die er te zien zijn. Een Oostenrijkse jongeman, Christian Haupler, maakt prachtige fietsen en steps van gelamineerd hout. Onwaarschijnlijk mooi van vorm en afwerking. Dat mooie wordt afgewisseld met grove zelfwerkzaamheid. Wat te denken van een Alleweder waar een hele cockpit op geknutseld is, Hoe bedenk je het.

Uiteraard kijken wij met veel belangstelling naar de verschillende tilting constructies. Die variëren van mooie traploze constructies tot eenvoudige pen-in-gat verbindingen. Deze laatste constructie was de eerste die wij bedachten en snel weer verlieten. Op een open driewieler blijkt dit wel goed te werken.

Bamboe blijkt ook een bouwmateriaal te zijn waarvan meerdere fabrikanten gebruik maken. Ziet er heel leuk uit en kost vrijwel niks. Als je wat wil zien qua aandrijving, dan kun je op de Spezi echt aan je trekken komen. Handbediening, handbediening en trapaandrijving, zelfs een schitterend uitgevoerde trapaandrijving met Dyneema kabels is er te vinden.

We ontmoeten twee Fransen die een uiterst vernuftige tilting velomobiel hebben ontworpen, de Mosquito. Als ik hen vraag of ze weleens gehoord hebben van een VeloTilt roepen de mannen in koor 'Wim Schermer'. 'Ja, die staat voor jullie'. Ze zijn compleet verbaasd en blijken ons project op de voet te volgen op mijn blog. De Fransen hebben een website.

We zien ook voorbeelden van ernstige 'over-engineering'. Een velomobiel/trike achtige van 54 kg schiet zo wel zijn doel voorbij. Geen nood voor de ontwerper, er zitten twee elektromotoren op.

Voor het eerst zien we een compleet Chinese stand. De standbemanning knikt en buigt vriendelijk. Hun ligfietsen zijn een kruising tussen een Baron (achtervork) en een M5 Shockproof.
De fietsen zijn voorzien van allerlei tierelantijnen. Dat zal niet direct de Europese smaak zijn.
Ze zullen het wel leren.

Uiteraard bezoeken we alle Nederlandse stands zoals die van Sinner, Velomobiel.nl, Alligt, Flevobike, LTE en vele anderen. De Orca van Flevobike wordt buiten intensief bekeken en bereden. Bij Velomobiel.nl worden ze letterlijk overvallen door de drukte.
Al met al een schitterende beurs waar we volgende jaar zeker weer naar toe gaan, met of zonder VeloTilt :)

Spezie Germersheim

Zaterdag ochtend rijden Jan Reus, Jan Geel en ondergetekende naar Germersheim waar de jaarlijkse Spezial Rad Messe wordt gehouden. Het is 6 gr. C. en de regen komt met bakken uit de lucht. We rijden vandaag heen, blijven een nacht over en rijden morgen weer naar huis.
Naarmate we verder Duitsland in rijden verschijnt de zon en loopt de temperatuur op tot 28 gr. C. In het stadje Germersheim loopt de temperatuur verder op tot 32 gr. C.

Het is de tweede keer dat ik naar Spezi ga. Nu is er meer tijd om wat uitgebreider te praten met deze en gene.
De velomobiel fabrikanten staan her en der over de beurs verspreid, een gemiste kans. Beter zou het zijn om deze groep speciale fietsen op één plaats te concentreren.
Buiten rijden overal fietsers rond op proeffietsen. De standhouders hebben veel vertrouwen in deze proefrijders, want ze kunnen zo wegrijden. Buiten ook is de plek waar de 'Willy Wortels' staan. Eén van die, in dit geval Nederlandse, mannen heeft de 2motion ontworpen, een gewone fiets gecombineerd met handaandrijving. Een betere lichaamstraining is niet denkbaar. Hij heeft er een maximum snelheid op de vlakke weg van 42 km/u mee gehaald.

Jan, Jan en ik bekijken de vele bijzondere fietsen. Van veel ontwerpen vragen wij ons wat je er in godsnaam mee aan moet. Dat is voor de ontwerpers geen vraag, zijn leggen er vaak jaren ziel en zaligheid in.
Veel mensen blijken me te kennen, ondanks dat ik geen naamkaartje op heb. 'Of ik een Risse schokdemper bij me heb' is nogal eens de vraag. Nee, ik heb geen stand en wil niet stiekem mijn handel promoten. Dat ik daar niet helemaal onder uit kom blijkt als onder meer de producenten van de Milan velomobielen en Flevobike Orca simpelweg een bestelling voor de dempers plaatsen.

Op het buitenterrein staat ook Velomobiel.nl met de Quest en de Quest XS. Uiteraard ben ik nieuwsgierig hoe Ymte de nieuwe Risse Astro 5 demper is bevallen. Hij heeft deze nu ruim 500 km in zijn carbon Quest. Ymte is enthousiast en vertelt dat de demper vooral op het slechte fietspad langs de Rijn echt verschil maakt. Als het aan hem ligt komen de Risse dempers standaard in de Quest en Strada modellen. Ymte heeft ook de Risse Genesis mee. Als Werner Klomp, de Oostenrijkse lange afstand velomobilist in de gaten heeft dat de Genesis er is, beweegt ie hemel en aarde om hem mee te mogen nemen. Nou vooruit dan maar, besluit Ymte.

Zondagmiddag rijden we weer naar huis. Jan Geel heeft al een paar keer geklaagd over een heet zitvlak. Ik ken deze auto niet goed en weet zelfs niet dat er stoelverwarming in de achterbank zit. Op een gegeven moment wordt het Jan teveel, zijn noten koken :)
Jan vindt nergens een knopje om het af te zetten. Jan Reus draait zich om en ziet het betreffende knopje direct. Staat op 6, de maximum stand. Nou zal Jan met zijn 71 jaar zich over nakomelingschap geen zorgen meer maken, maar als ie nog plannen in die richting zou hebben, zal het vast niet meer lukken. Nu de 'notenkoker' uit staat is Jan opgelucht.

De Spezi is een prachtige, zeer goed georganiseerde beurs, waar letterlijk alles op fietsgebied is te zien. Ondanks dat het geheel ruim is opgezet is de sfeer heel gemoedelijk.