
Bij het afrekenen van de spuiten heb ik niet in de gaten dat er geen injectienaalden bij zijn. Vanmiddag fiets ik weer even naar Apotheek Geesterduin in Castricum en vraag om zes injectienaalden. Nou dat gaat niet zomaar. De jonge apothekers assistente loopt naar achter en komt terug met de mededeling dat ze me de naalden niet mag verkopen. 'Ik ben toch geen junk?' probeer ik nog en laat mijn onderarmen zien. Het lieve meiske gaat nog maar een keer naar achter en even later vraagt ze welke maat naalden ik wil hebben.
Bij mijn fiets staat al even een jonge man die de discussie in de apotheek heeft gevolgd. Hij vraagt hoeveel naalden ik wil hebben, hij heeft er tassen van vol. De jonge man blijkt Olaf Ploem te zijn die verplegers en aankomend artsen traint in het op de goede manier geven van injecties. Ik gebruik er maar enkele van per jaar en bedank hem hartelijk voor het aanbod. Na uitgebreid over de Quest gepraat te hebben ga ik weer naar De Woude.