Voorheen gingen we uit van een deel van een normale schijfrem. Door het gladde oppervlak kon alleen met veel remkracht worden voorkomen dat de fiets omviel. Dat is met een gewone fiets te voorkomen door je voeten op de grond te zetten. In een stroomlijn gaat dan natuurlijk niet.
Er moet een stroef remsegment komen dat maar 2 mm dik mag zijn. Jan Reus zoekt wat reststukjes carbon bij elkaar en maakt uit 7 lagen 200 grams carbon een nieuwe remplaat. De stukjes carbon worden kruiselings over elkaar gelegd en vacuüm gezogen.
Jan Reus haalt wat zilverzand uit de kanariekooi van zijn moeder en strooit dit in een laagje natte epoxy. Na droging en in de goede vorm zagen is de nieuwe 24 cm grote schijf klaar. De proef met een hydraulische remtang overtuigt onmiddellijk. Met één vinger aan de remhandel zit de schijf onwrikbaar vast.

Komende dinsdag rijden Piet Kunis en ik naar Bram Smit in Naarden. We gaan daar rijden met de eerste naakte VeloTilt.